Democratisch deficit EU
 

Van bij de oprichting van de EU is er steeds kritiek geuit op het ontoereikend democratisch gehalte van haar instellingen. Het Europese Parlement zou over te weinig wetgevende bevoegdheden beschikken (i.e. gebrek aan initiatiefrecht) en de uitvoerende macht (Raad en Commissie) niet voldoende kunnen controleren. De Europese Raad en de Europese Commissie worden dan weer samengesteld op een wijze die zich volledig aan het democratische systeem onttrekt, vermits dit quasi volledig wordt bepaald door de lidstaten en niet door het EP.
Kan u in een kort bestek uw visie schetsen over deze problematiek zoals de zaken er nu voorstaan (is de kritiek in uw ogen terecht?) en hoe men in deze materie desgewenst vooruitgang zou kunnen boeken? Met andere woorden: wat is uw visie omtrent de 'architectuur' van de Europese instellingen en de positie daarbinnen van de (langzaam vervallende) natiestaten?

ook benieuwd naar evtl antwoord

Man toch, het is toch duidelijk wat hij hierop zal antwoorden: een standaardantwoord in de trant van "burger bij beleid betrekken" en dan zal er geschermd worden met het belachelijke voorstel van de 1 miljoen handtekeningen die een petitie moet hebben.

Europa is tegen de mensen, laat het duidelijk wezen.

De kritiek is voor een groot deel terecht en daarom stellen wij als groenen voor dat het EP het initiatief neemt tot het oprichten van een nieuwe Conventie. Daarin moet er een brede overeenstemming bereikt worden over het verder democratiseren van de EU. De nationale vertegenwoordigers in de Conventie, twee per lidstaat, worden door de burgers gekozen. Ook de Europese instellingen zijn vertegenwoordigd. Binnen de Conventie maakt het EP zich sterk voor:
- Europese kieslijsten: Europese politieke partijen strijden om een deel van de zetels in het EP, hun lijsttrekkers om het voorzitterschap van de Europese Commissie;
- een EU-president, gekozen door het EP, die het voorzitterschap van de Europese Commissie en de Europese Raad combineert;
- de garantie dat geen enkele Europese wet kan worden aangenomen zonder goedkeuring van het EP;
-versterking van het initiatiefrecht van het EP en van zijn controle op het buitenlands beleid van de EU;
- het formele recht van het EP om individuele eurocommissarissen te benoemen en te ontslaan;
- het recht van het EP om zijn eigen zetel te kiezen: Brussel;
- Europawijde referenda, bij voorkeur correctief;
- uitbreiding van de rechtsmacht van het Europees Hof van Justitie en betere toegang tot het Hof voor maatschappelijke organisaties.

Op korte termijn wens ik meer democratisering te zien door:
- spannender debatten in het EP, met minder sprekers en meer interrupties;
- een transparante wetgevingsprocedure: informele compromissen tussen Raad en EP worden tot een minimum beperkt;
- het wegsturen van falende eurocommissarissen door het EP;
- zo spoedig mogelijke invoering van het Europees burgerinitiatief, met deelname van jongeren en de mogelijkheid om digitaal handtekeningen in te zamelen;
- een betere Europese Wet Openbaarheid van Bestuur en duidelijker informatievoorziening via internet;
- een representatievere samenstelling van Europese adviescomités;
- uitgebreidere raadpleging van het maatschappelijk middenveld door de Europese instellingen, met een beter oor voor kleinere organisaties en nieuwe lidstaten;
- een verplicht, openbaar register voor lobbyisten bij de Europese instellingen, dat vermeldt wie hun opdrachtgevers zijn en hoeveel zij betalen;
- een groter aantal vrouwen op topposities; daartoe geeft elke lidstaat die een eurocommissaris mag voordragen de (beoogd) Commissievoorzitter keuze uit twee kandidaten, onder wie minstens één vrouw;
- het gelijktijdig houden van de Europese verkiezingen, bijvoorbeeld door de stembussen in alle EU-landen op zaterdag en zondag open te stellen.

Dus u wilt Europa democratischer maken door een parlement dat nauwelijks onderhevig is aan democratische controle meer macht te geven? Het klinkt leuk, maar zolang er geen Europabrede publieke opinie/kritisch kiezerspubliek is die Europese politici afrekent op hun daden kan er geen democratie zijn op Europees niveau.

Pas als de bevolking klaar is voor een democratische EU, pas dan heeft het zin om van Europa een volwaardige democratie te maken. Tot die tijd is elke overheveling van macht naar het Europese niveau een inbreuk op ons democratische stelsel en dient dan ook zo veel mogelijk vermeden te worden.

Dan is het natuurlijk ook nog maar de vraag of het überhaupt mogelijk is om één democratisch systeem te hebben voor zo'n divers continent en of we ons niet beter tot gewone intergouvermentele samenwerking moeten beperken om toch een redelijk werkend democratisch topbestuursniveau te behouden.

Meer democratie in Europa betekent gewoon dat de EU meer de eigenschappen van een
al dan niet federale of confederale Staat zal hebben. Meer bevoegdheden op het niveau van de nationale staten zal de burger steeds meer van het "ondemocratische " Europa
met steeds minder bevoegdheden vervreemden.

De beste europropagandisten zijn de EP leden ; de burger die zijn stem uitbracht moet weten dat na de stemmoing zijn EP -lid voor hem aanspreekbaar blijft , want inderdaad :
steeds meer beslissingen worden op dit EU niveau genomen en je eigen parlementariër
is je enige manier om hier informatie en invloed over te hebben.

Het democratisch deficit is hier geen gebruik van (willen) maken.

Reply
 

so good and interesting I like it so much.

Dat kiezers publiek is misschien niet zo dom als u denkt. Er wordt namelijk, volgens mij terecht, wel eens gesteld dat democratie niet werkt op nationaal en federatief niveau. Democratie zou hoogstens kunnen werken in stadstaten zoals in Griekenland en in Italië van de vijftiende eeuw. In een groter verband kunnen de staatszaken niet meer door de bevolking worden begrepen en gecontroleerd. De staats zaken zijn dan ook voor een groot deel zakelijke en economische belangen en ze betreffen de internationale handel en politiek.

Over zaken die de burger direct raken kan hij wel meepraten, zoals gezondheidszorg, huisvesting en scholing. Het ideaal van een volledig democratisch Europa moeten we daarom loslaten. Dus geen inspraak van elke burger en geen referendum over specialistische problematiek.

We moeten de vertegenwoordiging van de burgers dus in goed vertrouwen overlaten aan de gekozen vertegenwoordigers. Een oorzaak van de ontevredenheid zou kunnen zijn de karige berichtgeving van de EU over het maken van regels voor verschillende sectoren van het bedrijfsleven. Dit in samenhang de vaak onrustbarende berichten over de macht van lobby's.

Uw uitleg gaat ervan uit dat onze dames en heren gekozen vertegenwoordigers dan wél weten over wat het gaat en dan gefundeerde keuzes maken. Helaas moet ik u teleurstellen. De dossier kennis van onze dames en heren vertegenwoordigers is meestal, en op enkele uitzonderingen na, bedroevend laag en zeker niet beter dan die van gemotiveerde burgers die bij een beslissend referendum hun stem zouden uitbrengen. Het stemgedrag van onze dames en heren vertegenwoordigers wordt bepaald door de partij structuren. Wie daar de plak zwaait zijn duistere lobby groepen en zogenaamde specialisten. Ook de burger zal zich voor het vormen van zijn opinie wenden tot belangengroepen of mensen die hij vertrouwd op bepaald gebied. Maar dan wel in alle openheid en met een vrije keuze.

www.opstand.net

Paul

Maar die bevolking moet dan wel iets nog veel ingewikkelders begrijpen dan de staatszaken: welke politici de komende vier jaar deze staatszaken het best zullen behartigen. Daarvoor moet men om te beginnen al het grotere verband van de staatszaken begrijpen, en bovendien ook nog de capaciteiten en intenties van de politici.

Volgens Rousseau (Le Contrat social) zou democratie hoogstens kunnen werken in het koude klimaat van Noord-Europa. Voor de gematigde streken verkiest hij een "aristocratie élective"; dat heet tegenwoordig minder eerlijk "parlementaire democratie". En in het zwoele zuiden zou volgens hem alleen een dictatuur de losbandige bevolking in het gareel kunnen houden. Dus bij hem geen stadsstaten nodig! Absurd? Ja, maar de schaal van een Griekse stadsstaat is wel ergens in het EU-recht ingebouwd, via het subsidiariteitsbeginsel. Toegegeven: dode letter, maar toch...

Kodo ik vind jouw 'handtekening' uitstekend!

Mijn vorige post was niet erg duidelijk. De eerste alinea vormt eigenlijk een instemming met en aanvulling op deze zin van Paul:

Met de tweede alinea wilde ik het volgende zeggen: beweren dat je alleen op kleine schaal, zoals in het antieke Athene, directe democratie kunt invoeren, is niet geheel bezijden de waarheid, maar toch wel even gemakzuchtig als Rousseaus bewering dat het zuiderse temperament geen democratie verdraagt. In Zwitserland wordt over heel veel dingen op kantonaal niveau besloten, en heeft het (con)federale niveau tamelijk weinig bevoegdheden. Dat lost het probleem op door iets wat we in de EU zouden kunnen hebben als het subsidiariteitsbeginsel serieus werd genomen: de grotere verbanden van regio, staat of statenbond wordt zijn voor zo weinig zaken bevoegd, dat de burger er nog steeds zicht op heeft en erover mee kan praten. In de EU, met haar meer dan 100.000 bladzijden wetgeving, staan we daar niet alleen zo ver van af dat de burger niet weet waar de EU mee bezig is, maar dat het EU-parlement het ook niet weet.

Laat staan dat de burger zou weten welke parlementariër deze zaken behoorlijk behartigt. Hij kan hooguit bij nadere beschouwing terecht concluderen dat zo'n parlementariër onmogelijk kan bestaan.

In de EU komt daar nog iets bij: het parlement heeft geen bevoegdheid tot het indienen van "wetsvoorstellen" (in de praktijk meestal voorstellen voor verordeningen). Daardoor zien parlementariërs zich ook nooit genoodzaakt om "wetten" op te stellen, zich vragen te stellen over de verbanden tussen primair, secundair en tertiair recht of grondig de scheiding der machten, veeleer het ontbreken daarvan, te analyseren. Zij nemen teksten van de Commissie aan, bekijken de retouches van de Raad of verzetten zelf een paar komma's, en dat alleen de ambtenaren op de hoogste echelons van de Commissie en soms de Raad weten waar het eigenlijk over gaat, nou, zij zullen wel de laatsten zijn om het u en mij te verklappen. Ze worden heel goed betaald om te doen alsof ze iets doen.

Ten slotte behoeft de burger niet zo onwetend te blijven als hij nu wordt gehouden. Pas wanneer om zijn mening wordt verzocht, zal hij gaan nadenken en, zoals Paul Nollen betoogt, deskundigen gaan raadplegen. En deze deskundigen zullen niet de twintigduizend lobbyisten zijn die nu, zogenaamd met geen enkele ondemocratische bedoeling, in Brussel rondsluipen.

Each time a description of the change, there is always plenty to talk about around the world. They are not exempt. A statement usually is: "i have to change almost immediately versions, so do not expect me to date continue to attack ...

Laat de rode zee zich splitsen, dat we daarlangs kunnen ontsnappen.

Het deficit is maw onvermijdelijk met de huidige structuur
Er is nog niet veel veranderd:

Overregulering.
Geen sexuele reguleringen bij voordragen en benoemingen.
Ook geen positieve discriminatie.
De feitelijke gelijkheid zal op termijn wel zorgen voor numeriek gelijke verdeling tussen sexen, ook in topfuncties.

Mooie posting. +1 reputatiepunt

goed roger je bent opgevoed een kritiek punt met betrekking tot de democratie van de EU en MP. verantwoording bevoegdheid moet worden in de hand van de onschuldige mensen. federale Govt moet stap over te nemen een kans van referandem om de mensen om hun eigen keuze te maken voor hun MEP. wat denk je? is dit niet een democratie?

Het gebrek aan democratie, met een opzettelijk misleidend gallicisme "democratisch deficit" genoemd, wordt juist veroorzaakt door het nog grotendeels intergouvernementele karakter van de EU. Vervang de Raad, waarin regeringen van lidstaten vertegenwoordigd zijn, door een EU-senaat of EU-Bundesrat waarin de PARLEMENTEN van de lidstaten zitten, en je hebt minder intergouvernementele samenwerking, maar zeer zeker meer democratie.

Ik heb het al vaker gezegd, ook hier: een superstaat hoeft noch machtiger, noch duurder te zijn dan de huidige unie, en vormt de enige mogelijkheid om de EU te democratiseren.

Helaas is dit een stap die vele verdienstelijke eurosceptici niet zetten, zoals ik al heel vaak heb betoogd, en zeer uitvoerig hier. Terwijl in België alle neuzen naar de staatshervorming wijzen, dreigt de sluipende staatshervorming waarmee de EU ons opscheept ons niet alleen in een economische puinhoop te storten, maar ook de dictatuur in te voeren en ons continent naar een derde grote oorlog te leiden.

Maar dan moeten we wel even de propaganda opzij schuiven en gaan kijken waar de EU wérkelijk mee bezig is. Of bent u er gerust in dat het wel in uw belang zal zijn? Zoals de FED ten dienste staat van de VS-burger, bijvoorbeeld?