Turkije nu zeker van EU lidmaatschap na ingaan verdrag van Lissabon?
 

Zover ik weet verliezen de landen het veto recht. Frankrijk heeft toegezegd dat er een referendum in Frankrijk zal komen over toetreding van Turkije. Dit referendum zal nu dus niet beslissend zijn. Om toetreding tegen te houden heb je nu de helft + 1 van de landen nodig én die landen moeten samen meer dan de helft van de inwoners van de EU uitmaken.

Ondanks het feit dat Turkije niet voldeed aan de voorwaarden, besliste de Europese kaste in 2005 om toetredingsgesprekken op te starten. De onderliggende gedachte bij de voorkeursbehandeling die Turkije toen kreeg, was dat de situatie wel zou verbeteren naarmate de onderhandelingen vorderden. Maar dat draaide even anders uit.

Ook vier jaar later voldoet Turkije immers absoluut niet aan de vereisten om te kunnen toetreden tot de Europese Unie. Net zoals vorige jaren blijkt uit het jongste vooruitgangsrapport van de Europese Commissie dat het hervormingsproces in feite is stilgevallen sinds… de toetredingsonderhandelingen in 2005 van start gingen! De kritiek heeft voornamelijk betrekking op de ‘klassieke’ thema’s: ernstige tekortkomingen op het vlak van de vrije meningsuiting, de rechten van niet-moslims en culturele minderheden en de positie van de vrouw. Ook wat de kwestie Cyprus betreft, is alles bij het oude gebleven. Turkije weigert nog steeds koppig om de bestaande EU-lidstaat te erkennen en blijft tegen alle afspraken in zijn havens blokkeren voor Cypriotische vliegtuigen en schepen.

Bovendien is sinds de machtsovername door de AKP de anti-Westerse grondstroom in de Turkse samenleving aanzienlijk versterkt. Ook op internationaal vlak zoekt het land steeds meer toenadering tot landen als Iran en Syrië. “Ik noem dat nieuw Ottomanisme”, zo citeert De Standaard (29.10.2009) Sukru Sinah Gurel, Turks minister van Buitenlandse Zaken in 2002. Niemand minder dan de Turkse premier Erdogan zelf verklaarde onlangs tegenover de Britse krant The Guardian (23.10.2009) te streven naar de restauratie van het Ottomaanse Rijk – dat zoals bekend eeuwenlang bloedige oorlogen met Europa uitvocht. Als toetje nam Erdogan het deze week zelfs openlijk op voor het fundamentalistische regime in Iran en noemde hij de Iraanse president Ahmadinejad zonder meer een vriend.

Het wordt steeds duidelijker dat Turkije er vier jaar na de start van de toetredingsonderhandelingen allesbehalve ‘Europeser’ op is geworden, zoals door sommigen was voorgespiegeld. Wel integendeel: de enige zichtbare evolutie van de voorbije jaren is dat het islamitische land steeds meer tot het Midden-Oosten is gaan behoren.

Praktische consequenties worden daar echter niet aan verbonden: de toetredingsonderhandelingen met het Aziatische land dat wel EU-lid, maar allesbehalve Europees wil zijn, gaan ondertussen rustig verder.

Turkije is Europeser dan Cyprus :)

Op een aantal gebieden is Turkije wel hard vooruitgaan. Zo zijn de culturele rechten van de Koerden en andere minderheden behoorlijk uitgebreid. Op andere gebieden loopt het niet zo vlot.

Toetreding van Turkije tot de EU zal leiden tot het te ver oprekken van de machtsstructuur van Europa, waarschuwtFrits Bolkestein.

In 2003 hebben 21.870 Turken asiel in de EU-25 aangevraagd, van wie 2.127 werden aanvaard. De regeringen van de EU-landen erkenden in 2003 zelf dat de Turkse regering meer dan tweeduizend van haar burgers vervolgde. Op 9 november 2005 – dus krap een jaar geleden – heeft de Europese Commissie een voortgangsrapportage gepubliceerd over Turkije. Daarin staat dat nog steeds vooruitgang wordt geboekt bij de hervormingen maar in een lager tempo. Het rapport gaat verder en benoemt de volgende problemen.

(1) Voortgaande schendingen van mensenrechten. (2) Te grote invloed van het leger. (3) Er zijn nog steeds gevallen van marteling. (4) De vrijheid van meningsuiting wordt nog steeds niet overal geëerbiedigd. (5) Niet-islamitische minderheden worden gediscrimineerd. (6) Er zijn nog steeds gevallen van geweld tegen vrouwen. En (7) de culturele rechten van minderheden zijn nog steeds beperkt.

In maart 2005 verstoorde de politie met geweld een demonstratie van vrouwen, bedoeld ter viering van de Internationale Vrouwendag. In mei 2005 werd de grootste lerarenvakbond verboden omdat die onderwijs in de eigen taal voor de veertien miljoen Koerden had bepleit. Wie pleit voor een open debat over de Turkse genocide, die tijdens WOI aan 1,5 miljoen Armeniërs het leven heeft gekost, wordt aangeklaagd wegens ‘belastering van de nationale identiteit’.

In zijn artikel ‘Nee tegen Turkije is geen optie’ (Forum, 14 september) schrijft Yoeri Albrecht dat toetreding tot de EU de toestand van de mensenrechten daar zal verbeteren. Waarop baseert hij dat? Het is eerder het tegendeel: na de toetreding zal elk animo om dat te doen, verdwijnen.

Dit is de eerste reden waarom toetreding moet worden afgewezen. Er zijn minstens drie andere redenen. Mensen worden getekend door de geschiedenis van hun land. Turkije heeft een grootse geschiedenis, vooral in de hoogtijdagen van het Ottomaanse Rijk, maar die is anders dan de onze. Vooral de verhouding tussen individu en collectief is niet wat zij in Europa is. Men kan Turkije dus bezwaarlijk een Europees land noemen.

De toetreding van Turkije zal voorts onvermijdelijk leiden tot die van Oekraïne, dus Wit-Rusland en Moldavië, en – waarom niet? – tot de drie Kaukasische republieken Georgië, Armenië en Azerbeidzjan. De eerste drie staten zijn zeker Europeser dan Turkije.

Kan men hen dat dan niet weigeren? De ministers van Buitenlandse Zaken van de EU hebben getoond geen ‘nee’ te kunnen zeggen. Buitenlandbeleid is in hun handen verworden tot ‘aardig zijn voor anderen’.

Wat voor Unie zou een EU van 35 lidstaten (inclusief Turkije) zijn? De EU is geen vriendenclub. De fundamentele vrijheden van de EU moeten door de Europese Commissie worden bewaakt. Zij is de hoedster van de verdragen. Dit betekent dat de Commissie de lidstaten vaak moet overtuigen, en zo nodig moet dwingen, hun wetten te wijzigen. Dat is met 25 EU-lidstaten al moeilijk genoeg. Toen ik de Commissie in 2004 verliet, zat ik op een berg van 1500 van zulke inbreukprocedures. Lidmaatschap van de Unie houdt de aanvaarding in van maatregelen die diep kunnen snijden in het weefsel van de lidstaten.

Dat is nu al heidens moeilijk. Lidstaten willen steeds weer hun eigen weg gaan en de Europese regelgeving ontduiken. Een uitbreiding met Turkije zal leiden tot wat de historicus Paul Kennedy imperial overstretch heeft genoemd: het oprekken van een machtsstructuur tot voorbij het haalbare. Toetreding van Turkije zou een triomf zijn van de Britse diplomatie, die altijd verwatering van de EU heeft nagestreefd. Daarom zei de voormalige kanselier Helmut Schmidt: ‘Toetreding van Turkije zou meer zijn dan de EU aankan.’

Nog een reden om niet met de toetreding in te stemmen, is dat de meerderheid van de Europese bevolking dat niet wil. Het gemiddelde van de voorstanders is 35 procent.

De Turkse premier Erdogan zegt dat als Turkije niet wordt toegelaten, de EU zal vervallen tot ‘een christelijke club’. Hij weet feilloos onze zwakke plek te vinden. Want wie wil nu behoren tot ‘een christelijke club’? Dat is toch een totaal overleefde categorie? Wij ruimdenkenden en begripvollen, zal Yoeri Albrecht zeggen, zijn toch wars van zo’n bekrompen identiteit?

Niet over deze kwestie. ;-)

Het veto op dat vlak blijft behouden.

Europeser als Cyprus? Wel als je nagaat dat het noordelijk deel van dat land bezet is en door Turkse troepen in leven word gehouden ... dan misschien wel ja. Geografisch misschien ook, maar politiek en cultureel echt niet.

De culturele rechten van de Koerden uitgebreid? Voor zover ik weet hebben ze nog steeds geen volwaardige autonomie naar Europees vooreeld. En inderdaad loopt het op 99% van de gebieden niet vlot, eerder terug.

Dat is geen onmiddellijke zorg. Turkije is veel te groot om zomaar opgenomen te worden in tegenstelling tot andere landen. Het politieke gewicht van de nieuwe staat zou veel te zwaar doorwegen. Dit zou het in conflict brengen met de traditionele Europese grootmachten.

Uiteraard blijft het veto overeind inzake fundamentele zaken zoals uitbreiding. De toetreding van Turkije tot de EU is uitgesloten want dan is er gewoon geen EU meer.

Er blijven te veel bezwaren; Wilders wil dat aan de Turken gaan uitleggen:

http://extra.volkskrant.nl/opinie/ar..._tegen_Turkije

Waarschijnlijk gaan ze schoenen naar zijn hoofd gooien!
Laat een man van D66 het doen, die worden tenminste nog gezien als "normale" politici. Wilders heeft het verbruikt bij de alochtonen...

Hier kan ik me wel achter scharen. Over 500 jaar kan men misschien verder praten. Een overwegend Islamitisch land in de orde van grote van Turkije binnen de EU betekent een totale ontwrichting en wellicht het afhaken van een aantal landen. Turkije is een snel groeiende moderne natie binnen de Islamitische samenleving maar van enig respect voor het individu is geen enkele sprake.

turken zeggen dat koerden maar plaats moet zoeken in europa
en turkije is vriend van alle moslimse landen iran irak kazakistan turks cyprus
turkmenistand alle die beetje op lijken op turkije daar zijn ze mee bevriend
van nooit van europa en amerika voor turkije is europa een groot vijand net als
amerika ze zeggen dat europa drugs smokel naar turkije en kinderen dood
en verkracht en ze zeggen aan de koerden turkije is en blijft een groot land
en is niet te verdellen en islam is onze goddienst die verander niet
zeggen ze maar ik ben turks ik weet dat ook anders kan
maar dan zeggen ze dat turkije eu niet nodig heeft
en dat europa turkije nodig heeft om te vermijden een dialog te vormen
met radicale moslims van iran en irak en saudie arabie en palijsten

Turkije is met hard tempo aan het islamiseren. Dat is zeker een groot minpunt in de overweging. Turkije moet weer flink terug naar de Kemalistische wortels, als het wil toetreden.

Gelukkig maar. Als ik 'fuck Turkije' zou zeggen, telt dat als racisme?

Is het niet een of, dat je meer dan de helft van de landen en de inwoners nodig hebt om iets erdoor te krijgen en dus meer dan de helft van de landen of de inwoners om iets tegen te houden?

Welke is 'de europese cultuur' ? Al wat ik zie is een mengelmoes aan culturen, enkel ideologische eensgezindheid over het economisch beleid, cultureel is Europa nu al erg divers en dat is goed, dit kan geen argument tegen uitbreiding zijn...

Eerder andersom redeneneren: niet-islam-culturen gaan doorgaans moeiteloos samen met "europees".

De mogelijke Europese president Van Rompuy is ook tegen een toetreding van Turkije gekant.

Gelukkig; ik vreesde al dat ik de enige was ...

;-)