Grote kuis binnen de geschreven pers?
 

Een stap in de goede richting van Rik Van Cauwelaert?

Op 9 oktober kwam “Kanck” met een extra uitgave “politieke encyclopedie.

Het is op gebied van politiek België en haar gewesten zeer leerzaam.

Maar op bladzijde 29 maken wij kennis met een klokkenluider die het volgende stelt

<<Misschien moeten Westraatjournalisten opnieuw voor zich zelf leren denken. En vooral zelf hun restaurant rekening betalen.

Hoe was het onder Verhofstadt I en II (paars)?

In bepaalde steden en gemeenten is het nog erger gesteld. Daar gaan bepaalde verslaggevers na de gemeenteraad gewoon mee eten met het College of de coalitie.

Iedereen kan zich vervolgens inbeelden hoe objectief het geschreven verslag wel zal zijn.

Men merkt ook dat waar vroeger er alleen maar redactioneel was toegelaten bepaalde werknemers van kranten nu gewoon artikels brengen die publiciteit maken voor de zaak.

Is dat een vergoeding dat de kranten toelaten wegens het slecht betaald of is er meer in de richting van politiek gekleurd?

Zij mogen ook soms werken voor het blaadje van de gemeente (foto’s maken en dergelijke).
In bepaalde gemeenten gaat het er op gebied van verslaggeving schandalig aan toe, zij is totaal partijdig.


Hoe zit het met de BAM of Electrabel waar er bij bepaalde kranten massief publiciteit ruimte werd gekocht.
Hoe is de kwaliteit van hun berichtgeving nu voor de gebruiker?

Kijk naar het hele debat over de Lange Wapper. De pers had hier de kans om het debat open te trekken naar een groot maatschappelijk debat over mobiliteit en de toekomst.
In plaats daarvan kregen we een janboel van kleine contextloze argumentjes pro en contra over ons heen en een gejammer hoe niemand nog het bos door de bomen zag (waarbij men de indruk gaf alsof dat bij andere verkiezingen wel het geval zou zijn). De journalistiek is volledig naar de kloten. Die werken zich niet meer in in hun materie maar herhalen en herschikken elkaars zever of die van andere opiniemakers. Zo krijg je nooit meer dan desinformatie in de krant of op televisie uiteraard.

Na de receptie krijgen de journalisten een disketteke mee (allez, tegenwoordig heet dat ceedeeke) met de tekst op die ze moeten publiceren. Ik heb al eens gezien dat in GVA en het Nieuwsblad identiek dezelfde tekst stond met dezelfde typfout nog in. Journalisten zijn luie vadsige profiteurs, en er is toch geen kat die hen ter verantwoording roept. Als de gazettekes maar vol staan. Liefst zonder inhoud en een bladvullende foto.

Mij niet vertellen. Als dichter stuur ik af en toe een gedicht naar de locale website.

Zolang het ergens positief klinkt in de oren van de politieke meerderheid wordt het met toeters en bellen gepubliceerd en krijg ik lovende feedbacks.

Zodra een schepen ergens persoonlijk aanstoot neemt aan mijn (humoristische) creatie verschijnt er niets.

We zijn geen haar opgeschoten. Lange tenen zijn er altijd. Domheid ook.

De journalisten kunnen misschien beter allemaal zoals Vandendriessche kleur bekennen en senator worden zodat ze tijd en geld hebben om hun ambities na te streven. Vandendriessche bvb probeert de vlaamse Dan Brown te worden en verandert in een pubermeisje bij het gedacht alleen al van een verfilming van zijn met belastingsgeld betaalde boek.

Grote kuis binnen de geschreven pers?
 

:cheer: Heropvoedingskampen! :cheer:

descartes
ik bewonder je wil om niet op te geven
voor mij is het al lang een bekeken zaak
tv en kranteb in belgie zijn politiek gesteund, dus de facto niet objectief
ik haal mijn nieuws op buitenlandse zenders en internet
spijtig voor de vlaamse publiceits-kantoren (meestal toch vertalingen van franse publi spots)

Buitenlandse zenders zouden dus objectiever zijn?

Ja vooral in Italië :mrgreen:

Alleen gazetjes die gepublicieerd worden met geld van de lezers zijn, dat, ...