Ik ben radicaal tegen referenda. Het is een schijngevoel van hyperdemocratie. De waarheid is evenwel totaal anders.
Ten eerste gaat een referendum dikwijls over iets anders dan de eigenlijke vraag. Zo krijg je stemmen ‘tegen de regering’ in plaats van ‘aanvaarden we de nieuwe Europese grondwet’.
Ten tweede weten de stemmers gewoonlijk niet waarover het gaat. Gigantische complexe dossiers worden door populistische politici zodanig simplistisch uitgelegd én awel daarover mag je nu eens stemmen hé. Als vele politici de kern van de zaak nog niet door hebben hoe wil je dit dan van de amateur politici, excuseer, de burgers verwachten? Als politici wél de kern van de zaak door hebben hoe komt het dan bijvoorbeeld dat we ooit 130% BBP staatsschuld hadden en geen pensioenreserves?
Ten derde kan je nooit bepalen wat je per referenda ‘stemt’ en wat niet. Wat voor mij een zéér belangrijk probleem is, is voor een ander wellicht de moeite niet om wakker van te liggen. “Moeten nachtvluchten vanuit Zaventem kunnen?” “Ja, ik woon er niet.” Nee, ik slaap er niet van.”
Ik wil dan onmiddellijk een referenda organiseren over de belastingen. Ik stel voor halveren die handel. Zijn er tegenstemmen? De VB kunnen ‘hun vreemdelingen’ oplossen, de SP.a kan gratis dit en gratis dat doordrukken, enz. Het rationeel denken zal dan ver weg blijken te zijn.
|