Konsuminderen
 

De VRT-joernalist Luc Pauwels schreef in "De Standaard" van dinsdag 10 maart 2009 het artikel "Een depressie nabij". Daarin poneerde hij enkele interessante stellingen:

Men heeft het altijd maar over de inefficiënties van de publieke sektor, maar nooit over deze van de private sektor en haar "onzichtbare hand" die het blijkbaar ook niet altijd weet.

In "een depressie nabij" vraagt VRT-joernalist Luc Pauwels zich terecht af of een ekonomisch systeem die gebazeerd is op overkonsumptie op de poef wel kan blijven bestaan en of we niet beter inzetten op meer kwaliteit en betere konsumptie in plaats van op kwantiteit en meer konsumptie.

Want heeft een welvarende samenleving met een goed sociaal vangnet en goede verdeling van de welvaart eigenlijk wel meer groei en meer konsumptie nodig? Hebben we echt wel al die gadgets en andere hebbedingetjes nodig om te leven? Boet ons leven echt aan kwaliteit in als we eens een puddinkje, koekje of chokolaatje minder eten?

Luc Pauwels meldde zelf al dat de Japanse Nikkei-index nooit meer haar nivo van 1989 heeft gehaald. Maar is dit zo'n grote ramp? Zijn de Japanners er minder welvarend op geworden? Leven ze nu minder lang? Zijn ze nu ongezonder? Is de welvaartskloof en werkloosheid in Japan noemenswaardig gestegen? Uit het Japanse voorbeeld blijkt dat het vooral van belang is dat de welvaart gelijkmatig verdeeld is en dat er een goed sociaal vangnet is.

Het is misschien zelfs een goede zaak dat een deel van onze welvaart verschuift naar nu minder welvarende landen zoals China en Indië. Minder welvarende aardbewoners hebben immers ook recht op hun deel van de welvaart. En een betere verdeling van de welvaart in de wereld betekent ook minder migratiestromen (want men kan in eigen streek een redelijk bestaan uitbouwen), minder misdaad, minder konflikten, en minder oorlogen. Beter dan om het even welke ontwikkelingshulp. "Trade, not aid". En een vermindering van de groei en van de autoproduktie is nog goed voor het milieu ook. En minder nutteloze overproduktie en meer onthaasting is ook minder stress. Inderdaad, krisissen zijn uitdagingen!

Laten we daarom inzetten op een evenwichtige verdeling van de welvaart, een betere levenskwaliteit, en een sociale en groene ekonomie. Laat de rijken de krisis betalen! Zij hebben hem immers veroorzaakt met hun casinokapitalisme dat op de poef leefde. Een derde minder miljardairs in de wereld is een goede zaak in het licht van een evenwichtiger welvaartsverdeling.

Het probleem van het systeem is eerder overproductie dan overconsumtie.

Die twee hangen aan elkaar. Overkonsumptie die plots in elkaar zakt leidt tot overproduktie.

Relatieve overproductie, ten koste van relatieve onderproductie, waarbij er dus producten zijn gemaakt waar de verkoopsprijs niet de normale return - of zelfs verlies - betekent in verhouding tot de gemaakte kosten. Dit is natuurlijk geen 'overproductie', maar misallocatie van productiemiddelen.

Dat is een fabeltje !

Idd, we mogen er niet vies van zijn om een periode van 'matiging' in te gaan, anders zal de klap later des te harder terug aankomen.


Economisch moeten we onze prioriteiten stellen: garanderen van energievoorziening, duurzame beschikbaarheid van grondstoffen, basisvoorzieningen en investeringen in de gezondheidszorg en de vergrijzing, want als we dat nu niet doen, komt het er later nog eens allemaal bij.

Verder vind ik een beleggerstax geen slecht idee. Natuurlijk DURFT niemand dat nu invoeren, maar als je zou weten hoeveel van ons begrotingstekorten en de staatsschuld we met een 1%-belasting hierop al zouden wegwerken. Vraag 3%, dat schrikt beleggers niet zo veel af en dan kan je - desnoods ook een BTW-verlaging op basisproducten en in arbeidsintensieve sectoren doorvoeren, of bijdragen tot een stabieler zelfstandigenpensioen om daar de onzekerheid weg te nemen...

Neen, dat is de enige correcte essentiele verklaring van de financiele crisis.

[quote=DSC;4020215] maar als je zou weten hoeveel van ons begrotingstekorten en de staatsschuld we met een 1%-belasting hierop al zouden wegwerken./QUOTE]

Ik weet dat: nauwelijks iets.

IK koop bijna nooit iets nieuw.

Buy Nothing Day

Suddenly, we ran out of money and, to avoid collapse, we quickly pumped liquidity back into the system. But behind our financial crisis a much more ominous crisis looms: we are running out of nature… fish, forests, fresh water, minerals, soil. What are we going to do when supplies of these vital resources run low?

There’s only one way to avoid the collapse of this human experiment of ours on Planet Earth: we have to consume less.

It will take a massive mindshift. You can start the ball rolling by buying nothing on November 28th. Then celebrate Christmas differently this year, and make a New Year’s resolution to change your lifestyle in 2009.

It’s now or never!


Dit jaar doe ik opnieuw mee

Allemaal een nieuwe auto kopen.
Allemaal in huis verven en behangen.
Allemaal dit weekend op restaurant.
Allemaal op vakantie aan de "vlaamse" kust.

Crisis opgelost.

Ik vind dat toch maar raar hoor: "the joy of not being sold anything". Alsof je als consument passief alles moet aannemen wat je verkocht wordt. Mij wordt niets verkocht. Ik koop dingen. Als ik dingen niet wil kopen dan koop ik ze niet. "the joy of not buying anything". Maar als je dingen niet wil kopen, koop ze dan gewoon niet, ipv het passieve lammetje uit te hangen.

elk systeem dat in een eindige wereld uitgedrukt wordt in procentuele groei per jaar is gedoemd om te crashen.
http://forum.politics.be/showthread.php?t=119505
De auteur geeft een simpel regeltje voor de verdubbeling. Als de groei 5% is per jaar dan is de verdubbelingstijd 70 gedeeld door 5 = 14 jaar . Die 70 is constant en dus het enige dat te onthouden is.

Paul

Waarom zou dat gedoemd zijn om te crashen? Verenigd koninkrijk groeit al 300jaar aan 2 �* 3% per jaar. En de andere landen doen mooi mee.

Neen; hoor. Het is perfect conceptualiseerbaar dat we groei hebben in termen van relatieve cijfers. Ja, ik weet wat verdubbelingstijd enzo is. Dat sluit echter niet uit dat het zou kunnen.

Check Dubai.

Hoe wordt het economisch groeipercentage eigenlijk berekend?

Ik gok aan de hand van bnp cijfers.

Onzin dus.

Er is enkel sprake van een economische groei als het reële Nationaal Product - per hoofd -gestegen is, m.a.w. een stijging van de koopkracht.

Inderdaad, het hangt er ook van af over wat we hebben. Kwalitatieve groei kan nog lang maar kwantitatieve groei, als die exponentieel verloopt in procenten van het votige jaar, is gewoon mathematisch onmogelijk.

Paul

sorry maar de koopkracht is maar een onderdeel.

Het is overigens een zeer twijfelachtige indicator. Als bv de criminaliteit stijgt dan stijgen de uitgaven aan beveiliging en dan stijgt het BNP. En zo zijn er tal van voorbeelden, bv een ecologische ramp is ideaal voor het BNP, enz..
er zijn dan ook ontwikkelingen die "kosten" terug aftrekken van het BNP en dat geeft een beter inzicht in waar we als maatschappij naar toe gaan.
Er zijn dus al enkele alternatieven ontwikkeld bv de "Genuine
Progress Indicator" of GPI
http://www.dbresearch.com/PROD/DBR_I...0000202587.pdf
maar ook Europa gaat in die richting werken.
http://www.beyond-gdp.eu/

Paul

Waarom?