Cisalpina |
7 november 2009 09:21 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Kay_
(Bericht 4426222)
Ik merk de laatste tijd dat 'volwassen' worden toch best ingewikkeld is en verlang de laatste tijd ernaar om nog eens op school/hogeschool te zitten.
Vandaar deze topic:
Beginnen werken is tof, geld verdienen enzo. Maar damn, wat was het leven toch zalig enkele jaren geleden.
Een paar uur mijn broek verslijten, net genoeg leren om door te zijn en veel vrije tijd.
Dat vergeleken met de verplichtingen van volwassenheid maken me de nogal wat nostalgisch.
Daarnaast valt het mij op dat de leeftijd die ik als 'oud' bestempel drastisch opschuift.
Vroeger was dat 30-40 ofzo, maar nu ik mij bedenk dat ik daar al niet meer zo ver vanaf sta schuift die leeftijd drastisch op.
Wat waren/zijn jullie gevoelens bij het 'volwassen worden' en hoe gaan jullie er mee om?
Edit: misschien daarom dat ik hier het klein kind kom uithangen af en toe :cheer:
|
Als ge u een goei vrouw neemt, dan kunnen die beslommeringen nog wel meevallen. Maar zelfs zonder 2de moeder valt het mee. Ge moet wel gaan werken en zien dat de rekeningen min of meer op tijd betaald zijn, maar voor de rest blijft er superveel vrije tijd over zolang ge geen klein mannen hebt.
Als ge u een slechte vrouw neemt, zult ge rap veel tijd op café doorbrengen, dat is misschien ook niet zo slecht.
Dat van die leeftijd die opschuift, kan ik beamen. Ik moet vaak zelf even nadenken hoe oud ik in feite ben, dwz, dat ik geen 16 meer ben. Wat ge gaandeweg ook zult zien, is hoe broekventerig mensen van 20 er kunnen uitzien.
|