Mogen Oekraïne, Moldavië en Wit-Rusland bij de EU?
 

Na veel commottie over Turkije kom ik nu met een volgende uitbreidingsvraag:

Mogen Oekraïne, Wit-Rusland en Moldavië toetreden?

Natuurlijk spreek ik dan over deze drie landen na hervormingen, economische groei en een westerse oriëntatie. De invloed van Rusland op Wit-Rusland en Moldavië moet verdwijnen, Loekasjenko moet weg uit Minsk enz.
Maar als die landen concreet democratische hervormingen doorvoeren en een snelle economische groei doormaken, zou het dan toegestaan moeten zijn voor die landen om te joinen? En waarom?

Ik vind van wel omdat deze drie staten de cultuurbrug vormen tussen Rusland en de rest van Europa, de strategische ligging tegenover Moskou enorm goed is. Bovendien hebben al deze drie landen Europese wortels en liggen ze geografisch geheel in Europa.

Moldavië is een twijfelgeval. Oekraine en Wit-rusland lijken mij te nauw met Rusland verbonden (cultureel en historisch) om bij de EU te horen. Beter goede buren.

De kans lijkt mij eigenlijk groter dat Oekraïne zou toetreden. Ze leven niet echt op goede voet met Rusland de laatste jaren ( cfr. Oranje Revolutie ). De Russen waren ook niet zo te vinden voor Oekraïne dat toenadering zocht met de NAVO. Dus lijkt mij niet zo twijfelachtig.

Loekasjenko is Ruslands maatje, die zal zich niet inlaten met de EU en trawanten.

Inderdaad. Wit-Rusland is een petit Russia, en Moldavië onder Voronin is niet veel beter (communistisch, straatarm). Maar ik spreek ook over een situatie als deze landen zich tot democratieën zouden maken en een plan van hervormingen zouden doorvoeren. Van toetreding nu kan geen sprake zijn, dan heeft Joegoslavië prioriteit.

In de toekomst misschien , maar even blazen als het mag ....

West Oekraine wil niks met de russen te maken hebben en vindt dat ze meer bij west europa horen dan bij de russen...

En Oost en Zuid-Oekraine willen niet liever dan zich opnieuw bij rusland aansluiten.
Uiteraard met dank aan de massa-migratie uit de Sovjettijd, waardoor een groot deel van de mensen in die gebieden eigenlijk etnische russen zijn en een redelijk perfide paspoortpolitiek van rusland de laatste jaren. Vooral in Crimea.

Ik ben net terug van een weekje Kiev en het land is niet klaar voor de EU en zal het ook niet zijn in het volgend decennium.
De mensen zijn geweldig maar ze hebben een verkeerde cultuur, geen flauw benul van structuren (tenzij gewelddadige en tirannieke) en velen lijden aan het slavisch syndroom.

Er is trouwens zo'n mopje over Oekraieners :

Als ze aan de eisen voldoen. Overigens is alleen West-Oekraïne echt Oekraïens.

Uiteraard mogen die landen bij Europa komen - als ze dat zelf willen.
Europa houdt op aan de grenzen met Rusland en Turkije.
Trouwens moet dat ook geo-strategisch bekeken worden: Rusland blijft nog steeds een supermacht , waarbij een politiek van containment , vooral door een toetreden van Oekraïne , bijzonder verstandig zou zijn.

Als ik mag kiezen, tussen deze landen en Turkije, kies ik voor deze landen.
Maar het best blijven ze voorlopig, nét zoals Turkije, buurlanden van de E.U.
Turkije bvb, ligt vandaag als een buffer tussen Europa en Irak. Moest de E.U. Turkije erbij nemen, hebben we dus een directe grens met Irak. Als er daar aan de grens conflicten zijn, schermutselingen, dan zijn we daar direct mee gemoeid ! Hetzelfde is geldig voor Oekraïne, Moldaviê en Wit-Rusland. Als die bij de E.U. komen is Rusland een directe buur, en dat vind ik een slecht idee.

Dat is uiteraard onderwerp van een discussiemolen die al honderden jaren draait. Ik zou daar zo geen positieve uitspraken ("het houdt daar op") over doen als ik jou was. Het geografische element dat je aanhaalt - ik veronderstel dat je doelt op het feit dat noch Rusland noch Turkije geografisch gezien grotendeels in Europa liggen - geldt namelijk zeker en vast voor Cyprus.

Rusland is reeds een directe buur door het lidmaatschap van de Baltische landen en Finland.

[muggenziften op donderdag]... en Polen.[/muggenziften op donderdag]

Die Kant blijft me gewoon een loer draaien. Hij doet het expres!

:-D

Op 't werk zijn donderdagen trouwens "journées pas productives" dus lekker puh.

*slurpt van z'n koffie*

Misschien moet je je afvragen wat de drijfveren tot de vorming van de EU waren en in hoeverre die nog steeds gelden?

De twee belangrijkste motieven zijn:
1) Vrede in Europa;
2) Vorming van een grote markt.

Wanneer heel Europa onder één bestuur staat, is er minder kans op conflicten dan in het geval van afzonderlijke staatjes. Om die reden zouden Oekraïne, Wit-Rusland en Moldavië moeten toetreden. Een complicerende factor is natuurlijk Rusland. Het kan zijn dat Rusland het niet aangenaam vindt dat deze voormalige Sovjet staten onderdeel van de EU worden. Dus er bestaat een kans op conflicten met Rusland. Wat betreft vrede span je dan het paard achter de kar. De toetreding van de genoemde landen hangt vooral af van de goede relatie met Rusland en zo mogelijk een fusie van de EU met Rusland tot één grote democratische Eurazische regio.

Met Oekraïne, Wit-Rusland en Moldavië zou de EU-markt weer groter worden. Dat is alleen maar positief voor zowel de 'oude' EU als de nieuwe lidstaten.

Dit alles vanzelfsprekend onder de genoemde voorwaarden: na hervormingen, economische groei en een westerse oriëntatie in deze drie landen.

(Bovendien hebben deze landen geen groot islamitisch bevolkingsdeel. Dat zal de integratie in de EU een stuk makkelijker maken.)

Dat is zo, maar ik denk dat er weinig animo is in de Oekraine om het land uiteen te laten vallen.

Neen, want veel te vroeg voor die landen.
Kroatie mag er van mij onmiddellijk bij, maar voor de rest mag Europa eerst minstens een vijftal jaar nog de vorige uitbreidingen trachten te verwerken.

Met Rusland moet men sowieso een goede relatie hebben, maar een fusie met hen aangaan ? Wie gaat er dan de lakens uitdelen ? De Russen zullen zeker niet aanvaarden orders uit Brussel te ontvangen. Dan moet iedereen maar naar Moscou luisteren ?
Met zowel Turkije, en alle Oostbloklanden die nog niet tot bij de E.U. gesukkeld zijn, en Rusland moeten wij goede handelsovereenkomsten maken. En dat zal het zowat zijn. Dat de E.U. maar eerst eens probeert om functioneel te zijn met de huidige lidstaten, vooraleer zich nog meer uit te breidden. En werk maken van een Europees Leger, een Europese president verkiezen, een degelijke Europese S.Z. opbouwen, gelijke wetten wat betreft loon voor de werknemers, belastingen voor de bedrijven enz enz.

nee....

de EU is nu al veel te groot (veel te veel volk)en juist daardoor eigenlijk onmachtig....

De (mentaliteits-)verschillen tussen de verschillende EU-volkeren zijn nu eenmaal een gegeven,en leiden ofwel tot ernstige botsingen en meningsverschillen ofwel (zoals in de EU),tot een tamelijk suffe besluitvorming.......

Totnogtoe kon de tandem Frankrijk-Duitsland nog min of meer de richting dwingen (iets waarvoor ze betkritiseerd worden),maar bij een verdere verwatering van de EU zal iedere EU-politicus noodgedwongen een Barosso-figuurtje zijn.....de rest van de wereld rijdt daarmee rond :?