redwasp |
18 juni 2009 14:36 |
vrede,
als moslim heb ik eigenlijk niet veel recht om me te moeien met de interne keuken van mijn katholieke zusters en broeders. toch wil ik kort mijn mening geven.
de kern van een gebedsdienst is het gezamenlijke gebed. gelovigen komen samen om als gemeenschap god te herdenken en te bidden. volgens mij hebben de deelnemers aan vaticanum ii hier een fout gemaakt. zij concentreerden zich op de vorm (latijn of volkstaal, priester met de rug of met het gezicht naar de congregatie...) en niet op de inhoud. als gevolg daarvan ontstonden er beat-missen, rock-missen en onlangs ook techno-missen. deze focus op de (modernisering van de) vorm heeft echter de leegloop van de kerken hier in het westen niet kunnen tegengaan.
ik bid dat katholieke priesters en hun medewerkers in de parochies nog beter leren luisteren naar de spirituele vragen en verzuchtingen van hun parochianen. alleen als ze de vragen van de gelovigen door en door kennen, kunnen ze in de mis ook antwoorden proberen te geven waar die gelovigen iets mee zijn.
een mis die echt een antwoord is op de verzuchtingen van de gelovigen, kan evengoed gregoriaans als techno zijn.
als ik toch een keuze moet maken, dan zou ik zeker wat het zingen van de psalmen en hymnes betreft een voorkeur aan het gregoriaans geven. de bijna hypnotische en extatische rust die uitgaat van die muziek, wordt in de meeste hedendaagse pop-missen niet overtroffen, niet eens benaderd.
ik wil hier ook wat sluikreclame plaatsen voor de gemeenschap van taizé en hun hele eigen oecumenische gebedsdiensten. sinds jaren ga ik daar jaarlijks naartoe om mijn spirituele batterijen op te laden. ook hier ten lande zijn op verschillende plaatsen regelmatig gebedsdiensten in de stijl van taizé. ik bid god dat hij ons allen helpt om van de broeders van taizé te leren hoe we onze onderlinge verschillen opzij kunnen zetten en samen bidden, danken en loven.
vrede,
redwasp
|