| MIS |
1 augustus 2009 08:46 |
http://integrallife.com/node/38870
Citaat:
.... Wat een vaag gedoe, zou het wel ergens over gaan?
|
Oprecht interessante repliek en niet onwaar. Uiteindelijk gaat het inderdaad over ‘niets’. Hierbij is het echter belangrijk om dat ‘niets’ op een correcte manier te interpreteren wat mogelijk is door dieper in de materie te zakken. ‘Dieper in de materie zakken’ is een verwijzing naar het zich verrijken met kennis waardoor, zonder garantie op succes, het individuele zelf tot het nuchtere besluit kan komen dat het zelf dat zgn ‘niets’ is. Deze dynamiek moge initieel terecht ‘vaag’ genoemd worden maar dat verandert wanneer we de oefening daadwerkelijk aanvatten. Deze oefening is echter niet voor doetjes aangezien het kan leiden tot catharsis of het zich onthechten van de materie waarmee het individuele zelf zich vereenzelvigt. Wanneer deze houvast in vraag wordt gesteld, wordt als inherent aan dit proces ook de eigen identiteit in vraag gesteld, en dat resulteert doorgaans tot weigerachtigheid als gevolg van de angst die er ontegensprekelijk mee gepaard gaat. Wanneer echter deze angst overwonnen wordt, spreekt men over ‘overstijging’. Na een succesvolle integratie verandert dan ook de visie op het leven, een visie die eerder als ‘vaag’ gezien werd, verwordt dan tot een visie die inzicht krijgt in z’n ‘lagere’ manifestaties van hetzelfde proces van bewustwording. Bij het ontbreken van deze bewustwording blijven we dus in (en vrijwel leterlijk te nemen) in cirkeltjes draaien en zoeken we oplossingen binnen hetzelfde denken dan waarin de problemen veroorzaakt worden. En dat heeft zware gevolgen voor de maatschappij waardoor het ‘cirkeltjes draaien’ ook een regressieve vorm kan aannemen. Praktisch gezien bekrachtigt politiek thans deze regressieve beweging, het is dan ook zeer begrijpelijk en logisch dat de spanning in de maatschappij voelbaar toeneemt, beleidsbeslissingen druisen in tegen wat een logisch geachte evolutie mag genoemd worden op basis van dit studiewerk over de dynamiek van bewustzijn of de verschillende manieren van denken. Zoals altijd is er dan ook goed nieuws, net omwille van deze dynamiek. Als het morgen revolutie wordt, is dit ‘slechts’ een tegenreactie op de regressieve beleidsbeslissingen van een, zij het onbewust, verstarde politiek. Hoe deze ‘tegenreacties’ gewaardeerd worden valt af te wachten, we zullen niet langer kunnen ontkennen dat we ze zelf hebben geïnduceerd. Het staat je echter vrij het alsnog te ontkennen en als vaag te percipiëren, weet dan ook wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn.
En omdat je niet graag van vaagheid houdt, geven we je nogmaals een rekenkundig bewijs waarom de monetaire crisis uiteindelijk ook over ‘niets’ gaat. Als je wereldwijd alle prijzen en lonen deelt door een factor 10 (als optie en om makkelijk te kunnen rekenen), dan valt het geld, omwille van de relativiteit, met bakken uit de lucht, alsof het uit het niets komt, letterlijk. Jammer genoeg zal ook deze eenvoudige rekensom niet onmiddellijk begrepen worden omwille van de hechting met de materie waardoor sommigen denken iets van economie begrepen te hebben. Kort gezegd, de monetaire crisis is een bijzonder jammerlijk verhaal maar herbergt wel de oplossing in zich. Over psychische blindheid bestaat geen twijfel, de vraag is hoe deze blindheid ooit zichzelf kan (door)zien ?
|
