Denktank
 

Velen hebben er reeds voor gepleit een Vlaamse linkse denktank op te richten. Ik zou dit graag verwezenlijken maar ben op zoek naar steun. Zijn er mensen geïnteresseerd zo'n denktank op te richten? Heeft iemand hier ervaring mee?

we zijn er over aan het nadenken hoor 8-)

graag, maar wie gelooft dat kofi annan en barack obama de verpersoonlijking zijn van wat 'links' nodig heeft, daar pas ik niet mee in een denktank...

²

Wat wordt bedoeld met een Vlaamse linkse denktank?

Vlaams,dat er een groep mensen dat zich als partij profiller die de belangen van flamimganten als uitkomst vertegenwoordigd
Links,hetzelfde maar voor socialistische bewegingen.

Zo'n denktank bestaat al: Meervoud in combinatie met de V-SB en SFL.

Dan hoef je geen denktank op te richten ..

Met Vlaams bedoel ik nederlandstalig, laat me dat even rechtzetten. En een denktank niet in de vorm van een groepering van aanhangers van welke 'isme' dan ook maar een denktank die problemen beschrijft en oplossingen bedenkt, los van politieke partijen. Ik wil geen pleidooi houden voor een ideologie maar oplossingen zoeken met intellectueel capabele mensen, kritisch en onafhankelijk. Die oplossingen publiceren om het algemeen welzijn te dienen, vrij te gebruiken door gelijke welke politici aan de macht zijn.

Hier vind je een correcte beschrijving:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Denktank

alleen met mensen die enkel ideeën hebben die ze met niemand anders delen dus.
anders zouden ze mss wel een partij of groepering kunnen opzetten en zijn ze niet meer welkom :?

Zulke denktanken bestaan al maar heten dan doorgaans 'studiediensten'. Elke linkse partij heeft er wel één. Dat lijkt me dus niet echt zinvol.

Wel zinvol lijkt me een linkse denktank die zich bezig houdt met de vraag hoe je de samenleving linkser maakt, hoe je een cultureel en intellectueel klimaat creëert waardoor linkse visies, thema's, oplossingen als vanzelf het debat gaan bepalen. Hoe linkse visies en oplossingen het onderwerp van het breed maatschappelijk debat kunnen worden, hoe je ze in de media krijgt.

Als je daar in slaagt, schuift de samenleving vanzelf naar links op en daar hebben alle linkse en progressieve partijen en personen baat bij.

Om het te illustreren met een omgekeerd voorbeeld: hoe is het VB erin geslaagd om van 'veiligheid', 'migratie' en 'de Walen' belangrijke thema's te maken. Hoe zijn ze er in geslaagd zoveel mensen bang te maken en daardoor het hele politieke landschap naar rechts te doen overhellen.

Of een ander voorbeeld: hoe zijn de neo-cons er in de VS in geslaagd om hun thema's op de agenda te krijgen en hun invulling van de VS te laten overwegen op die van de Democraten, liberals en progressieve Amerikanen?

Het gaat dan om meta-politiek of de culturele hegemonie. Da's veel belangrijker dan het onderzoeken van concrete problemen en het aanbieden van concrete oplossingen. Daar is elke partij op haar manier al mee bezig.

Een goed voorbeeld uit de VS vond ik de discussie over 'taxrelief' waar LDD nu mee speelt en waar de VLD een punt van gemaakt hebben. Terwijl het betalen van belastingen vroeger als een eerbare zaak werd beschouwd en een vorm van solidariteit die de samenleving vooruit hielp. Of op zijn minst als een noodzakelijk kwaad.

Men is daar in de VS in geslaagd door wat men 'framen' noemt: je creëert een intellectueel en verbaal denkkader waarbinnen de discussie zich afspeelt. Dat doe je door op je communicatie te letten.
Als men bijvoorbeeld spreekt over 'taxrelief', dan is de eerste associatie die mensen maken die met 'relief' dus 'hulp' of 'opluchting'. Men refereert bewust aan voedselhulp, ontwikkelingshulp, enz. Wie zich daar in een debat voorstander van toont, krijgt meer sympathie (en dus meer stemmen) dan wie zich daar - zelfs met rationele argumenten - tegen verzet. Niemand is tegen 'relief' en dus gaat het debat nog vooral over welke vorm van taxrelief, voor wie, hoe gefinancierd (of bespaard), enz.

We hebben hier iets gelijkaardigs rond migratie. Waar men migranten in eerste instantie zag als gasten die een bijdrage kwamen leveren aan onze economie, is het VB erin geslaagd dat om te turnen naar en veiligheidsprobleem of althans een veiligheidsgevoelprobleem. Migratie staat vandaag bijna gelijk met islam en criminaliteit terwijl de meeste migranten natuurlijk gewoon Nederlanders en Fransen zijn. Zo is ook de kwestie van vluchtelingen omgekeerd in een zaak van asielzoekers waarbij het woord 'zoekers' refereert naar gelukszoekers, strandschuimers en dus mensen die op één of andere manier hun profijt zoeken.

Communicatie en beeldvorming lijkt me bijzonder belangrijk. Vooral omdat de politieke keuze een kwestie van bewustzijn is. Dat bewustzijn komt vandaag in grote mate tot stand door wat men ons via media voorspiegelt, veeleer dan door onze eigen belangen. Hierbij hebben de media de rol van de kerken overgenomen en vertellen de nieuwslezers en Brackes ons nu wat we te geloven hebben.
Zelfs als je niet alles gelooft wat de media je voorhouden, dan nog bepalen zij de thema's waarover gedebateerd wordt en winnen ze dus toch. Als je kan bepalen waarover gedebatteerd wordt en je slaagt erin om de kruitlijnen van het debat te bepalen, dan heb je het debat bij voorbaat gewonnen, zelfs als je het verliest. Je speelt dan namelijk een thuiswedstrijd. UNIZO is daar goed in, Patrick Janssens kan het en Phillipe De Winter is daar zeer straf in. Hij heeft dan ook Gramsci gelezen en begrepen. Misschien moet men dat ter linkerzijde ook maar eens doen.


Nadenken over hoe zo'n 'framing' hier kan werken, hoe we aan die culturele hegemonie kunnen sleutelen en hoe we via meta-politiek de politiek kunnen beïnvloeden, hoe dat kan werken, het uittekenen van krijtlijnen en het ondernemen van pogingen om het te bewerkstelligen, daaraan wil ik wel meewerken. Maar hou er rekening mee dat dat werk van lange adem is. Dat brengt de eerste tien, vijftien jaar niets op.

Links als alternatief voor rechts maar gebruik dezelfde taktiek?

Hoe kan je nu een denktank of studiedienst oprichten die niet uitgaat van een -isme? Elk voorstel dat die hoogst hypothetische groep zou doen, zou een uiting zijn van een -isme.

Dat is het net, die studiegroepen waarnaar u refereert zijn inderdaad afhankelijk van de politieke partij waarmee ze gelinkt zijn. Een denktank zou het zelfde werk moeten verrichten onafhankelijk van eender welke politieke partij. Eens je ideeën vorm krijgen zal de denktank automatisch aanleunen bij een of andere ideologische stroming maar zullen die ideeën nog steeds los van de partijpolitieke agenda worden gepubliceerd. Professor Carl Devos pleit al heel lang voor een oprichting van een echte linkse denktank die de sociaaldemocratie van de 21ste eeuw vorm en richting moet geven.

Ik wil een groep mensen samenstellen uit verschillende kennisgebieden. Een econoom, een politicoloog, een jurist, een socioloog,... Liefst allemaal studenten. Een website en forum oprichten, bijeenkomsten houden, gespreksonderwerpen zoeken, informatie eromtrent vergaren, studies maken en met oog op de moderne sociaaldemocratie oplossingen aanbieden, onafhankelijk van de partijpolitiek.

@guerin: Je kan blijkbaar geen privé berichten ontvangen dus kon ik niet antwoorden op je bericht.

Daar haak ik af. De sociaaldemocratie is ten einde van haar verhaal en ten dode opgeschreven. Revolutionairen begrepen dat al van bij de oprichting van de Tweede Internationale.

Het heeft geen enkele zin om de kapitalistische tanker te willen besturen naar ondiepe en sympathieke waters. Daar loopt zo'n tanker aan de grond.

Het is niet omdat fascisten water koken op 100° dat linkse revolutionairen dat principe moeten afwijzen en vruchteloos moeten blijven proberen water aan de kook te brengen op 45°.

Dus: links is niet tegen marketing en reclame, alleen als het binnen het kapitalisme gebeurt?

Tuurlijk niet, dat water kookt op 100° is namelijk een natuurkundige wet. Ik zie niet echt in wat je met zo'n scheefgetrokken metafoor probeert te bewijzen.

De discussie over een linkse denktank is een non-discussie. Als we onze analyses over de samenleving willen verdiepen, tot correctere perspectieven voor het kapitalisme willen komen en daarbij aansluitend tot een efficiënter programma voor de arbeidersbeweging willen komen, dan moeten we in de eerste plaats met onze beide voeten in de sociale, syndicale en politieke strijd staan. Het marxisme, met voorsprong de beste methode om de werkelijkheid te begrijpen, werd niet ontwikkeld in denktanken, maar in het centrum van de arbeidersstrijd. Door syndicalisten die strijd voeren voor betere arbeidsomstandigheden, door partij-militanten die bouwen aan arbeiderspartijen...

Bijgevolg is de best mogelijke "denktank" een nieuwe brede arbeiderspartij, aanwezig in de voorlinies van de strijd tegen het neoliberalisme en constant in debat over welk programma, welke strategie, en wat voor type partijstructuren het meest aansluiten bij wat noodzakelijk is om overwinningen te boeken. En uiteraard moet zo'n partij de verschillende stromingen in de arbeidersbeweging opnemen. Kortom, de praktijk van de dagdagelijkse sociale en politieke strijd is leerrijker dan wat 88 intellectuelen ons komen vertellen vanuit hun ivoren toren.

Correctie: ontwikkelt door intellectuelen, vaak uit rijkere kringen, in studeerkamertjes.