In deze christelijke hoogdagen, even polsen in hoevere mate de forummer naar een Eucharistieviering gaat.

Als meerdere keuze's uw aanspreken, mag je dit vermelden.

Bij een begrafenis alleen maar, ik heb er anders niks verloren :)

bij een begrafenis van iem dierbaar.

Voor de rest is het alweer een paar jaar geleden dat ik nog een kerk van binnen heb gezien ???

In 1998 ben ik voor het eerst en laatst een kerk binnengegaan om 'mee te doen', omdat mijn grootvader toen was gestorven.

idem dito, alleen bij een begrafenis, maar da's eerder van moeten, dus ik heb 'nooit' gekozen. Alhoewel ik ook geen fervente 'anti'ist ben, religie kan best waardevol zijn.

Als ik een kerk binnenkom word het wijwater zuur ,en krijgen de hypocrietjes daarbinnen huiduitslag en kriebels.

En ik vind het amusant, dus ga ik bij elke communie, doop, huwelijk en begrafenis eens kijken.

Laatste keer toen ik trouwde (toegeving aan de madam - eerste in de reeks)

Gesprekje met de pastoor - was rap in orde :P

Kerk en Paulus = dikke vrienden.

Ik ga naar kerkelijke diensten wanneer er iemand dierbaar begraven wordt, maar ik neem niet deel aan de "eucharistieviering" als dusdanig. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ik een "acte de présence" maak om mijn medeleven aan de nabestaanden te betuigen. De hele verdere religieuze hocus pocus kan me gestolen worden.

Anderzijds kom ik wel regelmatig in kerken omwille van de culturele waarde. Als ik de kans krijg om een "mooie" kerk te bezoeken, zal ik me daar niet van laten weerhouden, enkel en alleen omdat ik niet gelovig ben...

Call me a hypocrit, maar de enige keer dat ik een kerk zal binnenkomen zal op mijn eigen begrafenis zijn. :)

Call me a hypocrit, maar de enige keer dat ik een kerk zal binnenkomen zal op mijn eigen begrafenis zijn.


p.s.: tes een graptje wé.

Dat zal een gelegenheid zijn waarbij ik zeer zeker NIET in een kerk zal binnenkomen. Ik heb daarvoor al een laatste wilsbeschikking laten opmaken.

en 't is geen graptje :wink:

ah, Meester, gij zijt eindelijk onder ons!

Ik ga wekelijks naar de Heilige Mis, ik ben dus een van je zogenaamde hypocrietjes...

Nooit, behalve bij een eventueel overlijden, geboorte of huwelijk...

Tja, de christen-democraten van tegenwoordig zeker... 8)

Begrafenis, huwelijk, doopsel & Kerstmis (traditie :wink: )

Vaste abonnee... wekelijks.

Ik ga bij een begrafenis van een dierbare, bij een huwelijk, doopsel van familie/vrienden, en wanneer er een gedenkviering voor één van mijn overleden grootouders. Voor de rest heb ik daar niks te zoeken, vind ik zelf.
Zeker niet nadat we enkele jaren geleden een nieuwe, fundamentalische pastoor in de parochie kregen. Die is echt erg... hij heeft ooit tijdens de begrafenis van een vrouw die zelfmoord had gepleegd, een langdurige preek afgestoken (voor de hele gemeenschap, haar man en kinderen incluis!) dat ze een zondares was, en dat God haar zou straffen enzo. Dat was echt schandalig. Ik geloof dat dat toen op het VTM nieuws is geweest.

Vroeger ging ik ELKE week naar de kerk, en met Kerst en Allerheiligen (die soms in de week vallen) twee keer per week! Onder eerst lichte, later grotere dwang... Dit tot 17 jr ongeveer. Brrrrr, waar de opvoeding al niet goed voor is... :? 8O

Ik was vroeger vaste abonnee van de RKK.

Ik was zelfs "actief" binnen de parochie, namelijk als mede-opsteller van jeugdmissen.

Nu ga ik nooit meer naar een normale eucharistieviering.

Eén van de redenen ? Tijdens één van die laatste vieringen waar ik ooit aanwezig was, betrof het ook een jeugdmis. Het verhaal van "De barmhartige Samaritaan" werd losjes overgedaan, met in de hoofdrol een Marokkaan ipv een Samaritaan. Toen de sketch was afgelopen, liep de kerk voor de helft leeg !!!!!!!!! Blijkbaar slaagden vele "christenen" er niet in om de analogie (nochtans niet zooooo moeilijk) te willen zien (en nu spreek ik over een voorval dat al 15 jaar geleden plaatsvond !), en vele "parochianen" verweten onze pastoor dat hij zulke "heiligschennis" had laten doorgaan. Met andere woorden: ik heb met schade en schande moeten leren dat "christen zijn" en "naar de kerk gaan" blijkbaar twee totaal verschillende dingen waren en zijn. En daar houd ik het tot op de dag van vandaag nog bij.

Vroeger hadden wij in Hofstade ook jeugdvieringen, met leuke liedjes, toneeltjes. Dat vond ik dikke fun! Zo'n voorbeeld als jij geeft, werd ook wel es gedaan. De kerk zat vol met jonge mensen, de dienst werd ineen gestoken door jongeren en dertigers met kleine kinderen.
Nadat deze niet meer doorgingen, wou ik niet meer naar de Kerk. Ik moest echter van pa en ma nog meegaan tot ongeveer mijn 17e. Ik ken die saaie, cliché zinnen en liedjes nog altijd vanbuiten, spijtig genoeg, zelfs de stukken die de pastoor moest zeggen. Jakkie.
Waarom niet es moderniseren???

Ik prijs me heel gelukkig dat we nog een echt gedreven én menselijke priester hebben binnen onze parochie. Het gaat niet zozeer om het "tof doen", maar om de inhoud en de relevantie van wat er gebracht wordt. Jammergenoeg zijn nogal wat priesters niet meteen de "grootste lichten"; ik kan ook daar een boekske van opendoen... en dit merk je ook heel gauw aan de evolutie en het verloop in het kerkbezoek in verschillende parochies. In de kerk van "mijn" parochie is het elke zondag "volle bak"; mensen komen van heinde en verre en laten hun lokale parochie soms links liggen...

Ik volg Mieke voor 100% dat de kerk dringend, zeer dringend behoefte heeft aan het opnieuw definiëren van haar belangrijkste missie : "midden de mensen" te staan i.p.v. daarboven op het belerende (en vaak beschuldigende) schavotje.

Ik heb zelf een tijdje in Engeland gestudeerd, gewoond en gewerkt en toen was ik een zeer regelmatig abonnee van de Church of England (vaak meer dan 1x per week); de vrouwelijke dominee in "mijn" parish was ook een bijzonder boeiend spreker en we zagen haar ook meermaals per week actief buiten de kerk . Dit sterkt me in m'n overtuiging dat de RKK dringend een hele boel "kreupelhout" in z'n tradities en denken moet wegsnoeien om nieuwe groeikansen te creëren.