Het hek is bijna van de dam in Iran
 

De politie gebruikt nu al traangas en waterkanon in Teheran , nadat gisteren gemeld werd door het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat ze streng gingen optreden tegen nieuwe manifestaties.

Maandag hebben ze reeds acht manifestanten vermoord. Nu proberen ze met traangas en waterkanonnen, maar dat is onbegonnen werk om miljoenen betogers die dagelijks verschijnen en steeds met meer de straat opgaan tegen te houden.

Ik hoop dat ik mij vergis, maar ik verwacht wel een bloedbad, want Achmedinejad en zijn Tulban-leiders zien de brui al hangen, en hebben absoluut geen intentie om te moeten vertrekken vanwege de wil van het Iraanse volk.

Hier wat ie al lang mee pensioen geweest.

Inderdaad. Onze activiteitsgraad moet omhoog.

Gisteren in Terzake een journalist die net terug is uit Iran, volgens hem willen die protesterende jongeren helemaal het einde niet van het huidige regime, noch het einde van het Khamenei-bewind, het enige wat zij willen zou bescheiden verandering binnen het huidige systeem zijn.

Nu ja, er zijn nog revoluties en omwentelingen geweest waar de actievoerders eerst verandering binnen het bestaande systeem wilden en waar uiteindelijk het hele systeem afgeschaft en vervangen werd, maar dit kwalificeert toch niet echt als een revolutie. :?

-Khomeini werd destijds ook gesteund door een zeer divers gamma, van feministen tot "gematigde" islamisten, van atheïsten tot andere minderheidsgroepen.
De meesten van hen wensten alleen kleine hervormingen en geen radicale Islamitische revolutie.
-Dit is zeker geen full-scale revolutie, maar toch iets in de buurt van een embryonale revolutie. En embryo's hebben het potentieel om uit te groeien tot iets groots. En zelfs als dit niet uitgroot tot een grote revolutie zal dit voor een omwenteling zorgen, want deze revolutie toont het failliet aan van de "zogenaamde democratie binnen een dictatoriaal systeem.

De leugens over Iran en Ahmadinejad

20 juni 2009 (OPINIE) - Het is onbegrijpelijk dat bepaalde media n.a.v. de tumult rond de Iraanse verkiezingen opnieuw schrijven dat de Iraanse president Ahmadinejad “de vernietiging van Israël” wil. Het gaat niet om “het van de landkaart vegen van Israël of zijn joodse burgers”, maar om de wens van de Iraanse president voor een regimewissel in Tel Aviv.

Ahmadinejad heeft diverse malen duidelijk gemaakt, net als zijn ministers en vertegenwoordigers, dat de zionistische ideologie het probleem is. Deze zorgt immers al voor onderdrukking van het Palestijnse volk sinds 1948 en bezetting van Palestijnse gebieden sinds 1967.

Als Israël Ahmadinejad weg wil, zou niemand zich er druk over maken. Maar kritiek op Tel Aviv en de onderdrukking van Palestijnen in Israël, alsmede de bezetting en de Apartheidsmuur, lijkt onbespreekbaar. Media en politici werken met twee maten en gewichten. Israël lijkt het enige land in het Midden-Oosten dat het recht heeft om een regimewissel te eisen van landen zoals Irak en Iran.

Dat de Mossad de herverkiezing van Ahmadinejad geen ramp vindt, heeft alleen te maken met de achterliggende gedachte. Het is veel makkelijker propaganda te lanceren tegen iemand die de wereld al kent voor zijn ongezoute mening dan een nieuwe boeman te moeten lanceren om nadien Iran hard aan te pakken via sancties en andere middelen.

In 1953 steunden de Verenigde staten de opstand in Iran. De CIA en MI6 zorgden ervoor dat Mossadeq werd afgezet. De Iraanse bevolking, opgezadelt met een alsmaar dictatorialer wordende Shah, pikte dit niet en zette samen met de mullahs de Yankees uit Iran. Ook begon de CIA de Baath partij van de jonge Saddam Hussein te steunen. Saddam Hussein werd baas van de Iraakse inlichtingendiensten en nadien president. President Qasim van Irak werd gedood omdat hij buitenlandse oliebedrijven wou nationaliseren, net zoals de democratisch verkozen Mossadeq in Iran zinnes was.

En opnieuw ziet het er naar uit dat de CIA weer actief is in Iran om alles op alles te zetten om dit land te destabiliseren. Met als bedoeling de installatie van een marionettenregering, net zoals in Irak, Afghanistan, Egypte en zovele plaatsen in het Midden-Oosten.

In 2007 werd bekend dat president George W. Bush via een geheim presidentieel plan de CIA toelating gaf tot operaties voor de destabilisering van de Iraanse regering. (Zoals men dat ook deed voor de destabilisering van het Hamas-bestuur in de Gazastrook door infiltranten en massale financiering en bewapening van Fatah en president Abbas.) Het was de bedoeling om gecoordineert propaganda te voeren tegen Ahmadinejad, negatieve krantenartikels te publiceren, alsook de manipulatie van de Iraanse munteenheid en internationale banktransacties.

Het plan was afkomstig van toenmalig vice-president Dick Cheney, Nationaal Veiligheidsadviseur Steve Hadley en zijn veiligheidshulpje Elliott Abrams. De Verengde Staten gingen ook anti-Iraanse elementen steunen zoals Jundallah, de soennitische afscheidingsbeweging, om aanvallen uit te voeren vanuit Pakistaans Baluchistan over de grens in de gelijknamige Iraanse provincie. De Democraten keurden een budget mee goed van 400 miljoen dollar om Iran te destabiliseren. Zowel ABC in 2007 als de Pakistaanse generaal Mirza Aslam Beig (Pashto Radio, 15/06/2009) bevestigden het bestaan van een destabilisatieplan. Het plan van Bush-Cheney-Abrams werd operationeel gehouden door Barack Obama.

Het zijn de CIA en Israël die president Ahmadinejad verder willen zwartmaken. Alhoewel alle peilingen Ahmadinejad 2/3e van de stemmen gaven, gingen bepaalde media andere verhalen rondstrooien. Ahmadinejad spreekt vlot Azeri en was gedurende acht jaar een populaire politicus in twee verschillende Azeri provincies (de zogenaamde electorale buik van tegenstander Mousavi). Dat Mousavi daar zondermeer zou winnen, is totaal uit de lucht gegrepen. Mousavi verzon tekort aan stembrieven en vroegtijdige sluiting van stembussen... alhoewel deze op vele plaatsen drie uur langer open bleven. De verkiezingen zijn naar Iraanse normen heel regelmatig en eerlijk verlopen.

De dagelijkse demonisatie van Ahmadinejad in de Amerikaanse en Israëlische pers heeft hem nauwelijks stemmen gekost. Ahmadinejad blijft bijzonder populair bij studenten en jongeren tussen 18 en 24 jaar, veel geliefder dan al zijn tegenstanders. Universiteitsstudenten met oogkleppen van Amerikaanse en Israëlische propaganda zullen hieraan niets veranderen.

Dachten ze nu echt dat de Iraniërs net als de Libanezen zouden stemmen voor een marionettenstaat van de V.S.? Met de bewoordingen van Meir Dagan geeft Israël en de Mossad toe dat hun regimewissel in Teheran mislukt is en dat men alle technieken nu zal gebruiken om het bewind van Ahmadinejad omver te werpen. Het is triest dat onze politici blind zijn voor de terreurdaden van Israël en de CIA om Iran verder te destabiliseren en hieraan steun verlenen.

Zoals men Palestina destabiliseerde door de blokkade van de Gazastrook, het verwerpen van het democratisch verkozen Hamas en nadien de Gaza-oorlog, zo is er een diabolisering gaande tegen Iran en zijn democratisch verkozen president Ahmadinejad en alsmaar harder doorwegende sancties. Regimewissel en invasietroepen hielden Irak koest tegen Israël. Destabilisatie van Libanon zorgde uiteindelijk voor een pro-Westerse marionettenregering aldaar. Syrië riskeert de paria te worden van de V.S. en loopt gevaar voor een militaire aanval als het zich te pro-Palestijns opstelt. Egypte, Jordanië en Saudi-Arabië kennen al jaren marionettenregeringen die dansen naar de pijpen van Israël en Amerika.

Dus wordt alleen nog vanuit Teheran aandacht besteed aan het Palestijnse vraagstuk op een manier die misschien agressief en inefficiënt overkomt, maar die wel de publieke opinie blijft confronteren met het grootste vluchtelingenprobleem ter wereld en de langstdurende bezetting in de regio. Meir Dagan, chef van de Israëlische geheime dienst Mossad, maakt nogmaals duidelijk dat Israël liever een sterke vijand heeft dat vrede met zijn buren en het internationaal recht te hoeven toepassen. En zolang blijft dit Israëlisich bewind op de landkaart van apartheidsregimes, onderdrukking en bezetting.

Mario Bergen

http://www.mo.be/index.php?id=63&tx_uwnews_pi2[art_id]=25438&cHash=a9a94a3299

Ik heb hier toch een redelijk dubbel gevoel bij.
Enerzijds steun ik als vrijheidsliefhebber de natuurlijke drang naar vrijheid van de Iraniërs.
Anderzijds is (enkele uitzonderingen niet te na gesproken) het buigen/verbreken van de eigen principes, door revolutionairen, eenmaal ze aan de macht komen schering en inslag.
Ik heb dan ook de vrees dat heel wat overidealistische jongeren heel wat slachtoffers zullen leveren zonder concrete verbeteringen voor de Iraanse mensen(zoals op het plein van de hemelse vrede). Als er geen goed georganiseerde structuur achter het protest zit/wordt gestoken vrees ik het ergste voor de betogers.

Ex-Mossad chief: Ahmadinejad is Israel's greatest gift

Iranian President Mahmoud Ahmadinejad's incendiary anti-Israel outbursts have united the international community against his country, thus serving a key Israeli interest, former Mossad chief Ephraim Halevy told an American-sponsored Arab satellite television network on Tuesday.

"Ahmadinejad is our greatest gift," Halevy told the Arab language television network Al-Hurra on Tuesday. "We couldn't carry out a better operation at the Mossad than to put a guy like Ahmadinejad in power in Iran."

Halevy added that the Iranian president's extremist statements "proved to everyone that Iran of today is an Iran that is impossible to live with. [Ahmadinejad] unites the entire world against Iran."
Advertisement
Halevy told Time magazine in an interview published last month that an Israeli attack on Iran "could have an impact on us for the next 100 years" and should only be considered as a last resort.

Halevy, who currently heads the Center for Strategic and Policy Studies at Hebrew University in Jerusalem, added that an Iranian attack on Israel would probably have little impact, because Iranian missiles would largely be intercepted by Israel's advanced anti-missile defense system.

Another former senior Mossad official, who reportedly served during Prime Minister Ehud Olmert's administration, told the American magazine that "Iran's achievement is creating an image of itself as a scary superpower when it's really a paper tiger."

An additional Israeli source told Time that Israel sees the period between the U.S. elections in November and the president's inauguration in January as the "window of opportunity" for a possible attack on Iran. The source explained that any military move against Iran would not be carried out before the elections, because it would negatively impact the presidential candidates, especially Republican candidate John McCain and "No Israel leader wants to be blamed for destroying the Republican chances," Time cited the source as saying.

However, the magazine quoted intelligence sources as saying that an Israeli attack on Iran would likely stall the Islamic republic's nuclear aspirations only by "a year or two."

Launching a long-range strike against a multitude of hidden targets in Iran entails huge risks and uncertain rewards, which makes the cost-benefit analysis weigh against an air strike on Iran, according to some senior Israeli officials who urge caution.

http://www.haaretz.com/hasen/spages/1013182.html

Wat heeft Israël hier nu mee te maken?

anyway, goede zaak dat die reactionair-rechtse dictatuur eindelijk aan het wankelen raakt. wie weet kunnen de Iraanse werkende massa's en andere onderdrukten het revolutionaire elan dat hen werd ontstolen door Khomeini heroveren

Er is vandaag een zelfmoordaanslag gepleegd bij het onvoltooide Mausoleum van de overleden grondlegger ayatollah Khomeini. Dit is nog nooit voorgekomen. Je kan het zien als een wanhoopsdaad - of als een politieke boodschap aan de Islamitische Republiek.

Ik denk dat een deel van de jongeren wel degelijk een aftreden van Khameini wenst, maar dat dit element nog niet tot uiting komt. Ik ben benieuwd wat Mousavi gaat zeggen op die "zeer belangrijke boodschap voor het Iraanse volk". Wat echter vrij zeker is, is dat Iran nooit meer word zoals voor deze rellen. Of de ayatollah en Ahmadinedjad winnen het, of Mousavi

[quote=Nestor Burma;4185291]De leugens over Iran en Ahmadinejad

20 juni 2009 (OPINIE) - Het is onbegrijpelijk dat bepaalde media n.a.v. de tumult rond de Iraanse verkiezingen opnieuw schrijven dat de Iraanse president Ahmadinejad “de vernietiging van Israël” wil. Het gaat niet om “het van de landkaart vegen van Israël of zijn joodse burgers”, maar om de wens van de Iraanse president voor een regimewissel in Tel Aviv.


Wat heeft dat nu met de huidige situatie in Iran te maken?
Hoe fuck Ahmadinejad de persoonlijke clown van Khamenei.
De vraag is of deze gebeurtenis diepgaande gevolgen heeft voor Iran of niet.
Een ding is zeker de legitimiteit van het systeem staat onder druk.

Ik hoop dat de Sjah terugkomt. Niet omdat ik zo voor monarchen ben, maar in het geval van Iran lijkt mij het een vooruitgang.

Nu wordt het hard tegen hard.
MINUTE PAR MINUTE - L'opposant principal �* Ahmadinejad appelle �* la grève générale s'il est arrêté, tandis que les Iraniens manifestent contre le pouvoir et affrontent la police anti-émeutes.
Het wordt menens.

Alles!

Voor mij is "revolutie", "verandering" of "change" geen programma op zich. Ik wil weten wat het doel is van die betogers en wie hen leidt.

Pour le besoin de la cause, wordt het politieke liberalisme (burgerlijke democratie) wel opzij geschoven. Waar hebben we dat nog gezien?

The lesser of the two evils. :-)

Onder de sjah zouden er nu geen betogingen zijn.

Maar man toch, een groot deel van de bevolking is dat regime kost kots kots moe, ze zijn nu zelf op dat punt gekomen dat ze hun leven ervoor veil hebben.

Maar ook geen vrouwenonderdrukking.

Op basis van wat?