De (self-)servicemaatschappij
 

We werken almaar harder, zo lijkt het.

Vroeger ging je naar het loket van de bank om je te laten bedienen, vandaag moet je alles zelf doen. Bij Ikea koop je kasten die je zelf in elkaar moet zetten. Op de luchthaven word je met zachte hand gedwongen zelf in te checken. In de GB rukt de "zelfkassa" op.

Van de hedendaagse mens worden derhalve steeds meer talenten gevergd. Je moet weten hoe je een bankautomaat bedient, hoe je zo'n kast in elkaar pleurt, hoe zo'n zelfkassa werkt, etc.

Tegelijk spelen we voor manager. We besteden steeds meer taken aan anderen uit. We voeren onze kinderen naar de crèche, het internaat is in zwang, opvoeding laten we over aan het onderwijs, het bereiden van maaltijden vervangen we door "bereide maaltijden".

We werken almaar minder hard, zo lijkt het.

Maar wat is het nu? Wordt ons leven er nu eenvoudiger op of niet? Goedkoper of niet? Hectischer of bezadigder?

Tell me.

't Is al begonnen met ons patatten niet meer zelf te telen.

Mensen zijn afhankelijk geworden van een fragiel systeem. Duw het omver, en alles valt in brokken.

De Vlaming zal en moet patatten uit de grond trekken!

Als de Vlaming dat niet doet, wordt ie verward en heeft ie geen doel meer.

Ik ga de mijne binnen twee weken uitdoen ;-)