David1977 |
15 april 2004 23:00 |
Zoals reeds uiteengezet op dit forum ben ik de mening toegedaan dat politiek en religie gescheiden moeten zijn. Religieuze teksten zijn namelijk honderden jaren geleden neergepend in een bepaalde context, een context die op vele gebied ongetwijfeld volledig anders was dan de huidige. Verder is er ook geen enkel empirisch gegeven voorhanden waardoor we moeten aannemen dat deze teksten inderdaad het woord zou zijn van één of ander opperwezen.
Ik wil dan ook mijn kritiek uiten op de politieke beweging binnen de cd&v, c’axent. C’axent wenst de nadruk te leggen op het christelijke aspect binnen de politiek. Ongetwijfeld zijn er enkele christelijke waarden zoals de naastenliefde waarop men zich kan baseren om maatschappelijke standpunten in te nemen, maar men moet in het achterhoofd houden dat dit feitelijk menselijke waarden zijn, godsdienst is ook niets meer dan een menselijke projectie. Het wordt pas gevaarlijk wanneer men met zijn godsdienst beweert de absolute waarheid in pacht te hebben. Wanneer men bv de bijbel of de koran gaat aangrijpen om op alles een antwoord te geven. Dhr. Kris Vleugels, voorzitter van c’axent is duidelijk zo iemand. Op een krampachtige manier neemt hij de bijbel als uitgangspunt voor zijn politieke programma. Hij kan er blijkbaar ook alle antwoorden in terugvinden, voor Dhr. Vleugels is redeneren overbodig. Voorbeeld:
“U zult geen echtbreuk plegen.”
Het huwelijk biedt de beste garanties voor een duurzame seksuele en familierelatie. Het kan dus niet als voorbijgestreefde samenlevingsvorm worden afgeschilderd.
Ook de huwelijkstrouw is geen oubollig overblijfsel uit een autoritaire cultuur en gezonde sereniteit rondom seksualiteit is niet gelijk aan het in stand houden van onnodige taboes. Vanuit de reclamewereld, media en anti-AIDS campagnes worden onze kinderen vaak geconfronteerd met ongevraagde en ongenuanceerde informatie over seksualiteit. En dat is dan vaak een seksualiteit die gericht is op onmiddellijk genot, zonder dat ze gekoppeld is aan betekenisvolle relaties en trouw. Een nieuw aspect daarvan is dat goedbedoelde bescherming door een overdaad aan informatie tegen seksuele uitwassen al te snel is geëvolueerd naar een onbedoelde aanmoediging voor te jong geëxperimenteer met seks. Ouders moeten dan ook genoeg inspraak krijgen over hoe en wanneer deze informatie aan hun kinderen verstrekt wordt.
Het huwelijk is vanuit zijn bijbelse en goddelijke instelling per definitie exclusief bedoeld voor één man en één vrouw (Genesis 2:24). Van een homohuwelijk kan binnen een gelovige visie geen sprake zijn, daar de Bijbel (ook het N.T.) homoseksualiteit afkeurt (Romeinen 1:26-32; 1 Corinthiërs 6:9-10).
Bron: site Kris Vleugels
http://users.pandora.be/vissen_met_v...isvleugels.htm
Dhr. Vleugels heeft dus duidelijk moeilijkheden met seksuele voorlichting, dat in een tijd van ziektes zoals hiv. Seksuele voorlichting leidt volgens hem onmiddellijk tot ongebreidelde seksuele beleving. Is het niet net door jongeren in te lichten over de mogelijke gevaren dat ze op een meer verstandige en voorzichtige manier hun seksualiteit zullen beleven? Kan men het zich nog permitteren in een tijd van hiv/aids om onze kinderen in onwetendheid te laten omtrent de mogelijke gevaren van seksuele contacten? Dhr. Vleugels verwerpt tevens homoseksualiteit, waarvoor hij geen argumentatie nodig heeft. De bijbel citeren volstaat voor hem om homoseksualiteit te verwerpen, zonder dat hij zich daar enige vraag bij stelt. Hier toont hij duidelijk aan dat de bijbelse teksten voor hem een statische, onwrikbare waarheid zijn. Het lijkt me uitermate gevaarlijk om op dergelijke manier de rede te beknotten, en het baart me dan ook zorgen dat een van de grootste vlaamse partijen dergelijk religieus fanatisme binnen de eigen rangen tolereert.
|