| ministe van agitatie |
24 oktober 2009 18:07 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL
(Bericht 4406024)
Wat u niet doorhebt, is dat Jodenhaat niet een resultaat is van het bestaan van Israël, maar dat het bestaan van Israël resultaat is van Jodenhaat. Oók van die in de Arabische wereld. Die onafhankelijkheidsoorlog is er met een reden gekomen, hè? Ze konden hun handjes niet thuishouden, die Arabieren.
|
Wat u niet helemaal begrijpt is dat jodenhaat een Westers en christelijk fenomeen was tot de oprichting van de staat Israël. Het is het uitroepen van die staat en de systematische en onvoorwaardelijke steun van het Westen en in bijzonderheid van het VK en de VS die van de antikoloniale strijd - die er toen overal heerste - een anti-joodse strijd heeft gemaakt. Voor sommige maar lang niet voor alle Palestijnen en Arabieren. Zij die mijn principiële steun genieten, hebben zich bijvoorbeeld nooit en op geen enkele manier aan jodenhaat overgegeven. Wel integendeel: zij hebben joodse bondgenoten.
Wat u 'onafhankelijkheidsoorlog' noemt is het verlengde van de ethnische zuiveringen die voordien plaats vond. Mij lijkt het logisch dat een volk zich (met bondgenoten) verzet tegen elke vorm van ethnische zuivering. En de idiotie dat "de Arabieren hunhandjes niet konden thuis houden", is wat ze is: een idiotie. Arabieren woonden in Palestina en tot het begin van vorige eeuw woonden ze daar vreedzaam met joden en christenen samen. De spanningen dateren niet van de 19de maar van de 20ste eeuw, met name naar aanleiding van de massale en illegale immigratie van joden die het Westen liever kwijt dan rijk was.
De Arabieren verwijten dat ze de problemen van het Westen willen noch kunnen oplossen is hypocriet. Antisemitisme is een Westers en katholiek probleem. Het is aan het Westen en in het bijzonder aan de katholieken om dat op te lossen, niet aan de Arabieren. |
