het beste deel
 

vrede,

in het tiende hoofdstuk van het lucasevangelie (luc 10:42) lezen we dat jezus (vrede zij met hem) zegt:

de discussie tussen actieven en conteplatieven blijft duren. is maria een profiteur die teert op het werk van anderen? is ze een plantrekster die zich niets aantrekt van de noden om haar heen?

kunnen we het in deze wereld verantwoorden om zelf het deel van maria te kiezen en ons bij de voeten van de profeet terug te trekken, terwijl onze zuster al het werk voor ons doet? valt een leven van contemplatie, te midden van een wereld vol miserie, wel ethisch te verantwoorden?

het verlangen naar contemplatie, naar de zoete nabijheid van de profeet en naar de nectar van zijn woorden is hevig en diep, maar het gewoel van de wereld maant ons steeds opnieuw tot actie.

wat bedoelde jezus toen hij zei dat maria het beste deel had gekozen?

vrede,

redwasp

Vrouwen zouden het grootste slachtoffer zijn van de huidige economische crisis. In ontwikkelingslanden worden op dit ogenblik namelijk veel meisjes van school gehouden om thuis bij te springen. Dit hypothekeert niet enkel de toekomst van deze vrouwen, maar ook de ontwikkeling van de maatschappij.

Ik lees deze passage als zeer progressief. Niet enkel in de historische context, een vrouw die onderricht krijgt van een rabbi, maar ook omdat hier resoluut de persoonlijke ontwikkeling (van de vrouw) als prioriteit gesteld wordt.

vrede,

net in het gewoel van deze wereld, met al zijn economische, ecologische, sociale, politieke en militaire crises, klinken deze woorden van jezus (vrede zij met hem) vreemd. wij hebben het gevoel dat we iets moeten doen om de problemen van die wereld mee op te lossen, maar jezus leert ons dat niet martha (die doende was, die de hele tijd dingen deed uit liefde voor de anderen) maar maria (die zich overgaf aan contemplatie) het beste deel gekozen had. roept jezus ons op om onze inspanning voor een betere wereld achter ons te laten en ons over te geven aan de zaligheid van het godzoeken? is de boodschap van deze profeet zo radikaal dat we ons niet alleen voor onszelf geen zorgen moeten maken, maar ook voor onze medemensen? worden wij geen onmensen wanneer we onze inspanningen voor een betere wereld inruilen voor een leven van contemplatie, of is dit juist onze vermenselijking?

vrede,

redwasp

Persoonlijk denk ik dat Hij Martha leert dat ook zij tijd zou moeten maken voor contemplatie, ik zou daar niet de conclusie aan verbinden dat zij het zorgen voor haar gasten helemaal zou moeten opgeven. Er staat ook nergens dat Maria haar hele leven in contemplatie doorbracht, enkel dat zij tijdens Zijn aanwezigheid tijd maakte om naar Zijn woorden te luisteren. Het kan goed zijn dat Maria ook een heel actief leven leidde. Er moet dus ruimte zijn in ons leven voor contemplatie, zoals Jezus ons hier leert.

Maar de Bijbel leert ons bij monde van Jakobus, broeder van Jezus, ook het volgende: (Er zijn ook verhalen waar Jezus zich in die zin uitlaat, maar dit is nu eenmaal een citaat dat ik ken. :oops:)

Ik denk dat een leven van contemplatie zeer waardevol kan zijn voor degenen die zich daartoe geroepen voelen (ieder z'n taak hé ;-)), maar een leven ten dienste van zijn naasten (niet dat een leven van contemplatie dat per definitie uitsluit) is minstens even waardevol. :-)

Uitprinten en overal opplakken.

Een zeer goede vraag, eentje die ik mijzelf ook al heb afgevraagd.

Eerlijk: ik weet er geen antwoord op. Wel kan ik zeggen dat dit wel valt onder de discussie licht/duister.

Het beste deel van de koe natuurlijk, de tournedeau.

Afval niet in de openbare ruimte achterlaten! AUB

Met deze interpretatie ga ik toch niet helemaal akkoord.

In de eerste plaats stel ik mij bij dit fragment de vraag waar Martha juist mee bezig is. Is hetgeen zij doet echt levensnoodzakelijk? Ik zie het werk van Martha als onderdeel van het verwelkomen (upedexato) van Jezus in de eerste strofe. Zij is met vanalles en nog wat bezig om Jezus als gast te eren. Maria is anderzijds echter niet zomaar tv aan het kijken, maar krijgt onderricht van Jezus. Zij eert Jezus ook, maar op een andere manier, als leraar. Het fragment gaat dan eerder over de vraag hoe men Jezus, of iemand in het algemeen, het best eert.

Net als GeertC zie ik dit fragement dan ook niet als een oproep tot een leven van contemplatie. Voor mij ligt de focus veel meer op het educatieve aspect, op het feit dat Maria haar kans grijpt op zelfontplooing. Het bezoek van Jezus was daarbij hoogstwaarschijnlijk een unieke gebeurtenis voor hen. Maria zit niet wat te bidden voor een kaarsje, maar is actief bezig met het onderricht krijgen van Jezus.

De woorden van Jezus doen mij bij deze interpratie helemaal niet zo vreemd aan. In mijn voorbeeld trachtte ik de passage te mappen naar het heden en de vraag of vrouwen in ontwikkelingslanden nu met de crisis beter thuis hun steentje bijdragen of toch naar school moeten gaan. Ik denk dat het fragment ons helpt om daarover beter na te denken.

vrede,

naar het licht, maar hoe? actief of contemplatief.

in taizé had iemand een t-shirt pet als opdruk: "er komt een tijd dat het streven naar contemplatie een zuiver subversieve bezigheid wordt.'

vrede,

redwasp

Flanelcondoom doelt op het lichtende pad - iedereen kan verlicht worden t.o.v. het duistere pad - slechts de ingewijden kunnen verlicht worden.

Zonder Verlichtingswaarden lukt dat niet.

Lukt wat niet?

:lol: