Vrijheid
 

Beste forummers,

Ik zie hier en daar het woord "vrijheid" vallen, zonder dat er een duidelijke definitie bij is. Men gaat er vaak van uit dat vrijheid hetgeen is wat een individu zou willen doen als je het hem op't moment zelf vraagt. Of zo lijkt het toch.

Maar volgens mij liggen de zaken anders.

Wat is vrijheid volgens jullie?

Wie van jullie voelt zich vrij? Onvrij? Waarom?

Wat zijn nodige voorwaarden voor jou om vrij te zijn?


Bespreek maar, dames en heren.

John Stuart Mill : On Liberty


Ik heb echter zelf nog niet kunnen uitmaken hoe je het determinisme kunt verzoenen met de vrije wil.

Hoeft niet. Wij zijn niet bevoegd om te spreken vanuit een extracausaal kader. Hetgeen wij doen is voor ons vrij, ookal impliceert het determinisme een 4-dimensionaal statisch lichaam. Een CD-schijfje, als't ware.

Zou ik niet durven beweren. Het is volgens mij perfect mogelijk dat een bepaald systeem begrijpt hoe het zelf opgebouwd is. Als ik mij niet vergis zijn daar computerexperimenten over geweest.

Het is echter niet mogelijk om aan de hand van de kennis van dat systeem voorspelling over toekomstige acties te doen omdat op een bepaald niveau de kwantumonzekerheid naar boven komt.

Ik heb over dat eerste al een gesprek gehad op dit forum.
Met gewone binaire computers is dit onmogelijk, immers:

De computer kan n bit aan beschrijving doen. De computer is een onderdeel van een systeem dat M bits bedraagt. Nu zou een computer, om te begrijpen hoe het zelf is opgebouwd, zowel zijn eigen toestand als de toestand van de omgeving moeten kunnen beschrijven. En aangezien zijn eigen toestand n bit bedraagt, moet het zichzelf beschrijven (wat al niet gaat) en de omwereld (wat ook niet gaat).

De forummer Praha insinueerde dat kwantumcomputers dit wel kunnen. Ik ben echter een grijze muis op dat vlak.

Ik had het over kwantumcomputers.

Een binaire computer heeft inderdaad 2 bits een lading of geen lading.

Een kwantumcomputer werkt met 1 elektron.

Stel een elektron kan op twee plaatsen zijn. Links en Rechts. Dat zijn dus twee bits.

Echter volgens de kwantumtheorie kan een elektron op twee plaatsen tegelijk zijn. Links en rechts tegelijk.

Wat je dan hebt zijn 3 bits.

Theoretisch zegt men dat het hiermee mogelijk is aangezien 2 bits in 1 bit zouden kunnen.

Bijgevolg kan een computer zijn eigen toestand beschrijven en gebruiken als variabele in een vergelijking?

Theoretisch zou dat mogelijk moeten zijn volgens mensen die ermee bezig zijn.

Echter de wiskundige achtergrond gaat ook mijn petje te boven. Hier moet ik dus spijtig genoeg vertrouwen op de expertise van anderen. :?

Vrij zijn is kunnen doen wat je op dit moment niet kunt doen. M.a.w., vrijheid is relatief en onbestaand in het heden (het bestaat enkel in de toekomst).

Binnen 1-2 jaar ben ik inzetbaar.

Of juist niet. Er is mij verteld dat hoe meer men leert over kwantumfysica, hoe minder men ervan begrijpt.

En als men bepaalde dingen niet wilt doen op dit moment?

Of bedoel je enkel dingen die men wilt doen maar niet kan doen?


Interessante definitie, overigens. Meer van zulke zaken.

0,2 seconden in de toekomst dan? (gemiddelde tijd tussen denkpatroon en actie voor de mens).

I know. Maar dat komt ook vooral omdat men nu zoveel verschillende theoretische modellen heeft. In de toekomst zal dat aantal hopelijk slinken onder invloed van experimenten met de LHC.

Vooral de discussie over het aantal dimensies in de verschillende modellen is nogal verwarrend.

Actie onderneemt de mens helaas maar zelden op dat gebied.

Dan kan je misschien evengoed filosofie studeren. Ergens is het wel sympathiek, een wetenschap die niet pretendeert 'het' te weten.

Ah je bedoelt dat vrijheid altijd een streefdoel in de toekomst is ofzo?

Min of meer. Een mens is maar vrij als hij niets meer heeft om te bereiken. Op dat punt is hij volledig vrij. Maar dat is natuurlijk geen wenselijke situatie; je hebt dan geen doel meer voor ogen, niets om naar te streven.

Moet er altijd een doel zijn?

Een wetenschap pretendeert nooit het te weten.

Een theorie wordt gemaakt met als doel voorspellingen te maken met een zo hoog mogelijke graad aan waarschijnlijkheid. Meer niet.

Het is wanneer mensen komen met een theorie die helemaal niet voorspellend werkt, en luid beginnen te schreeuwen, dat die fameuze arrogantie begint.


Het verschil met kwantumfysica en filosofie is dat de eerste concrete resultaten oplevert.

Moeten is dwang. Maar normaliter heeft ieder mens wel een doel. Niet letterlijk, zoals wat je volgend jaar wil doen, of dergelijk, maar qua wilstoestand. Iedereen heeft wel een soort ideaalbeeld, misschien niet altijd even bewust.