Over europese talen
 

Enkele jaren geleden was er een reclame op de Duitse televisie die de kijker wees op de moeilijkheden die analfabeten hebben in de moderne samenleving. Op het internet circuleren verschillende parodieën op deze advertentie, die wijzen op een ander, maar even nijpend probleem: 70 miljoen Duitsers spreken geen Beiers en meer dan 4 miljoen Duitsers verstaan geen Oost-Duits. En dan blijken tal van Duitsers ook nog eens bedroevend weinig Turks te kunnen verstaan.


Bron : taalpost

We zijn er op de wereld om elkaar te begrijpen ?

Voor taalliefhebbers :

http://www.lexiophiles.com/

Maar alle Duitsers/Zwitsers/Oostenrijkers verstaan Hoogduits. Daar hebben we linguae francae voor.

Kom, Roger, gooi het in de groep!

Dat dacht ik ook. Het zaad van de twijfel werd geplant door een zwitserse esperantiste in Bjalistoko, die beweerde dat de "hoofdtaal" van Zwitserland weliswaar "Duits" is, maar dat geen enkele (?) zwitser die taal machtig is...

& nu is er dit snedige berichtje van een oude taalpost (ik ben mijn archieven aan het opuimen)... Het geeft me te denken omdat er altijd veel te doen is over het verschil tussen "talen" en "dialecten" & men weleens kritisch kan staan tegenover de term "bedreigde talen" - verloopt het verdwijnen van een taal zoals dat van een ster in het "afgaan" van situatie van taal naar dialect om daarna overspoeld te worden door de dialecten van de machtigere buren en te ..verdwijnen...

Er zouden nog 3 dialecten van het "Laps" bestaan volgens noorse linguïsten...

Moeten we voorrang geven aan dialecten en kleine talen ?

Traditionele dialecten hebben het moeilijk, over 50 jaar spreekt geen enkele Fries nog Fries.
Alleen in geisoleerde kleine gemeenschappen zal nog dialect gesproken worden.

De hamvraag is: hoelang zal het Nederlands het uithouden?

Nu worden in Nederland de master-college's in het Engels gegeven.
Naar mijn mening ligt daar de grens.
De rest van het onderwijs moet in het Nederlands blijven.

Niet alleen in Nederland ,maar in alle Europese landen moet het onderwijs in de landstaal blijven minimaal tot de masterfase.
Toch vind ik het een goed zaak ,dat iederen Engels leert en kent, zodat iedereen zich in heel Europa en in heel de wereld kan redden.

De Nederlandse dialcten bestaan al eeuwen.Volgens mij zal het dialect blijven
in eigen familie en eigen streek.
Alleen in het openbare leven zal het AN steeds vaker gesproken worden ,omdat mensen steeds verder van huis gaan studeren,wonen en werken.

Het regelt zich vanzelf: ongeveer per jaar verdwijnt er een taal(tje). Nog bijna 7000 talen "te gaan" lijkt heel veel maar hele bossen "kleine" talen hebben als aandeel in de wereldbevolking al bijna verwaarloosbare aantallen sprekers.

http://www.cip.nl/nieuwsbericht_detail.asp?id=9601

De toegenomen communicatie en korte reistijden wereldwijd versnellen het uitdunningsproces en er ontstaan steeds meer "internationale" woorden die in bijna iedere taal worden gebruikt.

Knokken voor het behoud van een kleine taal vind ik gestoord en ijveren voor kunstmatige taaltjes nog gekker.

Van veel dialecten vermoed ik dat zij voornamelijk het gevolg zijn van inteelt: het beperkte aantal "gave" stamleden nam gemakshalve de talrijke spraakgebreken over van broers- en opaaskinderen.

http://medical-dictionary.thefreedic...m/Schizofrenia

Kijk simpelweg naar het Patois in Frankrijk. Een taal die tot een jaar of 20-30 geleden nog overal op het platteland werd gesproken. Nu niet meer. Alleen de generatie 70-80 jarigen spreekt die taal nog. De generatie 50-60 kan die verstaan maar spreken het niet meer. Alleen de classici komen er wel uit.

Binnenkort spreken we metropolitaans Esperanto en wonen we in betonnen torenflats. Of beter: we spreken Neo-Latijn (met naamvallen, maar met een Romaanse woordvolgorde en geen infitiva ad accusativium = erg leerbare taal, mét duizenden jaren geschiedenis). De EU wordt dan het nieuwe Romeinse Rijk.
Het Hebreeuws kon men tot leven wekken, zo ook het Latijn. Mensen stellen zich enkel het Klassiek Latijn voor, welkgeen aartsmoeilijk is natuurlijk.

Waarom zouden naamvallen moeilijker zijn dan werkwoordverbuigingen? Voorzetsels die bij werkwoorden horen zijn vaak even moeilijk om te leren. En daarenboven zijn de verbuigingsvormen van het Latijn eigenlijk relatief regelmatig. 2000 jaar geleden latiniseerden de voornaamste Keltische stammen. Nu kunnen de Germanen volgen.

Verstaan wél, maar naar mijn ervaring zijn er niet zoveel die't spreken: ze denken allemaal dat wij ook Boarisch of Alemannisch begrijpen.

Alemannisch:

Boarisch:


Dat wordt al een serieus gebied.(spijtig dat de kaarten zo klein zijn:-p)

Deze Zwitserse liegt dan wel dat het kraakt. Ik kom jaarlijks in Zwitserland. Ik heb er, buiten enkele oude mensen, nog nooit mensen ontmoet die geen Standaardduits met me (kunnen) spreken (ze spreken het weliswaar met hun typische Alemannische tongval, maar Standaardduits is het weldegelijk).

Frankrijk is evenwel een land waar men de mensen in het onderwijs een sterke neerbuigende houding aanbrengt ten opzichte van het dialect ("patois" is trouwens al een negatief geladen woord). Vergelijk je dat met bijvoorbeeld de Duitstalige landen, dan tref je daar een heel andere benadering ten opzichte van het dialect aan. Postief en als totaal vanzelfsprekend naast de standaardtaal, een houding die de Fransen totaal vreemd is.

Tuurlijk, alle dialecten met een slissende s zijn ontstaan doordat er teveel slissers in de populatie zaten. En waar het Limburgs precies vandaan komt...



;)

Over welk van de vijftig tot honderd 'patois' heb je het? Baskisch? Picardisch? Provençau? Bretoens? ...

Er staat nu een generatie op die zich meer en meer de strijd voor die "patois" toetrekt. Kijk maar eens naar de meest actieve taalbewegingen, overal jonge mensen. Ik heb het een kleine maand geleden nog mogen ervaren, duizenden voornamelijk jonge mensen die bijeen kwamen en "patois" spraken.

Dat lijkt. Patois is het "Middeleeuwse Frans" en niet zozeer een lokaal dialect.

Niet helemaal. Het "middeleeuws Frans" beperkte zich vooral tot het voormalige "pays de France". Gaat men honderd kilometer verder, dan werd er al een andere Oïltaal gesproken. En in verschillende delen van Frankrijk worden er zelfs vandaag nog talen gesproken die niet tot de Oïl - talen behoren, sommigen zelfs niet tot de Latijnse en één zelfs niet tot de Indo-Europese. Maar die worden ook allemaal in de zak "patois" gestopt.