Niets over de schandelijke vermenging van kerk en staat in Italie?
 

Scheiding der machten?

Scheiding van kerk en mens, graag.

Etty over Eluana Englaro in NRC:

Waar ontwaart u een mogelijke schending van de scheiding tussen Kerk en Staat? Mag de Kerk dan haar stem niet meer verheffen in ethische onderwerpen? Of mogen katholieke volksvertegenwoordigers niet meer handelen overeenkomstig hun geweten en geloof?

Die kerk moet haar smoel houden.

U dan ook.

Vindt u.

Inderdaad, vrije meningsuiting is er voor iedereen. Als u echter iemand het zwijgen wilt opleggen, hou die antidemocratische reflex dan voor u. En zwijg dus zelf.

Maar mijn mening is dat iedereen moet zwijgen. En vrije meningsuiting is er voor iedereen.

Dus ook voor de Kerk. Dus ook voor katholieken. Dus ook voor katholieke politici.

Maar ze moeten zwijgen!

Bijvoorbeeld:

In heel dat artikel merk ik nergens enige vorm van een mogelijke schending van de scheiding tussen Kerk en Staat.

Als er wetten zijn in Italië, dan is dat door toedoen van politici. Als politici katholiek zijn en in de meerderheid zijn, is het normaal dat ze overeenkomstig hun filosofische overtuiging handelen.

Of meent u nu dat katholieken zich niet mogen organiseren op politiek vlak?

De rechter heeft gesproken. Berlusconi wilde (op aangeven van het Vaticaan) per decreet de rechter buitenspel zetten. Scheiding der machten? Kerk zet politici (en indirect onafhankelijke rechters) onder druk?

Scheiding van Kerk en Staat betekent, voor alle duidelijkheid, niet dat religieuze bewegingen geen invloed meer mogen uitoefenen.

Kijk maar naar de VS: strikte scheiding van Kerk en Staat, maar religie speelt daar nog steeds een zeer belangrijke rol in het dagelijkse leven.

De kerk moet inderdaad zwijgen, zeker wat ethische onderwerpen betreft. Ze verkondigt de mening van een gefantaseerd figuur en gebruikt haar ledenaantal om die mening kracht bij te zetten.

In elke deftige discussie waar een van de deelnemers komt aanzetten met "het moet zo, want ik heb dat gedroomd" wordt die deelnemer weggelachen en zijn mening verticaal geklasseerd. Net omdat ze geen grond heeft. Zelfs al is die mening correct, dan nog heeft ze geen waarde omdat er geen reden aan vasthangt. Een andere deelnemer die met dezelfde mening komt aanzetten, en die kan ondersteunen wordt wel aanvaard.

Dus, zolang de kerk religieus is, is haar mening waardeloos. En zolang de leden van die kerk niet het verstand hebben om in te zien dat die kerk zich baseert op sprookjes, moet ze zelf het ethisch besef hebben dat ze moet zwijgen, omdat ze haar mening inplant bij mensen die er geen verweer tegen hebben.

Toch wel erg enggeestig en dogmatisch.

In Italië is het toch wel een graadje erger. Het Vaticaan heeft directe invloed op de Italiaanse politiek, is een machtsfactor, chanteert en manipuleert.
Maar eigenlijk kun je dat de kerk nog niet eens kwalijk nemen. Als politici het niet laten gebeuren gebeurt het ook niet. Wat nu aan de hand is in Italië is dat Berlusconi zowel de grondwet als de onafhankelijke rechtspraak buitenspel wil zetten op aandringen van de kerk. Andersom: Berlusconi wil een wit voetje halen bij de kerk. Hoe dan ook, het deugt niet.

Toch altijd weer verhelderend te weten dat nog nóóit iemand vanuit een bepaalde overtuiging een katholiek verplicht heeft om éénzelfde visie te aanvaarden inzake abortus of euthanasie terwijl omgekeerd katholieken er nog steeds geen problemen mee hebben hun religieuze opvattingen te doen gelden voor iedereen, ongeacht of die al dan niet gelovig zijn en/of al dan niet een boodschap hebben aan voormelde religieuze overtuigingen.

Als schaamlapje wordt dan veelvuldig geschermd met "vrijheid van meningsuiting", wetgeving ten gevolge van een "democratische meerderheid" en het opkomen voor je "filosofische overtuiging".

Nog maar bitter weinig katholieken ontmoet die zich hier vragen bij stellen.

''Eluana word wakker, ze willen je vermoorden!''
Schandelijk hoe haar vader is gecriminaliseerd.