Wie heeft genoeg geld om kerncentrales te bouwen?
 

Zijn er in Europa bedrijven die genoeg kapitaal hebben of aan kunnen geraken om er zo genoeg te plaatsen ter vervanging van steenkool en andere vervuilende centrales?

En zijn zij ook voorstander om dat te bekostigen, zijn ze rendabel genoeg zonder subsidies?

Stel dat de politieke wil er komt (en dat zal wel moeten, denk ik), wie kan dit betalen? Ik weet niet wie die 100 nieuwe kerncentrales in China betaalt, maar ze mogen dat gerust hier ook komen doen als ze er winst aan kunnen maken.

Om dat te begrijpen is het essentieel om te weten dat dergelijke bedrijven (zoals de meeste bedrijven) gebouwd worden op "krediet". Dat wil dus zeggen dat het nodige geld gecreeerd wordt "uit het niets" door de commerciele private banken op het ogenblik dat het krediet wordt toegekend. De totale hoeveelheid "geld" vergroot op dat moment met het "krediet". Men zal u wel vertellen dat de banken moeten beschikken over een "reserve" (het zogenaamd fractioneel reserve systeem) maar dat is maar volksverlakkerij. Men weet al lang (Kydland & Prescott) dat het systeem omgekeerd werkt (eerst ontstaat het kredietgeld en dan moet het basisgeld wel komen) maar dat moet ge u allemaal niet aantrekken. Krediet wordt gecreeerd naar behoefte. Ge moet dat niet vergelijken met een "lening" want dat is het niet. Vandaar dat ongeveer 95% van het geld dat in omloop is kredietgeld is (ook schuldgeld genoemd). Dat is dan ook een van de oorzaken van de globale financiele crisis, de verhouding "kredietgeld / inkomsten (GDP) " was enigszins uit de hand gelopen. Althans volgens de voorstanders van de Minsky theorie.

www.opstand.net

Paul

Geen probleem mee zolang ze een goed business plan uitwerken om dat krediet terug te verdienen en afbetalen, wat in het geval van een kerncentrale toch zou moeten lukken. Zeker als we met z'n allen meer en meer elektriciteit gaan gebruiken.

Het bedrijf dat de kerncentrale van Harrisburg uitbaatte is na het incident wel failliet gegaan, dan worden uiteraard de eventueel uitstaande kredieten niet terugbetaald. Kerncentrales kunnen ook niet verzekerd worden tegen nucleaire ongevallen. Geen enkele verzekeraar kan dat aan. (het risico is klein maar onbetaalbaar)

www.opstand.net

Paul

Dan best zorgen dat er geen ernstige ongevallen mee gebeuren, zal wel lukken.

Het grootste risico voor de uitbater van een kerncentrale is niet een ongeluk met een kerncentrale (je hebt het enige ongeluk van formaat aangehaald in het westen - en dat was trouwens nog "betaalbaar" gezien het enkel om een kapotte centrale ging). Het grootste risico voor een kerncentrale bouwer/uitbater zit hem in de politiek. Een kerncentrale is een beetje zoals een windmolenpark of zo: de essentie van de kost is de investering. Dat is helemaal anders met een kolen of een gas centrale, waar de essentie van de kost de lopende kost is (brandstof). Als dusdanig betekent een kerncentrale een veel groter financieel risico, want je hoest zo goed als alles op bij de constructie, en dan moet je dus rekenen op 30 jaar gebruik of zo om je investering te laten renderen (hangt uiteraard af van de marktprijs en de marge die je kan maken).
Sinds de jaren 80 is het in het Westen moeilijk te garanderen dat je in de komende 30 jaar of zo geen uitstapwet op je dak gaat krijgen, wat je investering waardeloos maakt (de superhelden op dat vlak zijn de belgische regering, die eerst een uitstapwet uitvaardigen en eens hun met belastingsgeld betaalde kerncentrales dus waardeloos waren geworden, zijn ze die gaan verkopen aan Suez 8-) ).

Met andere woorden, het echte business risico in het bouwen van kerncentrales zit hem in de politiek. Het volstaat dat een of andere partij 5% stemmen te kort heeft en groenen in haar regering moet opnemen, en hup, uw miljarden investering worden niks meer waard. Een minder drastisch, maar bijna even erg risico zit hem in de papierwinkel van de vergunningen. Verschillende Europese landen hebben aangetoond dat dat risico reeel is: Italie, Duitsland, Zweden, Denemarken en Belgie hebben allemaal op een zeker ogenblik een vorm van uitstapwet gehad, wat dus wil zeggen dat het op gelijk welk ogenblik in de komende 30 jaar kan terugkomen. Ik zou eerlijk gezegd serieus aarzelen, of staatsgaranties vragen dat wanneer ik binnen de komende 40 jaar een uitstapwet op mijn dak krijg, ik daarvoor vergoed word, mocht ik als elektriciteitsbedrijf denken aan de bouw van enkele kerncentrales.

In de USA zijn er meer bedrijven failliet gegaan omdat ze hun centrale niet gebouwd kregen, of erger, wel gebouwd kregen, maar dan geen vergunning kregen tot uitbating.

Met een gas centrale loop je veel minder risico. Je aanvankelijke investering is niet heel groot, en of je ze nu 10 jaar, of 25 jaar kan gebruiken, dat maakt business-gewijs niet veel uit. De kost zit hem in 't gas, en als een wet je zou verbieden van je centrale verder te gebruiken, dan is dat niet erg: je betaalt niet voor al het toekomstige gas dat je niet zal gebruiken. Gascentrales zijn dus veel interessanter, business gewijs, in een onzekere en wispelturige politieke omgeving.

Droom rustig verder. Ik heb genoeg dingen gezien die "niet konden gebeuren".
Het is gewoon een kwestie van tijd en aantal.

Paul

ftp://ftp.esat.kuleuven.ac.be/electa...20security.pdf

op blz 54 staat het incident (1982) waar ikzelf bij betrokken was en dat "nooit kon gebeuren" omdat de kerncentrales konden voorzien in alles wat nodig was. ;-). Dat incident was natuurlijk niet de schuld van de kerncentrales op zich maar gewoon een gebrek aan kennis en ervaring op de juiste plaats op het juiste ogenblik.
Overigens een mooie presentatie met heel wat gebeurtenissen die "niet kunnen gebeuren" en die een beeld geven van de robuustheid (of het gebrek er aan) van onze systemen. Vandaag (ruim gezien) was het dan de beurt aan het monetair systeem. Dat kon ook niet.

Paul

Absoluut. Niemand beweert dat er geen zware ongelukken met kerncentrales kunnen gebeuren. Gewoon dat ze heel zeldzaam zijn en dat hierdoor de gemiddelde kost en het gemiddelde aantal slachtoffers en zo kleiner zijn, over de tijd uitgesmeerd, dan de geregelde, eventueel kleinere, ongelukken die er geregeld gebeuren met andere technieken.

Het is een kwestie van "lumpiness" van de nadelen.

Kapitaal is papier dat aan de muren hangt.

Kapitaal =manuren die efficiënt in een project gestoken kunnen worden.

In een grijs verleden was het maken van een ijzeren mes uit een stuk meteoor een werk van maanden.

In een minder grijs verleden was het maken van een goed zwaard een werk dat tot een jaar kon kosten, zonder dat we de voorgaande stappen in rekening brengen. Het ijzererts was al opgegraven, de houtskool al gemaakt.

Nu is het maken van een zwaard met dezelfde kwaliteit als dat slagijzer van 4 eeuwen geleden een werkje van een paar uur. En dan zit het meeste tijd in de afwerking.

Ik blijf het verbazingwekkend vinden. 20 jaar geleden waren spijkers de snellere methode om 2 stukken hout aan elkaar te zetten. Nu gaat het bijna sneller, en op zijn minst zekerder met schroeven. Dankzij een simpel apparaatje, een accuschroefmachine.

Daarom dat ik eerst even nareken "hoe dikwijls moet ik job X doen" en hoeveel tijd kost ze me met dat of dat stuk gereedschap.

Ondertussen is mijn machineparkje en gereedschapskoffer de moeite waard, en toch vind ik nog gereedschap wat ik wil kopen omdat het me uren bespaart.

Nen blackout (van een hoogspanningsnet) is echt iets totaal anders dan een nucleair ongeluk (in een kerncentrale).

En een hoogspanningnet stabiel houden is stukken complexer dan een kerncentrale draaiende houden.

Ik geloof nooit dat er mensen zijn die gezegd hebben dat er met een hoogspanningsnet "niks kon gebeuren", tenzij een of andere pr-gast die er niks van kent.

Als het risico in de politiek zit, is het logisch dat de overheid, i.c. een overheidsbedrijf, een kerncentrale bouwt en exploiteert.

Sjaax, dat was oorspronkelijk ook zo. Electrabel was een overheidsbedrijf, tot Europa besliste het monopolie te doorbreken.

Of er in Europa bedrijven en zelfs mensen zijn de kapitaalkrachtig genoeg zijn om een kerncentrale te laten bouwen is geen juiste vraag.

Een kerncentrale bouwen kost namelijk minder dan het bedrag dat men de laatste maanden in de banken heeft gepompt.
Een kerncentrale kost zelfs niet veel meer dan de Oosterweelverbinding zal kosten.

Er zijn dus voldoende bedrijven en personen die dit zouden kunnen betalen.

De problemen liggen echter totaal anders en daarom durft niemand zich er aan wagen. De verborgen kosten liggen namelijk zeer hoog en worden vandaag door de overheden gedragen.
Als men vandaag zou beslissen dat Electrabel en SPE zelf moeten opdraaien voor die verborgen kosten, dan sluiten zij de kerncentrale vandaag nog.

En zelfs zonder die verborgen kosten, duurt het meer dan 40 jaar voor het geïnvesteerde kapitaal is terugverdiend. Dit door de hoge werkingskosten, onderhoudskosten en veiligheidskosten die er aan verbonden zijn.

Daarnaast zit men met de kosten voor het opbergen van het kernafval.

En hoewel de hoeveelheden afval zeer laag zijn, zijn de kosten voor het opbergen zeer hoog. Op dit ogenblik worden die kosten gedragen door de overheden, maar als die deze gaan doorrekenen naar de vervuiler, dan mogen zij elke mogelijke winst vergeten.
De huidige totaal winst van de Belgische kerncentrales is trouwens niet afdoende om de afbraak en het opbergen van de afbraak afval te bekostigen.


Het is dus niet de kostprijs van de bouw dat investeerders tegenhoud, maar de kleine winst en de kans op een lopende rekening aan verliezen dat de investeerders afschrikt.


Om je een idee te geven, het windmolenpark voor de Belgische kust kost meer dan een nieuwe kerncentrale in Doel bouwen, maar geeft wel een terugverdientijd van slechts 10 jaar, hoewel de productie lager ligt dan bij een kerncentrale.
Moesten kerncentrales echt zo goedkoop zijn als men de bevolking wil wijsmaken, dan zouden de energiereuzen daarin investeren en niet in de alternatieve energiewinning.

Electrabel is nog steeds een overheidsbedrijf.
Maar geen Belgisch, Verhofstadt zijn regering heeft het namelijk aan de Franse overheid verkocht.

De Belgische overheid moest Electrabel niet verkopen, enkel ook andere bedrijven toelaten.

Het probleem zit in de liberaliseringsagenda van de EU. In veel gevallen is dat terecht. Maar in sommige gevallen werkt het niet goed. Nu beslist een Frans overheidsbedrijf over Belgische kerncentrales. Dat voelt niet lekker. Vooral als die kerncentales niet storingsvrij zijn. Er was in het geval van Electrabel beter een joint-venture opgericht tussen een Belgisch overheidsbedrijf en een Frans overheisbedrijf, met de nodige controle erop door de overheden.

Ik kan je een boek schrijven over de totale foute aanpak van Paars over die liberalisering en met vele bewijzen dat het totaal anders had kunnen en moeten gebeuren. Maar dat zou ons te ver off-topic brengen.


De vraag is namelijk; waarom willen privé-investeerders geen geld in een kerncentrale steken en geven ze wel evengrote bedragen uit aan alternatieve energiecentrales?
En die vraag is eenvoudig te beantwoorden, namelijk vanwege de winst die met beide energiewinningen gemaakt kan worden.

Een andere vraag die dan snel naar boven komt, is de vraag waarom de investeerders NIET vertrouwen op kernenergie terwijl men iedereen probeert wijs te maken dat kernenergie goedkoop is?
Want als kernenergie werkelijk zo goedkoop en rendabel is als men beweerd, dan zouden de investeerders staan springen om hun geld daar in te steken.
Maar het haalt direct ook een andere vraag naar boven!!!
Terwijl er jarenlang processen worden gevoerd voor een windmolenpark voor de Belgische kust, wat enorm veel geld heeft gekost aangerecht en advocaten, worden er door privé-investeerders zelfs geen plannen gemaakt om een nieuwe kerncentrale te bouwen, waar dan ook in Europa.
Bedrijven zijn bereid je gratis stroom te leveren als ze zonnepanelen op je dak mogen plaatsen. Iets dat toch niet echt goedkoop is en waarvoor de totale subsidies lager liggen, dan 10 jaar geleden voor 1 installatie.

Een andere zaak die veel vragen rond kernenergie oproept, is het feit dat de twee grootste producenten van kernenergie nu de meeste inspanningen doen om alternatieve centrales te bouwen.
Nu ja de twee grootste producenten, ze zijn wel beide eigendom van de zelfde hoofdaandeelhouder, namelijk de Franse overheid. Die zelf dus binnen haar eigen landsgrenzen bezig is met grote alternatieve centrales te bouwen.

Stel je voor hoe Groen! het alleen had gedaan.

Je kan beter zeggen, de winst die op korte termijn gemaakt kan worden.
Wat dit deel in een ander daglicht stelt.
Kernenergie is letterlijk peperduur om mee te starten, maar eenmaal de centrale in gang is, is de brandstofkost laag. En het stuurbare en permanente karakter van deze energiebron is voor de industrie in de westerse wereld van kapitaal belang. De enige energiebron die op alle vlakken beter presteerd is de grootschalige waterkracht, men denkt dan direkt aan de Assouan dam, de Driekloven dam enzoverder. We hebben helaas een gebrek aan bruikbare rivieren in Europa om op deze schaal te denken. En dan nog, de groenen zullen wel iets vinden om het te verbieden. De Schuingestreepte Zoetwater VoorhuidGatGarnaal kan erdoor uitsterven.
Daarom dat in Finland 2 nieuwe 1600 megawatt reactoren afgewerkt worden, Nederland zijn kernuitstap teruggedraait heeft, België dit aan't doen is ,en Frankrijk dik geld verdiend aan de investering in kernstroom. Ze leveren aan zowat heel Europa. Zelfs Duitsland neemt Franse kernstroom in, om het gazilioen aan bruinkoolcentrales aan te vullen. Duitsland 1 van de groene voortrekkers haalt het meeste van zijn electriciteit uit steen en bruinkool verbranders, waarvan een deel van de steenkool uit China komt... Met stukjes niet zo verse Chinees.

Zonder de subsidies is het niet rendabel. En zowiezo niet ecologisch verantwoord.

Subsidies.... niks anders, niks meer. En Suez heeft het liquide kapitaal om zulke droomprojecten te bekostigen.
Deden ze al voor de jaren 60.
De enige echt werkende commerciële getijdenkrachtcentrale die meer opbrengt dan de oorspronkelijke investering én de onderhoudskosten, de centrale aan de monding van de rivier de La Rance is effectief de goedkoopste stroomleverancier in Europa. Maar ja, die is ook al 40 jaar bezig de investering af te betalen.

Waarom zien we dit soort van investeringen niet meer? Simpel, de Return On Investment is VEEL te lang voor de hedendaagse aandeelhouder. Die wil volgend jaar kunnen delen in de winsten, en met "gesubsideiëerde" alternatieve energie is dat effectief zo.
Met kerncentrales of getijdencentrales is dat zo niet, dat vreet tijd. Veel tijd.
En de fusiecentrale technologie gaat dat niet verbeteren. Alleen lange termijn denkers, zoals technocraten , kunnen en willen zulke investeringen maken.

Dat moet ge nu ne keer uitleggen zie: het kost meer, het produceert minder, maar 't is rapper afbetaald.