Verkoopt Wallonië zijn ziel aan Frankrijk ?
 

Waarom zijn Walen niet trots op hun eigen cultuur
Tenminste, ik heb het idee dat Wallonië erg slecht met zijn eigen cultuur en zeker met de Waalse dialecten omgaat.
Dat geldt overgens ook voor de stad Brussel, waar spreekt men nog het Brusselse dialect ?
Ik ben van mening dat Wallonië deel uitmaakt van de Nederlanden en niet van Frankrijk.
Ben benieuwd wat Reynders hier precies tegen Sarkozy zegt en wat zijn antwoord was.

Ze proberen ook onze economie aan Frankrijk te verpatsen, het lukt ze nog aardig ook. Er komt hier bijna niks van weerstand tegen, Fortis is de volgende gang op het menu.

Zolang de Vlaamse partijen dat toestaan, gaat Frans Belgie door.
Als het niet links om gaat, dan is het rechtsom.
Dat is toch al jaren duidelijk.
Wallonie kiest voor Frankrijk ,met Belgie als het kan en zonder Blegie als het moet.

Verkoopt Wallonië zijn ziel aan Frankrijk ?
 

http://forum.politics.be/showthread.php?t=45872

Ik bedoel een toch wat andere ziel.

Het is niet Wallonië die zijn ziel verkoopt. Het is België die verkoopt. Ten nadele van Vlaanderen én van Wallonië.

"onze" economie? M'n beste, we hebben een geinternationaliseerde, geglobaliseerde kapitalistische economie!!! Wij hebben op dit moment geen eigen economie, maar zijn onderhevig aan de willen en grillen van internationaal georganiseerde kapitaalsgroepen.

Toch krijg ik het idee dat juist de Waalse politici met dat Frankrijk lopen te leuren.
Maar misschien heb je wel gelijk, het Fortis-drama is daar wellicht een voorbeeld van.

Dan toch eerder de Waalse politici die ingekapseld zijn in het Brusselse establishment. Walen die eerder regionalistisch ingesteld zijn (type Happart of Van Cauwenberghe) zijn doorgaans niet echt voorstander van het Franse scenario.

Voor ons is Wallonië gewoon een deel van België.

Maar zelfs als we Wallonië even apart willen beschouwen, dan is het :

• een franstalige (buur)regio, dus als ooit puntje bij paaltje komt, kan Frankrijk geen non zeggen tegen een mogelijke inlijving cq. aansluiting

• een economisch zeer onaantrekkelijke en op alle vlakken behoeftige regio, met een pak schulden.

Kortom, niemand zit hier te wachten (laat staan te azen) op een aansluiting van Wallonië als Frans departement, maar als het echt niet anders kan, zullen we wel moeten.

Nu zijn wij hier toch een ietsje minder dom en gek dan men in België aanneemt, dus als Wallonië ooit wil aansluiten, zal het minstens het spaarboekje van tante Vlaanderen moeten meebrengen.

Nu ja, vermits dat spaarboekje inmiddels al flink gepluimd is, brengt dat niet veel baat.

Een andere mogelijkheid is, zoals sommigen hier overigens al in de smiezen hebben, dat tante Vlaanderen ons in haar huidige Belgische mantel bij voorbaat ruim voldoende cadeautjes geeft als smartengeld, onder de vorm van controle op (de financiën en het kapitaal van) grote bedrijven. Alle beetjes helpen, en we zullen dan wel zien.

Eén en ander belet onze politiekers inmiddels niet van lintjes te gaan doorknippen, gratis uitgebreid te gaan staatsdineren, en omfloerste nietszeggende cordiale brieven te sturen als reactie op de smeekbeden van de Waalse Broeders.

Maar als het zover is zullen we de rekening maken, en willen we een immens pak geld op tafel. Zoniet mogen jullie Wallonië houden.

Het is een beetje cru gesteld, maar dat is de realiteit.

De enige deel van Fortis die al verkocht werd ... werd aan Nederland verkocht ... en voor bijna niks ! Als Frankrijk de tweede deel koopt, zal Frankrijk wel moeten betalen !

... en van Brussel :?

Dat andere deel is nu inmiddels toch van BNP Paribas?

Waarom zou Frankrijk dat willen? Bovendien is de internationale gemeenschap hier wel voor en zijn de Walen niet liever Belg dan Fransman? Dit lijken me belangrijker vragen, voordat een Frans departement überhaupt im Frage is...

Verkoopt Wallonië zijn ziel aan Frankrijk ? is het onderwerp van deze draad. Het gestelde is mijn reactie daarop, vanuit Frans oogpunt bekeken.

Bedenk dat Wallonië, bij een eventueel uiteenvallen van België, niet zelfstandig kan bestaan. Dan moet het zo goed als zeker bij een andere staat aansluiting zoeken. Dat dit bij Frankrijk zou zijn, ligt voor de meeste Walen voor de hand.

Dat weten de Franstalige (en Vlaamse) politieke partijen ook, natuurlijk. Al is het (voorlopig) wel zo dat geen enkele grotere Franstalige partij dergelijke aansluiting bepleit.

Hoe de internationale gemeenschap daar ten gepasten tijde over zal denken zien we dan wel, maar tenzij de internationale gemeenschap bereid zal zijn van zelf Wallonië te onderhouden, zijn er niet zoveel alternatieven, hoor.

Nederland betaalde 16.7 miljard
BNP Paribas betaalt 8.7 miljard


Bovendien Fortis is de grootste Belgische bank en Belgie verkoopt Fortis bank Belgie en dus haar economisch hart.

Frans Belgie verkoopt aan Frankrijk en de Vlamingen geven hun geld.
Wie is nu de slimste?

U heeft gelijk
Wallonie gaat na splitsing binnen de korste keren naar Frankrijk.
Ze zijn nu al bezig zich in te kopen.

Franstalig België kijkt zowiezo meer richting Frankrijk dan richting België. Wie in Franstalig België kijkt nooit naar TF1, France 2, enz...............? Franse artiesten of TV-vedetten zijn even wel bekend in Franstalig België dan in Frankrijk zelf. Ik zeg natuurlijk niet dat de Franstalige Belgen rattachisten zijn - er zijn er wel maar die zijn een minderheid - maar het verband met Frankrijk is duidelijk veel groter dan die tussen Vlaanderen en Nederland. Een duidelijk voorbeeld : in Vlaanderen spreekt men van "Bekende Vlamingen". Die fameuze BV's. Daarentegen spreekt men helemaal niet over "Francophones Connus" of "Wallons Connus", zo'n begrip bestaat helemaal niet.
De soaps die in Vlaanderen scoren, zijn "Thuis", "FC de Kampioenen", "Familie" en andere "Louislouise" : VLAAMSE Producties.
De soaps die in Franstalig België scoren, zijn "Julie Lescaut", "Joséphine Ange Gardien", "Père et Maire" en andere "Une femme d'honneur" : FRANSE (uit Frankrijk, bedoel ik) producties.
Ik heb het natuurlijk hier over de soaps in de eigen taal. Daarnaast zijn er ook de Amerikaanse soaps �* la "Dr House" die scoren maar dat is een andere debat.

Historisch gezien heeft Wallonië meer met de Nederlanden te maken gehad dan met Frankrijk (er bestaat trouwens in het noorden van Frankrijk een beweging die over 'les pays bas romans' spreekt). Men vergeet meestal dat het Frans daar lange tijd afwezig is geweest, de gewone volksmassa sprak er andere langues d'oil, in Luik was het Waals zelfs lange tijd debestuurstaal. Net als in Vlaanderen was het Frans in Wallonië de taal van de elite.

De verfransing is er gekomen met de opkomst van de industrie en de oprichting van Belgique. Daar ligt ook de bron van de communautaire problemen, meer nog dan in Vlaanderen. Wallonië heeft quasi volledig de overstap naar het Frans gemaakt omdat die taal sociaal-economisch de meeste kansen bood op een job in de door de bourgeoisie en adel gerunde industrie. En dat is, in tegenstelling tot wat men in Vlaanderen denkt, niet zonder slag of stoot gegaan. In Wallonië werd ook een taalstrijd gevoerd en het Waals heeft die strijd grotendeels verloren. De nationale identiteit heeft daar een zwaar trauma aan over gehouden en dat is de reden waarom er nu amper sprake is van een Waals regionalisme. Via de taal en cultuur zijn de Walen psychologisch vastgeketend aan Brussel en/of Parijs (we zouden het zelfs gekoloniseerd kunnen noemen).

De frustratie was bij de Walen dan ook groot toen zij zagen dat de taalstrijd in Vlaanderen wél met succes werd gevoerd. Walen hebben hun oorspronkelijke volkstaal moeten opgeven (voor redelijk wat Walen van vandaag ligt dat nog vers in hun geheugen want ze spraken het Waals zelf als kind). Vanaf de jaren dertig kwamen de Vlamingen plots met hun taaleisen. Oorspronkelijk vroeg de Vlaamse beweging een (unitair) België dat over het hele grondgebied tweetalig Fr/NL was, dus ook in Wallonië. Wallonië heeft dat (volgens mij terecht) afgeblokt, net omdat de Waalse identiteit al een slag had gekregen door het opofferen van het Waals. Dan nog eens de invoering en opdringen van het Nederlands zou als een totale nederlaag worden aangevoeld en daarom kwam er de Waalse beweging op die in de eerste plaats antivlaams was (pro-Waals had geen zin want de Waalse natie was al opgegeven).

Men moet deze geschiedenis incalculeren als men het Wallonië van vandaag wil begrijpen. Terwijl de Vlaamse politiek en maatschappij eenduidig Vlaams is (al denken sommigen dat ze nog steeds Belgen zijn :) ) is Wallonië nog steeds een schizofreen land dat niet weet of het moet kiezen voor Belgique, Frankrijk of zichzelf. Een toenemend assertief en zelfbewust Vlaanderen maakt het voor hen nog moeilijker. Het gaat niet zozeer om geld of transfers, al komen die misschien handig uit, maar om een existentiële crisis van de Waalse natie die zich uitdrukt op alle mogelijke manieren. Walen hebben overigens niet de behoefte Vlaanderen te verfransen (daarvoor moet je bij francofoon Brussel zijn). Wallonië heeft vooral de behoefte zichzelf terug te vinden. De Vlaamse beweging zou daar eigenlijk bij moeten helpen, in plaats van altijd te zitten kankeren zoals een aantal hier doen.

Zolang België bestaat zal het onmogelijk zijn om goede betrekkingen met Wallonië te onderhouden. Maar wanneer de Brusselse kolonisator wegvalt, zullen de kaarten sterk door elkaar geschud worden. Met Wallonië maar zonder België is volgens mij een piste die realistischer is dan we zouden denken.