CD&V :Geneesheer wordt arts
 

D&V-senatrices Sabine de Bethune en Nahima Lanjri stellen voor om in de wet het woord 'geneesheer' systematisch te wijzigen in 'arts'. De senatrices hopen het debat over seksistisch taalgebruik te kunnen aanzwengelen en te komen tot een alomvattende aanpak.


Een man en zijn zoon geraken betrokken in een ongeval en belanden gewond in het ziekenhuis. De jongen is er het ergst aan toe. Wanneer de opgeroepen geneesheer aankomt en de patiënt ziet, reageert die met de verrassende mededeling: "Ik kan deze jongen niet opereren, het is mijn zoon." Hoe kan dit?

Het voor de hand liggend, maar toch vaak niet gevonden antwoord dat de arts de moeder van de jongen is, zegt veel over beeldvorming en taalgebruik. Ook in de medische sector wordt gendergeladen taal nog vaak gebruikt. De genderneutrale termen zorg- en verpleegkundige zijn wel al goed ingeburgerd, maar hoe hoger het echelon, hoe mannelijker de benaming om 'haar' een naam te geven. Terwijl het aantal vrouwelijke artsen almaar toeneemt (30,1% van het totaal in 2005 en 59,5% bij de pas afgestudeerden).

Daarom dienen Sabine de Bethune en Nahima Lanjri een wetsvoorstel in dat via een eenvoudige taalingreep het bewustzijn rond gendergeladen termen wil versterken. Concreet door in de wet over de ziekenhuizen en andere verzorgingsinrichtingen het voorbijgestreefde woord 'geneesheer' te vervangen door 'arts'.

Taalgebruik kan mentaliteitswijziging in de weg staan

De senatrices weten zich gesteund door de Raad van Europa die reeds in 1990 in een aanbeveling de nadruk legde op de fundamentele rol van taal in het vormen van een individuele sociale identiteit en op de interactie die bestaat tussen taal en sociale gedragingen. Volgens de Raad verhindert het seksisme dat het huidige taalgebruik in de meeste Europese landen kenmerkt, de totstandkoming van gelijkheid tussen man en vrouw. Het negeert immers het bestaan van vrouwen als de helft van de wereldbevolking. De Raad beveelt de lidstaten aan het gebruik van niet-gendergeladen taal te promoten en verder ingang te doen vinden in wetteksten, de overheidsadministratie, het onderwijs en de media.

Sabine de Bethune en Nahima Lanjri beseffen dat vele andere wetteksten in hetzelfde bedje ziek zijn. Ze willen dan ook het debat opentrekken. Zo stellen ze voor een lijst van alternatieve neutrale beroepsnamen op te stellen en een handleiding op te maken voor het schrijven van genderneutrale wetgeving. De diensten wetgeving van de Raad van State en wetsevaluatie van de Senaat moeten dan de nieuwe wetgeving ook aan deze nieuwe stelregels toetsen.

Sabine de Bethune: ,,Het is hoog tijd om eindelijk ook in België echt werk te maken van genderneutraal taalgebruik in onze wetgeving. Taal is het voertuig van de gedachte!''

Klik hier voor de integrale tekst van het wetsvoorstel

CONTACT:
Sabine de Bethune -
Nahima Lanjri - 0
Geert De Kerpel - woordvoerder -
www.cdenvsenaat.be

Bron: politics.be

Hoe belangrijk.

En vooral: waar is de C naartoe? 8O

Naar die plaats waarheen ook de D en de V mogen verdwijnen.

Nutteloze geldverspilling , bespaart drukinkt :lol:
kunnen principe beter M van menselijk ipv die c !!
Alhoewel , (c) menselijk ??

Maar ipv arts zeg altijd Dokter :-D

Taal is natuurlijk ook de uiting van de gedachte. Het woord manager bvb, is net zoals het woord bakker genderneutraal, in die zin dat we het woord bakker en manager ook kunnen gebruiken om er vrouwen mee aan te duiden. Bakster of managster lijken me om de ene of de andere reden niet zo goed te klinken. (En ik heb hier geen woordenboek bij de hand om dit na te kijken.) Toch doen ook deze begrippen ons (mij althans) in eerste instantie denken aan mannen. D�*t heeft te maken met het systeem dat achter de taal zelf zit, en dat ons ertoe aanzet 'hogere' functies en carrièreberoepen automatisch als mannenzaken te classeren. De functie van de taal, die de 'heren' politici hier reduceren tot enkele woorden, bestendigt immers ook maatschappelijke opvattingen (hier: de dominantie van de blanke Vlaming, tov alle anderen).

Deze poging om een genderneutraal taalgebruik te introduceren is dan ook niets meer dan een poging om evenveel te zeggen met meer woorden. Inefficiënt dus.

Een meer succesvolle poging zou er m.i. in kunnen bestaan om het volledige maatschappijdenken zelf omver te gooien. Dat betekent concreet dat je op zijn minst in het discours en de praktijk alle verschillen tussen man en vrouw laat vallen, op de strikt biologische na dan. Zoiets zou bvb de associatie tussen 'man' en 'carrière' kunnen doorbreken. Hoewel zoiets voor mij niet noodzakelijk is, betwijfel ik ten zeerste of de 'heren' politici van de CD&V (een mannen- en gendergeladen gezinspartij bij uitstek) dit zien zitten.

mvg,

Andy