Vrijdag de dertiende: wie is bijgelovig?
 

Zijn er hier mensen die waarde hechten aan dagen als vandaag of aan andere zaken als talismannen, zwarte katten etc.?

Zou het kunnen dat er ook een "theorie"/"geloof" is dat het juist een geluksdag is?

Voor mij is het een dag als een andere :-)

Neen, aangezien het voor iedereen de 13de kan zijn.
Vrijdag de 13de kan in dit geval bijvoorbeeld voor de kat zijn die oversteekt, de nationale loterij omdat ik een grote pot win, het marrokaantje die me probeert te overvallen op straat, enz enz enz...*
Kortom, je weet nooit voor wie het een ongeluksdag zou kunnen zijn.

*deze voorbeelden zijn slechts ter illustratie

ben niet bijgelovig.

Als je er werkelijk in gelooft zal je wel meer kans hebben om pech te hebben vandaag. De realiteit vormt zich immers naar onze expectatiaties, gedachten... zowel bewust als onbewust. De mate waarin pech zich zal manifesteren op een dag waarin je gelooft dat je pech kan hebben is proportioneel tot de intensiteit van het geloof.

Geloof ik niet in, is onzin

Ik ben niet bijgelovig. Bijgeloof brengt immers ongeluk.

seth materiaal gelezen?

in tenerife is de ongeluksdag dinsdag 13de.

Zowel ikzelf als mijn eega hebben 13 letters in onze voornaam + achternaam, bovendien woonden we indertijd van onze kennismaken allebei op een nummer 13 & het getal spookt voortdurend in onze petite histoire.. (voor alle zekerheid hebben onze kinderen geen 13 letters) & voor de rest ben ik niet bijgelovig of zo.. niet meegedaan aan de Lotto vandaag... (misschien is 13 maart beter vanwege het cijfer 3 in de maand)
...

Nee nee : absoluut niet bijgelovig.

Als je er in gelooft, zul je elke banale tegenslag op een vrijdag de dertiende onmiddelijk toeschrijven aan de ongeluksdag.

Ik ben niet bijgelovig, toch moet ik toegeven dat sommige zaken moeilijk zijn te negeren. Niet onder een ladder lopen is bijvoorbeeld een gewoonte die door bijgeloof is gestart (als kind geloof je alles) en nu kom ik tot de conclusie dat ik bijna onder die ladder moet doorlopen om mezelf te bewijzen dat ik niet bijgelovig ben. Wat ik dan ook doe. Later ben ik dan heel bewust gaan kijken of die ladder mijn pad veranderd, en ga ik er onderdoor als dat mijn weg verkort, niet als ik er voor moet omlopen (al is het maar 1 stap). Belachelijk hoor. Heeft er nog iemand dat?

Moest ik onder een ladder doorlopen, en 5 minuten daarna overreden worden, geen haar op mijn kop dat die twee zaken met elkaar in verband zou brengen. Toch komt dat idee wel in mijn kop telkens ik een ladder zie. Het zorgt er dan wel weer voor dat ik naar boven kijk of er misschien iemand op staat of er misschien een pot verf aanhangt. Wat me niet onverstandig lijkt.

Ik heb meer de neiging bewust te kijken of er boven op die ladder geen ruitenwasser staat met een druipende spons of iets dergelijks. :-D

Neen, dat zijn zaken die vroeger zo veel herhaald werden dat je er nooit meer van af geraakt.
Ik heb ook nog steeds de neiging eraan te denken als ik onder een ladder doorloop.