Samen met Nederland
 

Geachte heer Van Bellingen,

U bent bij Pauw en Witteman te gast geweest op de Nederlandse TV, waar ik u heb zien optreden. Hoe denkt u over vergaande samenwerking met Nederland, resulterend in een confederatie?

Ik geloof niet in een confederatie met Nederland. Ik geloof wel in een Europa van de regio's, wat nu al een deel gebeurd via allerlei europese programma's.

Dank voor uw antwoord. Jammer.

Vindt u niet dat we, als lage landen in een steeds groter wordend Europa waarbij de grote landen steeds meer te zeggen hebben, moeten samenwerken om een goed tegenwicht te kunnen bieden? We hebben per slot van rekening een gelijkaardige economie, gelijkaardige cultuur en gelijkaardige politiek.

Inderdaad ben ik voorstander van samenwerking en zeker voor de bescherming van de taal. Bovendien vind ik dat de laatste tijd de grote landen te veel de macht naar zich toe trekken.

des te meer een rede dat Vlaanderen aansluiting zoekt met Nederland (Wallonië wilt toch naar Frankrijk) indien België haar loodje legt.

Hier komt het antwoord van alle forumpolitici op neer: Ik ben het eens met al je argumenten pro-Nederland, maar toch ''nee, bedankt''. De afkeer van de Nederlanders zit diep.

Nou dan, waar wachten we dan op?

Sommigen uit Vlaanderen zoeken aansluiting. Een piepkleine minderheid.

Misschien is het van één groepje Nederlanders? Je weet wel, er zit een kleur in hun naam en ze hebben een voorkeur voor smaakvolle Argentijnse vrouwen...

Peilingen spreken jou hard tegen.

Peilingen zoals deze van Maurice de Hond zeker.

Ach...

Het staat niet op de politieke agenda ; & hetgeen niet op die agenda staat zal de politieke
beestjes niet bekoren. Inderdaad : een serieuze random opinibevraging zal slechts een beperkt deel van de publieke opinie tonen die zich met die vraag bezig houdt.. idem dito overigens voor meer europese samenwerking. Dus zowel een integratie tot een Nederlandse staat als een integratie tot een europese staat beroert de publieke opinie niet. Een politieker moet stemmen halen vooral nu tijdens een stijgende kiesstrijd tussen een vijftal aan elkaar gewaagde partijen : met een niuet gewogen originele opinie
voor de proppen komen is riskant : wie durft te leiden in de plaats van te volgen ?

Wat de kiezer wel beroert is de stand van zijn portemonnee & de vooruitzichten.
Een fraai vooorbeeld van die mentaliteit zien we in de affiches van het VB die nu in Antwerpen opduiken : "Opel Antwerpen in Vlaamse Handen" - deze partij voorheen kampioen van de "vrije markt" is electoraal plots voor nationalisatie ! Waarschijnlijk gaan ze eens aan de macht ook over tot het trekken van douanegrenzen rond Vlaanderen om de import van "volksvreemde" auto's aan banden te leggen : de overtuiging dat men de kiezers alles kan wijsmaken viert bij dit eigen volk werkelijk hoogtij !

Onze kameraad VErhofstad kwam het netjes op "buitenhof" uitleggen : protectionisme op Europees niveau is fnuikend, niet in de laatste plaats omdat de kleine europese landjes (dwz. alle europese staten) niet in staat zijn de nodige budgettaire schikkingen te treffen om de economische crisis het hoofd te bieden : Frankrijk niet, Duitsland niet, Nederland niet, België niet en Luxemburg ook niet...

Onze Wouter Van Belligen heeft dsus alleszins gelijk als hij stelt dat alle heil allicht te verwachten is van een verdere Europese Integratie. Maar de redeneringsfout ligt hem in de inschatting van de kansen dat zulks vandaag bij hoogdringendheid besloten zal worden : samen met de economie is Europa tot stilstand gekomen en ook Mijnheer Guy Verhofstad zal hier niet veel aan kunnen veranderen.

Het fusioneren van de Beneluxstaten in een nieuwe verenigde Nederlanden is hier een medicijn tegen ; een "Yes, we can" als het ware : europa integreren is een uitdaging : een duidelijk statement dat een maatschappij zich kan vernieuwen, geschillen oplossen op een vreedzame en democratische wijze.

Onze Wouter Van Bellingen staat weliswaar op een "soocialistische" lijst, maar dan wel als "onafhankelijke" omdat hij het niet zo heeft met dat "internationalisme" inherent aan elke waarachtige socialistische beweging.
Verdedig uw zaak gerust : mijn mening is dat we geen verdere versnippering
van Europa hoeven : we kunnen best democratisch zijn en locale zaken door de locale mensen zelf laten beslissen en ieder inspraak geven over de in te slagen weg.

In alle (con)federalistische landen genieten deelstaten van ruime bevoegdheden en is het aandeel van wat er gemeenschappelijk belang is en wat gemeenschappelijk te beslissen is duidelijk omschreven. Dank zij de innige samenwerking van de delen is men echter verplicht van elkaar te leren
en dat kan alleen maar nuttig zijn.

Er zijn inderdaad reeds zeer vele samenwerkingsverbanden, niet alleen maar met Nederland en Luxemburg, maar eveneens met regio's van de andere aangrenzende landen Frankrijk en Duitsland. De afbraak van de interne grenzen opent voortdurend nieuwe perspectieven : elke aanleiding om hier vooruitgang te maken zou men met beide handen moeten gebruiken !