Hoe kun je als Vlaming nog toekomst zien in Belgique?
Hoe meer ik me verdiep in de geschiedenis van België, hoe meer ik me begin te verbazen dat dit land nog steeds bestaat. Er valt wel wat voor te zeggen dat niet iedere Vlaming iets ziet in de Verenigde Nederlanden, maar dat Vlaanderen nog niet voor onafhankelijkheid heeft gekozen verbaast mij ontzettend.
Al sinds de oprichting van België wordt de Vlaming als tweederangsburger gezien. Neem bijvoorbeeld één van de medeoprichter van België: Charles Rogier. In 1832, twee jaar na de onafhankelijkheidsverklaring van Belgie, schreef de beste man het volgende:
Citaat:
"Les premiers principes d'une bonne administration sont basés sur l'emploi exclusif d'une langue, et il est évident que la seule langue des Belges doit être le français. Pour arriver �* ce résultat, il est nécessaire que toutes les fonctions civiles et militaires soient confiées �* des Wallons et �* des Luxembourgeois; de cette manière, les Flamands, privés temporairement des avantages attachés �* ces emplois, seront contraints d'apprendre le français, et l'on détruira ainsi peu �* peu l'élément germanique en Belgique."
|
Historische prachtvoorbeelden als Bruxelles en Enghien bevestigen dat dit niet alleen bij woorden bleef, maar ook bij daden. Het stuitende vind ik dat dit proces nog altijd gaande is, neem bijvoorbeeld 'Le très grand Bruxelles'. Bij de laatste Vlaamse (!) verkiezingen veroverde Union des Francophones een zetel in het Vlaamse parlement. Iedereen die naar de website gaat ziet welke bedoelingen de partij heeft.
Daarom mijn vraag, hoe kun je als Vlaming in godsnaam nog toekomst zien in België?
|