Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door L. J. Brutus
(Bericht 3956075)
Ik heb terug een band, ik steek daar al mijn tijd in. Binnenkort hopelijk eens iets opnemen of terug op een podium kruipen.
|
Ja, de tijden dat ik in bands speelde zijn lang voorbij. Zolang zelfs dat toen ik een tijdje geleden werd gevraagd om ergens gitaar te komen spelen in een coverband ik bijna toestemde.
Het leek me wel wat, gitaar spelen met een groep is plezant. Totdat ik weer aan de andere zever begon te denken die erbij komt kijken.
Zoals die zanger die over een lied in La in Si begon te zingen. Die draaide zich om en zei: jullie spelen vals.
Dien drummer die week na week niet opdaagt, omdat zijn moeder een nief lief heeft ofzoiets en hij moet die gaan wegdoen. - echt meegemaakt! -
Week erachter reed hij dan schijttezat onder een bus, dat stopte gewoonweg niet.
Je plugt je gitaar in je Marchall en je sound klinkt gelijk anders. Ohja, zegt de andere gitarist dan, je sound was niet goed, ik heb je Marshall even geregeld... ^^
Je schrijft wat riffs en je speelt ze even voor aan de andere gitarist. Je speelt dat niet juist, zegt die dan, je moet dat zo enzo spelen, waarop die dan iets helemaal anders begint te spelen...
Nieuw nummer inoefenen, gaat goed. De andere gitarist zijn solo is daar en scheurt bangelijk. Je geeft complimenten, de hele groep trouwens, goeie solo.
Volgende repetitie brengt die het er af van iets helemaal anders te spelen, rommel. Hela! Waarom speel je de solo van vorige keer niet? Die was bangelijk.
Je weet niet meer hoe die ging? Of ik nog weet hoe die ging?!?
Ja, ongeveer wel - zal ik anders je solo's spelen?
Wat nummers opnemen, altijd een goed idee. De gitaarpartijen - uiteraard, worden op zijn minst gedubbeld, alles analoog, viertrack.
Tweede poging, derde poging. Kan je nu niet gewoon twee keer hetzelfde spelen?
Precies niet.
Moet ik anders je gitaarpartijen spelen?
^^
Dat was ik alles zo'n beetje moe toen ik stopte met in groepen te spelen. :)