'De tweede moeder'
 

Graag jullie mening over het volgende:

Dat gezinnen zonder vader zo gemakkelijk worden aanvaard betekent zonder meer dat:

Zelfs in een vader-moeder gezin wordt de opvoedende rol van de vader niet wezenlijk anders geacht te zijn dan die van de moeder;

Er wordt van hem verwacht minstens even zorgzaam en betrokken te zijn als de moeder;

De ideale vader is nu in feite de 'twede moeder';

Het ideaal wordt dus het authentieke twee-moedergezin, waar de zorg, huishoudelijke en opvoedkundige taken heel evenwichtig worden verdeeld en kinderen, naar het schijnt, veel gelukkiger zijn...

Idealiter zijn dan drie of meer moeders ...

Dat laatste betwijfel ik.

Voor Gaby Stroecken kan het niet.

Ze twijfelt niet aan de goeie bedoelingen van bijvoorbeeld holebi-koppels. Maar kinderen hebben voor haar nu eenmaal een (biologische) moeder én vader nodig. Een “tweede vader” kan nooit de rol invullen van de moederfiguur. En dat bijvoorbeeld een lesbienne-koppel de afwezigheid van een vader zou proberen te compenseren door broers, grootvaders of mannelijke peters een belangrijke rol te geven, dat zijn lapmiddelen volgens Stroecken. In de geestelijke ontwikkeling van het jonge kind zijn er twee onmisbare factoren, de vader en de moeder, en je kan zo’n baby nu eenmaal niks wijsmaken...

Al die verwarring in de prille kindertijd leidt bij kinderen van holebi-koppels tot ontwikkelingsstoornissen. Kinderen raken in de war over hun eigen identiteit. En hoe liefdevol de opvoeding ook is die holebi-koppels hun kind geven, dat fundamentele gemis kunnen ze nooit compenseren. Stroecken vreest trouwens dat veel holebi’s niet genoeg met zichzelf en hun eigen identiteit in het reine zijn. Wat als ze van hun kind gaan verwachten dat het al dat gemis gaat compenseren?

Eigenlijk is de bottom line voor Gaby Stroecken: niemand heeft het recht om een kind te krijgen of te adopteren. Het zijn de rechten van de kinderen zelf die absoluut voorop moeten staan. Elk kind heeft recht op een eigen vader en moeder, het recht om door een echte moeder verzorgd en gezoogd te worden, het recht om op te groeien in een normaal gezin.

Gaby Stroecken studeerde criminologie en psychologie en volgde een opleiding tot gericht psychotherapeute. Ze heeft haar eigen praktijk en geeft ook supervisie. Ze publiceerde eerder boeken als:

"Het miskende kind in ons zelf" en "De stem van het jonge kind".


Paulus.

Ik bedoelde dit uiteraard ironisch...
Zo'n vlotte acceptatie van twee vrouwen als ouders getuigt, volgens mij, van een merkwaardige en wijdverspreide denkfout: 'gelijkwaardigheid' en 'gelijkaardigheid' van man en vrouw wordt namelijk al te vaak door elkaar gehaald, als was het een aantasting van dierbare democratische principes om toe te geven dat man en vrouw gewoon verschillend zijn. En dus hun respectievelijke bijdrage tot kinderopvoeding kan ook niet anders dan verschillend zijn.
Maar ja, zoals ik al zei, het probleem is dat het zorgzame en het 'vrouwelijke' in kinderopvoeding nu ook van mannen wordt verwacht wordt (en het is alleen maar goed). Het is nu toevallig precies iets wat een vrouwenkoppel altijd beter zal lukken dan zelfs de zorgzaamste man ter wereld, vandaar die algemene acceptatie natuurlijk. De 'zorgzame moeders' waren er uiteraard altijd. Men vergeet echter dat de 'zorgzame vaders' darentegen een recent maatschappelijk fenomeen is dat erin slaagde om alle andere aspecten van het vaderschap te doen vergeten.

Laat vooral die stukjes bij het citeren uit dat artikel eruit die enigsinds bezwarend zouden kunnen zijn :roll:

Gaby Stroecken :roll:

De onzin dat dat mens uitkraamt is al minstens 10.000x weerlegt door anderen en minstens 100.000x weerlegt door allerhande studies.
Bovendien spreekt ze zichzelf contant tegen.
In het ene stukje degenereert ze de man als zuivere spermadonor en is het de vrouw die uiteindelijk de band heeft met de kleine ... dat allemaal om homokoppels als absoluut niet geschikt voor het opvoeden van een kleine te bevinden.... lebokoppels konden er wel door.

In een ander stukje zweert ze bij een moeder én vader... en niet zomaar een vader maar wel uitgerekend de biologische vader.
Straffe kost als ge 't mij vraagt ... dat verklaart misschien al die 'verknipte' kinderen van tegenwoordig die er schijnbaar een doorsnee 'normaal' bestaan op nahouden maar wiens biologische vader niet diegene is die ze dachten dat hij was.

Kan je dat ook duiden ?
Of blijft dat bij een beeld wat men heeft inzake verschil in opvoeding tussen beide stereotypen ?

Volgens die kromme redenering is de ideale hot-dog ook een tennisbal.

Zever! Mannen en vrouwen zijn niet gelijk en moeten bijgevolg ook niet gelijk handelen of gelijk gemaakt worden in hun sociologische betekenissen. Opvoeding is en blijft in de eerste plaats (maar niet volledig) een vrouwentaak.