Steeds meer jonge psychoten: gevolg van de "moderniteit"?
 

In DS van vandaag vertelt Roel De Cuyper, directeur van het psychiatrisch Centrum Sleidinge, over de toename van het aantal jonge psychoten, de behandeling en de vermoedelijke oorzaken.

Vooral deze passus frappeert:

Voor mij markeert de moordaanslag van Kim De Gelder het failliet van hoe wij met onze kinderen en hun opvoeding omgaan. Ondanks alle gepamper en materiële verwennerij, laten wij ze veelal emotioneel aan hun lot over.

Lees het hele artikel.

Even interessante lectuur, ook uit DS online van vandaag:

En uit De Morgen:

Ook GVA biedt deze morgen interessante lectuur, met een interview met dezelfde gerechtspsychiater Chris Dillen (VUB, met een praktijk in Hoboken) en jeugdpsycholoog Eric Heyns (Turnhout):

Godzijdank werd ik niet opgevoed door posters die denken god de vader te zijn.;-)

maar is dat zo? zijn er nu relatief gezien meer jonge psychoten? we zijn ook met meer mensen hé, dus meer kansen op zo iemand?

was het vroeger allemaal zoveel beter? zaten vroeger de psychoten niet gewoon meer aan de macht met al die oorlogen tot gevolg?

gingen vroeger de ouders zoveel beter om met hun kinderen, emotioneel gezien?

We kunnen alles kapot relativeren, en we kunnen dat vooral blijven doen om onze levensstijl te beschermen:

er is een verschil tussen relativeren en kapot relativeren natuurlijk, maar ik krijg iets van "vroeger was het allemaal beter". ik geloof daar niet in, vroeger was het mss iets anders, kan, maar beter? of slechter? in de oorlog was het slechter, dat zeker, maar beter of slechter dat is iets subjectief en dus per definitie niet correct.

We ontdekken misschien rapper psychoten, waar dat vroeger deze mensen weinig hulp kregen.
Ben wel akkoord dat drugs ook wel een rol spelen, maar het is natuurlijk makkelijk om het af te schuiven op de maatschappij en/of drugs.
Het feit dat we altijd met meer samenleven op minder oppervlakte zal het zaakje niet ten goede komen.

Ik denk dat we, als het water aan de lippen staat, weinig zijn met wat we geloven. Wat we geloven heeft meer te maken met onze eigen wensen en behoeften dan met de realiteit.

Er zijn in het verleden en het heden dingen die beter waren/zijn en dingen die slechter waren/zijn. Zo hebben moderne kinderen veel meer kans om met hun vader iets wat op een echte relatie lijkt te hebben. Dat lag vroeger heel wat moeilijker: veel vaders waren niet of weinig toegankelijk.

Anderzijds was er vroeger, zoals De Cuyper aangeeft, een min of meer organische gemeenschap waarbinnen kinderen een veelheid aan mogelijkheden hadden, terwijl ze nu vaak uitsluitend op hun ouders en/of een paar vrienden aangewezen zijn. Dat lijkt te mager als opvangnet.

Voor problemen die typisch waren voor die tijd misschien wel ja...
Vaak bestond die opvang uit een pak slaag voor afwijkend gedrag. Mensen hadden toen weinig zelfkennis en werd dat vervangen door opvattingen die niet meer van deze tijd zijn.

Inderdaad een pak slaag, dat was de oplossing voor zowat alle problemen.

Ik heb zelf zo'n jeugd gehad, als ik het wat uithing als kind werd ik geklopt totdat ik stillag = problemen opgelost.

en heeft het opgebracht?

Eigenlijk niet, met de geestesingesteldheid die ik toen had dacht ik van hoe harder jullie kloppen, hoe meer je me verbrand, hoe meer ik door de hond gebeten wordt hoe meer ik ga dwarsliggen.

Uiteindelijk ben ik later toch geworden wat ik moest worden, Hells Angel.

'organische gemeenschap'

Het ontgaat mij waarom je dat 'beter' vindt. Een 'organische gemeenschap' is een eufemisme. Het staat voor een maatschappij die voornamelijk uit gelijkgezinden bestaat per 'laag'. De gelijkgezindheid over de totale bevolking heen was ver te zoeken. Wat dan ook onvermijdelijk tot vandaag, het ontkoppelen van de 'gelijkgezinden' van de lagen, heeft geleid. Met een 'laag' bedoel ik: armen, rijken, middenstand, adel, dorpsmens, stadsmens .......

Alles, maar dan ook alles was gekoppeld aan in welke laag dat ge uw bevond. Een lijstje.

Jouw taak, maar ook de kansen op een taak die bij je past.
Jouw kansen.
Jouw mening, maar ook het belang van jouw mening.
Jouw actie radius, dus ook jouw 'sex' radius.
De mate van sociale controle.
Jouw afkomst.
De kans dat je 'verborgen' werd in de sociale spelonken.
Of je beter wist of niet.
De kans dat je in de statistieken werd opgenomen.
De kracht van je politieke stem en de inhoud van die politieke stem.

En vooral. Het aandeel van 'de zorgen die gepaard gaan met gewoon in leven te blijven' in 'het volledige pakket van dingen waar een mens zich zorgen over maakt'.

Die 'lagen' en hun belang zijn niet volledig verdwenen, maar we streven er wel naar.

Vroeger gebruikte heel het systeem politiek en godsdienst om de 'lagen' in stand te houden. Ik kan me niet voorstellen dat je dat beter vind.

Interessante bijdrage. Je schetst perfect waarom en hoe de "lagen" aan het verdwijnen zijn.

Over de gevolgen heb je het niet. Logisch, de voorbije 300 jaar zijn we praktisch exclusief bezig geweest met ze af te schaffen. Natuurlijk had niemand een idee wat de gevolgen zouden zijn voor de individuele en sociale stabiliteit. Daar komen we nu pas, bij de overgang van de 20ste naar de 21ste eeuw, aan toe.

De voorbestemdheid van het lagensysteem verschafte tegelijk een basis-veiligheid en -stabiliteit. We zijn die - uiteraard - in een belangrijke mate kwijt. Het ziet er naar uit dat we daarvoor een vervanger gaan moeten vinden.

Een goede vervanger is misschien wel een apartheidsbeleid voor plattelandsgespuis die volgens oude normen en waarden wil leven, en een genetisch gevarieerd moderne elite die het voor het zeggen heeft en afgescheiden leeft van het voorheen genoemde gespuis.

U gebruikt weliswaar andere categorieën (stad versus platteland), maar de door u geschetste stratificatie doet denken aan die in "1984".

Politiek is gelijk aan economie.Werken is de boodschap,je hoort het reeds al jaren,presteren,en presteren,en dat wordt er al ingepompt bij de geboorte nu tegenwoordig.één diploma is niet meer voldoende,je hebt er een aantal nodig nu tegenwoordig.
Verschiet jij dan dat er een paar ontsporen?

Ik heb het niet over repressie, ik vind gewoon dat mensen met een bepaalde levensstijl de kans mogen hebben om samen te wonen en dat ze volgens die waarden mogen kunnen leven. Gij die blijkbaar tegen de overgevarieerde samenleving zijt, moet daarmee toch gediend zijn? Iedereen kan zijn gemeenschap kiezen...

mensen evolueren, mensen veranderen van gedacht, mensen zijn niet altijd gemakkelijk in hokjes te steken, mensen houden van wat variatie, hoe ga je dat dan oplossen?

Elke 'beveiliging' wordt ingezet één stapje voor het 'doel'. Doorloop alle 'beveiliginen' maar eens. Daarmee is 't maar logisch dat elke beveiliging werkt als een rem op meer dan waar 't initieel tegen wilde 'beveiligen'.

Nu is de vraag: Wil je en kan je leven met die remmen. Want zie. Als je 't absolute in de context van een 'organische maatschappij' wil plaatsen EN dit eufemisme tot 't ideaal promoveert. Ja, dan. Dan impliceert dat een wens om 'terug te keren' naar dit model. Concreet betekent terugkeren vooral een rem, bedoeld en onbedoeld, naar een rem op 'vrije meningsuiting' maar ook op 'vrijheid van godsdienst" en zelfs een aanval op 'het gelijkheids principe' tussen man en vrouw. Want dat laatste was een belangrijk aspect van die 'organische maatschappij'.

Nu moet je eens zo vriendelijk zijn om die 'roep naar terugkeren' de traceren naar de hoeken waar ze voornamelijk gehoord en geschreeuwd wordt. Je moet naast horen ook eens proberen te luisteren. Ik verwacht dat je de puzzle wel zal vervolledigen, zonder dat ik 't concreet en aanwijzend moet brengen.

(mijn moeder zei altijd: wijzen is onbeleefd)

Koppel dat nu ook eens aan de 'gezonde' kritiek die wij toch hebben op de meeste 'moslim maatschappijen'. En wees consequent. Die streven namelijk naar een 'organische maatschappij'. En dat staat dikwijls haaks op onze visie op ons zelf. Om een beeld te hebben van wat 'terugkeren' zal betekenen moet je niet ver zoeken.