Nederlanders kunnen van Vlamingen leren
 

'Nederlanders moeten trotser zijn op hun taal'

ANTWERPEN - Nederlanders moeten van de Vlamingen leren fier te zijn op hun taal. Ze zijn dat de afgelopen jaren veel te weinig geweest.

Staatssecretaris Frans Timmermans (Europese Zaken) zei dat zaterdag in Antwerpen tijdens een debat met minister-president Kris Peeters van de Vlaamse regioregering over de relatie tussen Nederland en Vlaanderen.

Volgens Timmermans zouden Nederlanders en Vlamingen meer moeten samenwerken bij het promoten van de Nederlandse taal in het buitenland.

Suriname

Hij denkt dan aan projecten in landen als Suriname en Zuid-Afrika, waar al Nederlands of een verwante taal wordt gesproken, maar ook aan andere landen.

Peeters zei ''heel blij'' te zijn met de oproep van Timmermans. Hij wees er op dat het Nederlands, met 22 miljoen sprekers, de zevende taal is in de EU.

Innovatie

Ook op andere terreinen, bijvoorbeeld bij innovatie, moeten Nederland en Vlaanderen meer samen doen, vinden Timmermans en Peeters. Volgens Timmermans bestaat daaraan grote behoefte bij het bedrijfsleven. ''We moeten de grenzen wegpoetsen.''

Daarbij moeten echter de verschillen tussen Nederlanders en Vlamingen worden gerespecteerd. ''Het is niet de bedoeling van alle Vlamingen Nederlanders te maken of omgekeerd'', aldus Peeters.
© ANP

Ik had het bericht al gelezen:

Meteen ging mijn gedachten uit naar de reden waarom dit zo is. De conclusie was vrij simpel. In Nederland is het Nederlands een taal zonder concurrentie en bedreiging. Noch he Fries, noch het Arabisch, noch het Engels zijn talen die het Nederlands in zijn positie aantasten.

Een wereld van verschil met Vlaanderen(België) waar verfransing een dagelijkse last vormt en het Nederlands in de randgemeenten probeert te verdrukken. De Vlamingen zijn hun levensstijl (terecht) als bedreigd en verzetten zich hier tegen door trots te zijn op hun identiteit van Vlaming. Dit komt onder andere tot uitdrukking in de taal.

Door het 'bestuderen' van het 'vraagstuk België' ben ik me ook bewuster geworden van het Nederlands, er meer geïnteresseerd geraakt. Zoals u zegt: in Nederland is het Nederlands niet bedreigd, dus wij liggen er automatisch niet wakker van. Vandaar dat ik op dit forum en in mijn omgeving mijn steentje bijdraag.

Vreemd genoeg vinden maar weinig mensen dat de Vlamingen ook wat van de Nederlanders kunnen leren op het gebied van taal. Vlamingen zijn beter in correct spellen. Maar taalvaardigheid is meer dan spellen alleen. Zo zijn Nederlanders weer goed in het verzinnen van nieuwe woorden. Volgens mij komt meer dan 80% van alle nieuwe woorden die in de Van Dale worden opgenomen uit Nederland. Wat me altijd nog het meest verwonderde, is het gebrek aan goede nederlandstalige muziek uit Vlaanderen. Muziek lijkt me toch het medium bij uitstek om gevoelens te uiten. Vlaanderen heeft een hoop goede bandjes. Maar die zingen vrijwel allemaal in het engels. Wat dat betreft doet Nederland het toch beter. En dan doel ik niet op Frans Bauer en Jan Smit. Een muzikale woordkunstenaar als Spinvis moet in Vlaanderen nog geboren worden.

Dat heeft Timmermans erg goed gezien. Ik erger mij al tijden dat b.v. op Schiphol de bewegwijzering voor 70% alleen in het Engels is, veel studies in Nederland tegenwoordig Engelstalig zijn, je in Vlaanderen op de autosnelweg richting Aken(Aachen) rijdt, en in Nederland enkel richting 'Aachen', en meertalige informatie die de overheid verstrekt. Bovendien iriteert mij de argumentatie vaak.

Een Zwitser is echter kampioen woordkunstenaar:
Songtekst: Drs. P - "De dodenrit"

We rijden met de trojka door 't eindeloze woud
Het vriest een graad of dertig, het is winter en vrij koud
De paardehoeven knersen in de pasgevallen sneeuw
't Is avond in Siberie, en nergens is een leeuw

We reizen met de kinderen, al zijn ze nog wat jong
Door 't eindeloze woud waarover ik zo-even zong
Een lommerrijk en zeer onoverzichtelijk terrein
Waarin men zich gelukkig prijst dat er geen leeuwen zijn

We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond:
Iets donkers en iets talrijks, en het lijkt me ongezond

Ze zijn nog vrij ver achter ons, ik zie ze echter wel
Het is een hele massa en ze lopen nogal snel
En door ons achterna te lopen halen zij ons in
Wat onvoordelig uit kan pakken voor een jong gezin

De donkere gedaanten zijn bijzonder vlug ter been
Ze lopen op vier poten, en ze kijken heel gemeen
Ze hebben grote tanden, dat is duidelijk te zien
Het zijn waarschijnlijk wolven, en kwaadaardig bovendien

Al is de toestand zorgelijk, ik raak niet in paniek
Ik houd de moed erin door middel van de volksmuziek
We kennen onze bundel en we zingen heel wat af
Terwijl de wolven nader komen in gestrekte draf

Het is van hier naar Omsk nog een kleine honderd werst
't Is prettig dat de paarden net vanmiddag zijn ververst
Wel jammer dat de wolven ons toch hebben ingehaald
Men ziet de flinke eetlust die hun uit de ogen straalt

We doen heel onbekommerd en we zingen continu
Toch moet er iets gebeuren onder moeders paraplu
En zonder op te vallen overleg ik met mijn vrouw
"Wie moet er aan geloven," zeg ik, "toe, bedenk eens gauw"

"Moet Igor het maar wezen?", "Nee, want Igor speelt viool"
"Wat vind je van Natasja?", "Maar die leert zo goed op school!"
"En Sonja dan?", "Nee, Sonja niet, zij heeft een mooie alt"
Zodat de keus tenslotte op de kleine Pjotr valt

Dus onder het gezang pak ik het ventje handig beet
Daar vliegt hij uit de trojka met een griezelige kreet
De wolven hebben alle aandacht voor die lekkernij
Nog vierentachtig werst en o, wat zijn wij heden blij

We mogen Pjotr wel waarderen om zijn eetbaarheid
Want daardoor raken wij die troep voorlopig even kwijt
Zo jagen wij maar voort als in een gruwelijke droom
Ajo ajo ajo al in die hoge klapperboom

Daar klinkt weer dat gehuil, en onze hoop is weer verscheurd
De wolven zijn terug en nu is Sonja aan de beurt
Daar gaat het arme kind, zij was zo vrolijk en zo braaf
Nog achtenzestig werst en in Den Haag daar woont een graaf

Ik zit nog na te peinzen en mijn vrouw stort menig traan
En kijk daar komen achter ons de wolven al weer aan
Dus Igor, 't is wel spijtig maar jij wordt geen virtuoos
Nog tweeenvijftig werst en daar was laatst een meisje loos

Nu Igor is verwijderd hebben wij weer even rust
Maar nee, daar zijn de wolven weer, op nog een part belust
De doodskreet van Natasja snijdt ons pijnlijk door de ziel
Nog zesendertig werst en in blauwgeruite kiel

Mijn vrouw en ik zijn over, dus we zingen een duet
En als 't even mee wil zitten halen we het net
Helaas, ik moet haar afstaan aan de hongerige troep
Nu nog maar twintig werst en Hoeperdepoep zat op de stoep

Ik zing nu weer wat lustiger want Omsk komt in zicht
Ik maak een sprong van blijdschap en verlies mijn evenwicht
Terwijl de wolven mij verslinden, denk ik "Dat is pech
Ja Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg"

(Trojka hier, trojka daar)
Ja, je ziet er veel dit jaar
(Trojka hier, trojka daar)
Overal zit paardehaar
(Trojka hier, trojka daar)
Steeds uit voorraad leverbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Zachtjes snort de samovaar
(Trojka hier, trojka daar)
Met een Slavisch handgebaar
(Trojka hier, trojka daar)
Doe het zelf met naald en schaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is dat nu niet wonderbaar
(Trojka hier, trojka daar)
Twee halfom en een tartaar
(Trojka hier, trojka daar)
Een liefdadigheidsbazaar
(Trojka hier, trojka daar)
Hulde aan het gouden paar
(Trojka hier, trojka daar)
Foei hoe suffend staat gij daar
(Trojka hier, trojka daar)
Moeder is de koffie klaar
(Trojka hier, trojka daar)
Kijk daar loopt een adelaar
(Trojka hier, trojka daar)
Is hier ook een abattoir
(Trojka hier, trojka daar)
Basgitaar en klapsigaar
(Trojka hier, trojka daar)
Flinkgebouwde weduwnaar

oren

Mag ik u even storen, ja komt u maar naar voren
Dan kunt u beter horen, dit wordt een boeiend lied
Ik zeg u plompverloren, stokdoof werd ik geboren
Ja doof aan beide oren, tot algemeen verdriet
Ik zat dus met die oren en allerlei doktoren
Waaronder professoren, beroemd en erudiet
Die hadden mij bezworen mij scherp te laten horen
Hun moeite was verloren: ik hoor nog steeds geen biet

Ik hoor nog steeds geen biet
Ik hoor nog steeds geen beat
Ik hoor nog steeds, ik hoor nog steeds,
Ik hoor nog steeds geen biet

Muziek van de Azoren, door galmende tenoren
Met slagwerk en met koren, met koper en met riet
De treinen die ontsporen, met alle toebehoren
De eed die wordt gezworen, de koekoek en de griet
Alsook gebral van senatoren, gelal van dronken Moren
De val van meteoren, de knal van dynamiet
Geruis van rizoforen, gekauw van carnivoren
Gemor van matadoren, dit alles hoor ik niet

Wat moest ik met die oren, ik kon er niets mee horen
Maar daarom niet getroren, één uitweg had ik nog:
Ik heb in het ochtendgloren mijn oren afgeschoren,
Ik voel mij als herboren en ik schilder als Van Gogh!
Hij schildert zonder oren en hij voelt zich als Van Gogh!

Of correcter gesteld: in Nederland is men zich vandaag nog niet bewust van de bedreiging van het Engels.

Drs. P. Zijn ode aan het dubbele punt is alleszins een huzarenstukje.

Nederlanders zijn inderdaad minder paranoia dan veel Vlamingen...

De Walen, meneer! Ze komen vanuit Brussel onze grond pikken!
De Hollanders, meneer! Ze komen vanuit het noorden onze huizen pikken!
De Andere Vreemdelingen, meneer! Ze komen vanuit overal onze centen pikken!

Ben ik bedreigingen vergeten?

Je bent merkwaardig genoeg de paranoia van de Belgicistische medemens vergeten tegenover alles wat maar te Vlaams (of te Waals) is. Ra ra ra, waarom bent u dat vergeten?

En gaat u het nu ook nog eens hebben over de paranoia van de Catalanen, de Koerden, de Bretoenen, de Basken, de Occitanen, de Corsicanen, ... en al die andere regio's die zo kiekestom zijn van meer zelfbestuur te durven wensen? Nou, nou, nou ... Dan heeft u wel uw bezigheid deze avond. ;-)

Ik denk eerlijk gezegd dat ze er in Brussel niet echt gaan kunnen mee lachen dat je hen 'Walen' noemt.

Nederlanders kunnen wel meer van Vlamingen leren.

Ga je nog ontkennen dat dat laatste waar is? Nog nooit een Mangain, een Reynders, een Moureaux horen eisen dat Vlaamse gemeenten bij Brussel gevoegd worden? Nog nooit een Franstalig politicus een corridor horen eisen tussen Brussel en Wallonië? Nog nooit horen pleiten voor een Wallobrux?

Of moeten wij dat soort eisen allemaal goed vinden misschien?

Ik voel me niet aangesproken, ik heb het hier al tot in den treure herhaald: ik ben voor meer autonomie van de deelstaten, spijtig maar uw belgistische karikatuur gaat dus niet op.

Het splitsen gaat me echter te ver.

Neen, ik het hier enkel over de paranoide trekjes van Vlamingen met een minderwaardigheidscomplex.

Bent u de Inuit niet vergeten?

Neen, maar u moet er zich bij neerleggen dat niet enkel uw persoontje of uw gemeenschap eisen mag stellen.

Trouwens, tussen iets eisen en iets effectief krijgen is een groot verschil.

Klopt allemaal. Dus ... ?

De uitdaging is : het realiseren van oplossingen en niet hervallen in een zoveelste slecht compromis dat alleen maar de basis legt voor een volgend conflict. Misschien kunnen we een beetje leren uit hoe Europa vooruit gaat. Als je kijkt hoe Europa evolueert dan zie je dat bij elke belangrijke stap er eerder een crisismoment plaats heeft gegrepen. De crisis als hefboom voor een belangrijke vooruitgang. Dat zal hier in België ook niet anders kunnen. De belangen zijn te tegengesteld en ons huidig federalisme is te sterk behoudsgezind geörienteerd om op nationaal niveau nog vooruit te geraken. Alleen een ernstige regimecrisis zal België een stabielere staatkundige constructie kunnen opleveren waarbij elke federale entiteit meerwaarde haalt uit het gemeenschappelijk project en de solidariteit in 2 richtingen werkt in plaats van in 1 richting.

U doet op basis van een etnische invalshoek een studie over paranoia bij mensen met een minderwaardigheidscomplex ?