| Johan Bollen |
19 augustus 2009 22:46 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Heel Nederlander
"Geopolitik": nog steeds gebruikt??
Geopolitik (Nederlands: Geopolitiek) was in de Tweede Wereldoorlog een Duits begrip om het Europese continent en haar machtsferen vast te stellen. Zo kon men dus tot het beroemde niet-aanvalsverdrag komen tussen Duitsland en de Sovjets. Later werd de Geopolitiek ook in de Koude Oorlog losgelaten door het IJzeren Gordijn en de oost-west vete.
Nu is de Koude Oorlog twintig jaar voorbij. De Sovjet-Unie is gevallen, maar Rusland is er nog steeds. En is hard op weg een nieuwe supermacht te worden in deze wereld. Haar invloedsfeer breid zich steeds verder uit en word ook sterker (zoals bleek in Georgië en Oezbekistan).
Nu dus mijn kernvraag: is anno 2009 Geopolitiek nog steeds een drijfsveer in de wereldpolitiek, en zo ja, in welke mate? Een voorbeeld: Rusland heeft een grote invloed op Wit-Rusland, separatistische gebieden in Georgië en Moldavië en Kazachstan. Terwijl de VS weer veel invloed hebben in de Baltische staten en Oekraïne. Is hier sprake van Geopolitiek en wat kan dat voor gevolgen hebben?
|
Met de Europese vlag zwaaien en tegelijkertijd pogen een nieuw ijzeren gordijn op te richten in Europa is een contradictie.
Ik herhaal citaten die ik in een andere draad poste, over geopolitiek gesproken: Lees hoe de VS echt denkt, via de woorden van Brzezinski uit 'the grand chessboard'
Citaat:
For the first time ever, a non-Eurasian power has emerged not only as a key arbiter of Eurasian power relations but also as the world's paramount power. The defeat and collapse of the Soviet Union was the final step in the rapid ascendance of a Western Hemisphere power, the United States, as the sole and, indeed, the first truly global power.
|
Citaat:
For America, the chief geopolitical prize is Eurasia... Now a non-Eurasian power is preeminent in Eurasia - and America's global primacy is directly dependent on how long and how effectively its preponderance on the Eurasian continent is sustained.
|
Citaat:
To put it in a terminology that harkens back to the more brutal age of ancient empires, the three grand imperatives of imperial geostrategy are to prevent collusion and maintain security dependence among the vassals, to keep tributaries pliant and protected, and to keep the barbarians from coming together.
|
Angst zaaien over de oosterbuur van Europa, en geen probleem hebben met de vasalstatus die de over een oceaan zich bevindende westerbuur Europa toewenst en handhaaft, dat is gewoon anti-Europees denken, vlaggetje of niet. Europa is gediend met onafhankelijkheid van gelijk welke pretendent haar te domineren. Momenteel is het niet zozeer de relatie met Rusland die een probleem vormt voor de onafhankelijkheid van Europa.
Wie wil er nu een 'prijs' zijn en durft zichzelf tegelijkertijd met fierheid 'Europeaan' noemen?
Wie is er gebaat met een splitsing van 'Eurazië'?
En wie...uiteindelijk...bekijkt Eurazië als een eenheid en een bedreiging voor wereldheerschappij? Dat zijn de hedendaagse 'geopolitieke' 'spelletjes'. Het hoeft niet zo te zijn, indien we willen bouwen aan een 'multipolaire' wereld, waar geen één 'supermacht' poogt de hele wereld te domineren, maar daarvoor is er voornamelijk een ontvoogdingsproces nodig in de richting van een grotere onafhankelijkheid.
Wie wil er zich Europeaan noemen, en tolereren dat buiten Europese krachten militaire bassisen controleren op het continent, en dat met een geschiedenis, een kennis, een potentieel, een macht, die Europa eigenlijk is? Pseudo-Europeanen zijn degenen die die situatie accepteren vanuit een verkeerd begrepen veiligheidsconcept of een profiteurshouding tav de VS. Waar zijn de buitenlandse militaire basissen in de VS, Rusland, China, Indië of Brazilië? En wie zijn degenen die zich deze eeuw zullen ontplooien? |
