Vlaams Belang pleit voor heroriëntering beleid voor Brusselse Vlamingen
 

Vandaag en de komende dagen viert de Vlaamse Gemeenschapscommissie haar twintigste verjaardag. Tijdens de feestzitting in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement vandaag, pleitte Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens voor een krachtdadige en eensgezinde politiek van en vooral voor de Brusselse Vlamingen.

In zijn toespraak wees Dominiek Lootens er op dat het verhaal van twintig jaar VGC niet echt een hoera-verhaal is, maar eerder een verhaal van naast mooie verwezenlijkingen ook een verhaal van veel gemiste kansen.

Een eerste oorzaak is te vinden in het feit dat de Vlaamse Gemeenschapscommissie al te vaak haar doel voorbij schiet. Daar waar de VGC werd opgericht als een politiek instrumentarium voor de Brusselse Vlaming, heeft de VGC zich de laatste jaren helaas al te vaak afgekeerd van haar doelgroep. De Brusselse Vlamingen zijn niet langer meer de enige, en zelfs niet de belangrijkste doelgroep van het VGC-beleid. Onder het mom van ‘openheid’ worden inspanningen en middelen onttrokken aan de groep waarvoor ze bestemd waren, en geïnvesteerd in de allochtone gemeenschap, daarmee verkeerdelijk hopend dat die bevolkingsgroep de plaats en invloed van het Nederlands en de Nederlandstaligen in Brussel in de toekomst zal bestendigen en uitbouwen.

Een tweede oorzaak voor het falende beleid vinden we in het gebrek aan eenheid en daadkracht in en van het VGC-bestuur Uit angst voor een krachtig VGC-beleid in Brussel, uit vrees voor een wervend en dynamisch Vlaams-Brussels beleid, organiseerden de Franstalige politieke partijen een zogenaamd cordon sanitaire rond de grootste Vlaams-Brusselse partij. Ze organiseerden en propageerden een politiek van uitsluiting. Een politiek waarbij een derde van het Vlaams-Brussels electoraat monddood werd gemaakt. De VGC heeft zich in dit Franstalig model ingeschreven.

Daarom pleitte Dominiek Lootens er in naam van de Vlaams Belang fractie voor om na 20 jaar VGC-beleid het geweer van schouder te veranderen. Twintig jaar is de leeftijd van volwassenheid. Laat ons nu een volwassen, daadkrachtig en eensgezind beleid voeren. Een beleid gericht op de Brusselse Vlamingen, waarbij iedereen zich thuis kan voelen. Een beleid waarbij we ondanks de politieke verscheidenheid één doel voor ogen

Bron: politics.be

De Brusselse allochtonen verder in de armen van de PS blijven duwen dan maar?

De ironie is dat Vlaams Belang één van de grootste Vlaamse partijen is op basis van de stemmen van autochtone Franstalige omdat het de enigste partij is die de allochtonen aanvalt. Allochtonen zijn misschien te winnen voor andere Vlaamse partijen maar niet het Vlaams Belang.

Pleiten voor iets is één ding, maar in die pm lees ik geen enkel voorstel in een bepaalde richting...

hoeveel % ééntalige vlamingen wonen er precies in brussel?

Van waar deze vraag?

uit interesse..

Definieer: 'ééntalige Vlaming'.

Geen, want Vlamingen die een buur hebben die een andere taal spreekt leert die taal ook spreken uit hoffelijkheid voor die buur.

dus het vb maakt zich hier weer belachelijk