Zonder beroep.
 

Ik ben geïnteresseerd in opvattingen en (levens)houdingen van mensen zonder beroep.

Is hun toestand vrijwillig of niet?

Zo niet, wat vinden ze dat de gemeenschap kan bijdragen om hun situatie te veranderen?


Zo ja,

Wat is dan hun motivering?

Hoe gaan ze om met het bijhorende status-manco?

Ik ben benieuwd...

I

Zou je deze vraag niet beter omdraaien?

Mensen zonder beroep ? Zonder vakopleiding bedoel je ? Ongeschoolde arbeiders , of gewoon mensen die nooit, of heel weinig werken ?

Oorspronkelijk geplaatst door eno2
Zo niet, wat vinden ze dat de gemeenschap kan bijdragen om hun situatie te veranderen?

edesses:

Zou je deze vraag niet beter omdraaien?


eno2:

zoniet, wat vindt de gemeenschap dat ze zelf kunnen bijdragen om hun situaties te te veranderen?

Mensen zonder beroep, bedoelt u daarmee ook werklozen? Voor mezelf en vele anderen kan ik daar op antwoorden dat hun toestand niet vrijwillig is. Natuurlijk zijn er ook die gewoon trachten te profiteren van het systeem, maar dat is een minderheid die jammer genoeg meestal als meerderheid wordt aanzien.
Wat de gemeenschap kan bijdragen? Verstandige jobs creëren vooral, geen lapmiddelen als PWA-toestanden e.d.
De werkloze moet zelf ook trachten zijn tijd nuttig te gebruiken. 't Is niet omdat men geen betaald werk heeft dat men moet zitten duimen draaien. Ikzelf ben direct met vrijwilligerswerk begonnen toen ik werkloos werd. Ik weet dat ik een belachelijk kleine kans heb om nog ooit werk te vinden gezien mijn leeftijd. Maar door het vrijwilligerswerk voel ik me nuttig (soms zelfs nuttiger dan toen ik vast werkte!), ik weet dat ik mensen een plezier doe, ik heb variatie in mijn leven en dingen om naar uit te zien. Ik raad het iedereen aan!
Tip voor jongere werklozen : Ik ben vroeger nog ooit enkele jaren werkloos geweest. Toen begon ik na een tijdje ook met vrijwilligerswerk. Ik vermeldde het op mijn CV en merkte al vlug dat die CV met meer interesse bekeken werd dan voorzien. De potentiële werkgevers waren dikwijls erg nieuwsgierig naar dat werk.

Wa is een beroep? Bedoel je als wat voor diploma? Ik denk er liever over als mijn stiels. Diplomas zijn clutter ergens in de kast. Stiels zijn wat ik geleerd heb over de jaren en wat me altijd in werk voorzien hebben.
Ben nu stielloos zo te spreken omdat mijn lichaam het werk niet meer aankan. Zelfs afwassen is geen optie meer. Ik heb nie eens meer de snelheid of de kracht om in een commerciele keuken te werken.

Dus het is nie vrijwillig.

Belgie was aardig genoeg om me Vlaamse Ondersteunings Premie toe te kennen. Je weet, die voor mensen met een arbeidshandicap. M'n trajectbegeleider bij GTB is super maar die gaat me nu doorgeven aan een andere dus het is maar afwachten.

Van de gemeenschap verwacht ik niks in Belgie. Ben nu 2 jaar terug na 25 jaar weg en Belgie sucks big time. Als ik gepast werk vind doen ik het. Indien niet doen we met wat minder.
Ik ben statuutloos en via kastje naar de muur ben ik ooit op het OCMW terechtgekomen die me papieren voor invaliditeit gegeven hebben. Heb drie punten van invaliditeit gekregen in Brussel wa da nie genoeg is.

Om een statuut te verwerven moet ik 600+ dagen werken in 2 jaar, oh neen, due to mijn leeftijd zal da volgend jaar veranderen naar 900+dagen in 3 jaar.



Nu ja, wa verwachtte ik?

Da ik nie 100% zou moeten meedraaien?

Da de baas zou begrijpen dat ik full-time werk nie meer aankan?


Ik bedoel, de baas die me een job geeft krijgt meer dan de helft van mijn loon terug in premies in het eerste jaar. Jaren daarop is het een beetje minder elk jaar maar zolang hij mij werk geeft krijgt ie een deel van mijn loon terug. Dus ik vind het maar redelijk om te verwachten dat er ook iets voor mij in zit.

De realiteit is dat ie all the premies krijgt en ik wordt verwacht te werken alsof ik geen arbeidsbeperking heb en deeltijds, denk nie dat ze ooit gehoord hebben over job share in Belgie.

Had plukkaart werk gevonden in een bedrijf met PWA'ers. Eentje was 33% arbiedsongeschikt verklaard en de andere hadden het liever niet over waarom ze PWA'ers waren. De rest was komen en gaan en job studenten.
Ik kon de helft van het werk niet aan en andere keren had mijn lichaam het hele weekend nodig om te recupereren van het fysieke werk dat ik nie meer aan kan. UIteindelijk hebben ze me meer aangepast werk laten doen maar fysiek was het te om ook maar te gaan denken dat ik het aankan week in week uit. Ze waren nie geintresseerd in mijn VOP omdat ze iemand kenden die alle premies moeten terugbetalen heeft.

Maar om uit te vinden wat die VOP werkelijk inhoudt voor de werkgever, zoals de kleine letters, da zal wel weer een kastje naar de muur geval zijn dus ik zal het nooit weten :roll:

Van de gemeenschap verwacht ik niks in Belgie. Ben nu 2 jaar terug na 25 jaar weg en Belgie sucks big time. Als ik gepast werk vind doen ik het. Indien niet doen we met wat minder.

Motivering?

Scholen in Engeland zijn kut. Of tenminste de staatsscholen. Mijn dochter heeft Belgische nationaliteit dus we zijn gekomen voor die reden alleen.

En wa betreft de status-manco.

Ik kom mijn kot nie meer uit. Ben nie goed met de schijn ophouden and da is wat er verwacht wordt van me.

De voordelen van Belgie zijn voor m'n dochter en voor de rest I'm doing time tot ik naar huis kan waar ik zal zingen

Vlaanderen mijn land, aan de overkant :mrgreen:

Ik geloof dat er maar dertig procent van de bevolking een beroep uitoefenT

Mag de rest ook eens zijn mond opentrekken?

Wel je oefent een bepaald beroep uit, en als je ontslagen wordt, niet meer.

DE kans is groot, dat ander werk een ander beroep meebrengt.

Zo tussenin zitten velen dus zonder beroep.

Er zijn er natuurlijk ook veel die nooit geen enkel beroep uitoefenen of slechts héél sporadisch.

Nou, da's eerlijk genoeg, bedankt.

Alleen weet ik niet wat die V.O.P. voorstelt?? Krijg je daarop geldelijke steun??
De werkgever??

Ik kan me geen beroep meer voorstellen waar ik niet tegen in beroep zou gaan, tenzij voorzitter van het Hof van Beroep.

want eno2 zou zo graag weer een beroep uitoefenen hé.
hij solliciteert zich suf.

Dat zou niet helpen. Wie gaat er nu iemand aannemen die 20 jaar aan het stempelen is?

het sociale circuit bijvoorbeeld.
trouwens ik weet niet hoe het in W-vlaanderen zit, maar als je zo lang werkloos bent in Hasselt had je al lang de keuze gehad: dit werk aannemen of uitkering kwijt.
ik was nog geen 2 maanden werkloos in de vakantie en ik kreeg al een brief dat mijn eerste oproep voor de RVA binnen 4 maanden zou zijn.
en ja, dan val je op leefloon, maar daar kunnen ze je ook van schrappen.
ik ken een kraker die jaren van de hemelse dauw leefde. kreeg ook geen leefloon meer.
werkt nu in het sociale circuit, tussen linkse vegetarische oxfam-types, en is daar gelukkig.

Het zijn de linkse vleesetende oxfam-types, waar je voor moet oppassen.

Initiatief

persoonlijk vind ik dat ieder mens mag kiezen om te werken of niet.
wanneer hij niet werkt krijgt hij een lage uitkering.
Wanneer hij wel werkt verdient hij meer.

Wil je meer bereiken? ga dan werken
Wil je gewoon (over)leven? blijf werkloos.

Een mens zou gerust ook pauze's mogen nemen in zijn loopbaan. Af en toe een sabbatjaar om even te bezinnen en uit te rusten. Je krijgt dat een jaar uitkering. Wanneer de honger naar werk er weer is, of je wil terug meer verdiene, kan je altijd terug.

Dit is dus schandalig. Zelf onnatuurlijk. Als ge wilt eten, drinken, onderdak hebben, moet ge daarvoor iets doen.

Waar haal je dat toch allemaal uit?

Dat moet! Dat is verplicht! Moet... Onnatuurlijk...

Dat klinkt behoorlijk gefrustreerd.

Dat is uw mening. ik deel die niet.

Overigens 'moet' je er ook iets gaan doen.
Ge moet elke maand uw dopkaart in orde brengen. ;)