Eén grote Vlaamse kieskring ?
 

Eén grote Vlaamse kieskring ?

In het Waals Parlement staat in januari 2010 een debat op de agenda over 1 grote Waalse kieskring waarbij op z'n minst een deel van de Waalse volksvertegenwoordigers niet meer via hun lokale kieskring verkozen zal worden maar door de kiezers van gans de Waalse deelstaat/regio. Ook wat Vlaanderen betreft lijkt me dit een zeer interessante denkpiste. Bij de laatste gehouden verkiezingen verkoos uittredend Vlaams Minister Bert Anciaux om op de Europese lijst van de sp.a te gaan staan en niet op de Vlaamse om aldus toch aan alle Vlaamse kiezers steun te kunnen vragen voor zijn gevoerd beleid. Voor de Europese verkiezingen is er nml. wel een ééngemaakte Vlaamse kieskring. Die goedkeuring kreeg hij want hij haalde, op de lijsttrekker na, het grootste aantal voorkeurstemmen van de Europese sp.a-lijst. Maar het blijft absurd dat Vlaamse Ministers van de Vlaamse Regering dergelijke truken moeten uithalen om alsnog het oordeel te kunnen vragen aan alle Vlaamse kiezers. Onze Vlaamse Ministers en volksvertegenwoordigers voeren geen provinciaal beleid maar een beleid voor gans Vlaanderen (+Nederlandstalig Brussel) en het lijkt dan ook voor de hand liggend dat de volledige Vlaamse bevolking haar oordeel moet kunnen vellen over alle leden van de uittredende Vlaamse regering en het werk van alle Vlaamse parlementsleden. Laat ons dan ook aan het Vlaams Parlement vragen om het Waalse voorbeeld te volgen en een debat op de agenda te plaatsen over een ééngemaakte Vlaamse kieskring voor de eerstvolgende regionale verkiezingen.

Inderdaad, ook naar mijn mening een absurde situatie. Ik steun uw voorstel.

2

Allez, men gaat de macht van de nationale partijen nog vergroten. Want dat is wat er gebeurd is bij het afschaffen van de arrondissementele kieskringen en het vervangen door provinciale kieskringen. Men heeft dan de macht van het centrale partijapparaat op lijstvorming en dergelijke dermate vergroot dat er van enige onafhankelijkheid totaal geen sprake meer is. De verkozenen dansen nog meer naar de pijpen van de apparatsjiks want ze weten dat ze braaf moeten zijn willen ze nog een verkiesbare krijgen.

een tweede argument dat hiertegen pleit is het feit dat hoe groter de kieskring is, des te groter het risico dat bepaalde strkeen geen enkele parlementaire vertegenwoordiger gaan hebben. De grootsteden gaan nog meer doorwegen dan nu.

Apparatsjiks heb je op alle niveau's, zowel regionaal, provinciaal als gemeentelijk. Dus dat probleem stelt zich op alle niveau's en hangt sterk samen met de interne politieke cultuur van de partijen zelf. Bovendien stel ik helemaal niet voor om het provinciale of gemeentelijke politieke niveau af te schaffen. Zeer lokaal gestuurde politieke lijstvorming blijft dus meer dan mogelijk op gemeentelijk of provinciaal niveau. Maar alles hangt af van de interne politieke cultuur van elke partij. In alle geval als we het nationaal Vlaams parlement reduceren tot een verzameling van politici die niet verder denken dan "eigen lokale regio eerst" dan vrees ik het ergste voor het niveau van het politieke debat. Door voor een eengemaakte Vlaamse kieskring te kiezen kunnen we dat niveau naar boven tillen.

Dat betwijfel ik. Het kiessyssteem blijft even proportioneel als anders en dus zullen de grootstedelingen evenveel of even weinig doorwegen als nu.

Bovendien : moeten Vlaamse volksvertegenwoordigers een bepaalde streek vertegenwoordigen? Ik ga ervan uit dat ze alle Vlamingen moeten vertegenwoordigen en dat ze bepaalde ideeën moeten verdedigen los van lokale provincialistische belangen.

In Wallonië gebruikt men het argument dat door een nationale Waalse kieskring het debat in het Waals Parlement het lokale provincialisme zal helpen overstijgen.

Bovendien we hebben al een politiek forum voor zeer lokale belangen. Dat zijn de gemeenten en de provincies. Het Vlaams Parlement mag geen veredelde gemeenteraad of provincieraad zijn. Het is bovendien totaal absurd dat zoals in de huidige situatie bv. een Limburger of een Vlaams-Brabander geen stem kan uitbrengen voor of tegen Vlaams Minister-president Kris Peeters omdat Kris Peeters per ongeluk in Antwerpen woont.

Laat ons in diezelfde logica ook dringend werk maken van een nationale kieskring.

Kan er mij eens iemand uitleggen wat er nu zo verkeerd is aan de huidige kieskringen??? Los BHV op en blijf van de rest af.

Het probleem met het Belgisch niveau is dat we nog altijd niet weten welk België we willen. De meeste Vlaamse politici willen een grote hervorming van de Belgische staat (richting confederaal België) terwijl de Franstalige politici veelal een status quo beogen en op de rem staan (richting unitair België). Het zou goed zijn dat artikel 35 van de grondwet eindelijk eens geactiveerd wordt zodat we eindelijk weten waarvoor België staat. Via de activering van artikel 35 wordt samen bepaald wat we samen willen doen (FR en NL-taligen) en de andere bevoegdheden vallen dan automatisch de regio's of gemeenschappen toe.

Het lijkt me belangrijk te komen tot een Belgische constructie waarin iedereen zich kan terugvinden en niet alleen de Franstalige politici zoals nu voor een te groot gedeelte het geval is. De huidige status- quo speelt vooral in het voordeel van de Franstalige politieke partijen. In die context is een ééngemaakte Belgische kieskring waarschijnlijk voorbarig, maar zeker bespreekbaar in het kader van een staatshervorming waar de grootste regio van het land al veel te lang op wacht.

Zeg Txiki. Ik ga hier niet nog eens herhalen wat ik in de berichten hiervoor al in't breed heb uitgesmeerd hé. Dus skrol even terug. Of is het wieltje van je muis kapot? ;-)

Het lijkt me zeer logisch dat de Belgen kiezen voor een Belgisch parlement, de Vlamingen voor een Vlaams en de Gentenaars (bv) voor een Gents (gemeentebestuur).

De taal of de woonplaats van de volksvertegenwoordigers lijkt me zo ondergeschikt aan de capaciteiten waarvoor men ze zou kiezen.

Volledig mee akkoord maar bijna niemand stelt vandaag het Vlaams, Waals of Gents niveau in vraag. Dit in tegenstelling tot het Belgisch niveau dat nu al een tiental jaar onder druk staat omdat de grootste Regio en Gemeenschap van dit land vragende partij is voor het hervormen van de huidige Belgische staat. In die zin denk ik dat het voorbarig is om zondermeer een ééngemaakte Belgische kieskring in te voeren. Maar het lijkt mij wel een goed idee in de veronderstelling dat de Belgische staat eindelijk hervormd wordt tot een confederaal België op basis van Artikel 35 van de Belgische Grondwet. Ook voor Europa lijkt mij dat een ééngemaakte Europese kieskring wel eens een goede denkpiste zou kunnen zijn.

Ik ben er alleszins niet voor. Daarmee zou de macht teveel beperkt worden tot een select groepje partijbonzen.

Hoe groter de kieskring, hoe meer er in vraag wordt getrokken. Wij Belgen zien een Europese kieskring wel zitten, maar de Fransen, Duitsers, Italianen, Britten...daarentegen...ik denk niet dat we nu op veel steun mogen rekenen.

Ik stel me altijd de vraag waarom men bij de eerste staatshervorming en aldus ook de bijhorende grondwetswijziging nooit het lef heeft gehad om een referendum in te roepen. Ik ben er van overtuigd dat België een héél andere weg zou zijn ingeslagen dan.

Dat hangt af van de partij en niet van de huishouding van onze kieskringen. In een zeer centraal gestuurde politieke partij kunnen de partijbonzen op gelijk welk niveau de kaarten uitdelen onafhankelijk van de grote van de kieskring. Bovendien blijven de gemeentelijke kieskringen (voor de gemeenteraadsverkiezingen) en provinciale kieskringen (voor de provincies) behouden. Er blijven dus mogelijkheden genoeg om lokaal aan politiek te doen.

Ken uw geschiedenis zou ik zeggen. In 1950 hield België haar eerste en tot nu toe enige volksraadpleging en die bracht een grote verdeeldheid tussen Vlamingen en Franstaligen aan het licht en ei zo na een burgeroorlog. Ik denk niet dat de federale overheid een dergelijk avontuur nog eens durft over te doen. De Koningskwestie bevestigde ook wat de Waals socialistische volsvertegenwoordiger Jules Destrée al in 1913 schreef in een open brief aan de Koning nml. dat er geen Belgisch volk was maar wel een Vlaams en Waals volk.

Een volksraadpleging om het unitaire België te herstellen was in 1970 even zinloos als nu. Een België dat geen rekening wil houden met de Vlaamse en Waalse realiteit is en was toen ook al ten dode opgeschreven. Wie België redden wil zal meer ruimte moeten laten voor zelfbestuur van onze regio's en gemeenschappen. Er is geen andere weg dan België te hervormen volgens het Zwitsers model : via het activeren van Artikel 35 van de Grondwet en te komen tot een confederaal model.


foto : De Koningskwestie 1950

Dus omdat één enkeling dat schreef moet de natie er aan geloven? Is dat niet wat bij het haar gegrepen? Tienduizenden Belgen zijn in november 2007 op straat gekomen om te tonen dat de Belgen als volk wél bestaan. Is dit geen signaal?

Er zijn tal van argumenten die trouwens stellen dat België zonder confederalisme ook perfect kan fungeren. Er zijn zeer zeker nog andere wegen, alleen moeten we rustig de juiste kiezen. Ik geloof in een sterk federaal België, waarin het doel bestaat om de burgers ten beste te dienen en niet zoals nu, de burgers de politiek te dienen.

De Vlamingen hebben geen behoefte aan een kieskring met een ander volk waarvan dag na dag blijkt dat ze op zowat alle domeinen andere preferenties, andere opties en ander beleid willen. La Belgique is een optelsom van twee volken (drie wanneer je ook het handjevol Duitsers in overweging neemt). Het functioneert niet.

U denkt toch niet dat Jules Destrée in 1913 alleen zichzelf vertegenwoordigde? Hij legde gewoon bloot wat onder het officiële behangpapier verscholen bleef. En hij schreef niet dat "de Belgische natie eraan moest geloven". Hij was voor een federaal België en aldus voor erkenning van de Vlaamse en Waalse realiteit.

Het was zeker een signaal. Een signaal dat de nostalgie naar een 'Verenigd België" (wat dat ook moge inhouden) vandaag de dag vooral aan Franstalige kant leeft. Dat was duidelijk te merken tijdens de optocht. Ook een signaal : toen het in Brussel (waar ik woon) vol hing met de Belgische driekleur hing er in Gent (dat ik goed ken) geen enkele. België bestaat uit 2 naties. Dat is geen separatistische slogan maar een vaststelling. En die vaststelling staat helemaal geen samenwerking in de weg binnen een Belgische context voorzover die Belgische context beantwoordt aan de behoeften van zowel Vlamingen als Franstaligen en dat is spijtig genoeg vandaag niet het geval. Voor een goede samenwerking heb je een kader nodig dat elke regio en gemeenschap in zijn/haar eigenheid erkent en dat impliceert ook de gewenste dosis zelfbestuur.

Ik geloof dat je het federale Belgisch samenwerkingsniveau niet versterken kan als je ook de autonomie van de regio's niet versterkt. Vooral omdat in het bijzonder Vlaanderen (maar ook Duitstalig België) daarvoor vragende partij is. Dus ja voor een eengemaakte Belgische kieskring op voorwaarde dat Vlaanderen en ook Duitstalig België die mate van zelfbestuur krijgen die ze ook wensen. En voorzover ik het begrepen heb is er ook in Wallonië een wens om wat bepaalde bevoegdheden betreft meer zelfbestuur te verkrijgen. Als België niet luistert dan is België een project tegen Wallonië, tegen Vlaanderen en tegen de Duitstalig regio en moeten we daaruit besluiten trekken.

Je verzwijgt dan nog het meest schandelijke.

De frankofwieters aanvaardden gewoonweg niet hetgeen de meerderheid wou na die volksraadpleging !!

En dus, als de franstaligen van een ander gedacht zijn, dan telt de meerderheid niet, en dan is men beginnen onderhandelen.
En de Walen kregen gelijk: Polleke den derde kwam niet terug op den troon.

zijt ge daar zeker van ?