![]() |
Onze samenleving: een paradijs of de hel?
Ik weet het, het gaat slecht met me, na reacties te geven buiten k&k, ga ik zelfs eens een draad openen in maatschappelijke! ;-)
Nadat ik hier zo een uurke heb rondgekeken in dit subforum merk ik op dat we zelfs in ons eigen Vlaanderenland (belgenland voor sommigen) vaak nog niet eens overeenkomen. Verbieden, verplichten, afschaffen, eisen, strengere regels, ...en hun tegengestelden... hier kom ik het allemaal tegen. Vind je dat het zo hoort? Krijg je daar jeuk van? Kom je klaar op regels en wetten, of krijg je daar eerder schuim van op je lippen? Kom je hier discussieren (of eisen, whatever) omdat je denkt daar de mensheid te plezieren / helpen, of kom je hier om uw gal te spuwen over dingen waar ge radicaal tegen zijt? Kortom: wil jij eigenlijk wel een deel zijn van deze samenleving? ps: dit leek me effe geen k&k-onderwerp ;-) |
Ik heb ervoor gekozen deel uit te maken van de samenleving zoals we die kennen in dit landje. En ik prijs me gelukkig dat ik die keuze vrijwillig kan maken.
Natuurlijk zou het mits enkele veranderingen een pak aangenamer kunnen zijn, maar helaas, men kan niet goed doen voor iedereen. |
ik heb geen keuze gehad, ik ben hier geboren en maak dus deel uit van deze maatschappij.
er kan en er moet nog wat verbeteren, maar al bij al ben ik niet ontevreden over deze gedwongen keuze. |
De samenleving hier (maar ook op de meeste plaatsen elders) kan me hoe langer hoe meer gestolen worden, een paar uitzonderingen daargelaten.
|
De samenleving is geweldig, maar al die mensen die erin rondlopen...
|
Een hel natuurlijk. Werken voor een hongerloon en weten dat het binnen 10 jaar voor ons Vlamingen helemaal afgelopen is. Ik heb er een week geleden zitten over nadenken en nu ben ik weer ziek, dat komt ervan al dat piekeren. :-( En ja al die regelteven horen thuis achter slot en grendel, ik hou van mijn vrijheid, dat kleine beetje dat mij tenminste nog rest. Maar weet ook dat de vijanden van vandaag de vrienden van morgen zullen zijn, als de vijand eindelijk in het daglicht treedt. Maar dan zal het waarschijnlijk te laat zijn :cry:
|
Je draait er in mee omdat je moet, ...
mocht ik echt vrije keuze hebben (lees een dikke zak geld zodat ik me om niks meer drukmoet maken... ) dan zat ik ergens in een afgelegen bos, met in een straal van 10 km geen mens in mijn buurt. ik heb het niet zo begrepen op mensen, altijd zagen om het minste, ... als ik dan zin krijg om op blikskes te gaan schieten in mijnen hof, is dat voor niemand een probleem he. |
Citaat:
|
Citaat:
Met het gezin en de beestjes op een groen eiland en er enkel op vrijdagavond eens afkomen om te gaan volleyballen. ;-) Niet twijfelen, meteen tekenen. |
Citaat:
We zijn allemaal een deel van een samenleving, op een paar wolfskinderen na misschien, in die zin dat we allemaal in relatie staan tot elkaar: koper en verkoper, moeder en dochter, dader en slachtoffer, dienstverlener en klant, etc. We nemen heel verschillende rollen op binnen die samenleving en elk rol brengt eigen belangen met zich mee, die kunnen botsen met andermans belangen en zelfs met je eigen belangen (geen mens ontsnapt aan innerlijke conflicten). Daarmee gaan ook verschillende loyauteiten gepaard, waarbij een medestander in de vakbond een tegenstander kan zijn in het debat over rookverboden. Sommige rollen zijn onwenselijk omdat ze raken aan een aantal basisprincipes (fysieke integriteit en veiligheid, recht op eigendom, etc.): deze rollen staan buiten "de samenleving als - onvolledig gedragen - ideaal", maar niet buiten "de samenleving als feit", te meer daar "crimineel" gedrag ook binnen die samenleving ontstaat en "criminelen" ook meerdere rollen vervullen dan alleen crimineel-zijn (ook criminelen gaan naar de bakker, hebben ouders, roken of roken niet, zijn gelovig of niet, etc.). Die belangentegenstellingen monden soms uit in regels waarbij één partij het wint van een andere. Mijns inziens is dat de minst wenselijke, maar soms de enige oplossing. Soms worden er compromissen gesloten of regels vastgelegd die partijen tot compromissen dwingen (bijv. sociaal overleg). Dat er zoveel regels en wetten zijn, is m.i. juist een gevolg van de intense en veelzijdige manier waarop mensen op elkaar betrokken zijn en een dicht en bont netwerk van relaties vormen dat zich laat lezen als "een samenleving". Zit ik hier om de mensheid te plezieren of om mijn gal te spuwen? Geen van beiden. Ik heb mijn eigen ideeën over de "betere" samenleving, waarbij ik een afweging probeer te maken tussen eigenbelang en het belang van een abstract individu (het gedachte-experiment van Rawls vind ik nog steeds een vrij geslaagd uitgangspunt). Ik probeer, door te discussiëren, invloed uit te oefenen op het denken van anderen, omdat anderen nu eenmaal ook zoekende zijn en dus vatbaar voor "anders denken". Er zijn hier natuurlijk ook lieden die zo zelfverzekerd zijn dat je op een muur stuit, al vermoed ik dat die zelfverzekerdheid vooral zelfbescherming is: de angst voor onzekerheid doet twijfelachtige standpunten verstenen tot standpunten van staal en beton. Dat discussiëren heeft het plezierige neveneffect dat ik van die discussies ook iets opsteek, bijv. over dat abstracte individu en soms zelfs over mezelf (mijn eigen inconsequenties bijvoorbeeld). Los daarvan vind ik het soms boeiend om een standpunt te toetsen op zijn verdedigbaarheid, ook als ik het zelf nog niet tot "mijn" standpunt heb verheven. |
Ge hebt zelf in de hand of de maatschappij een paradijs of een hel zal zijn voor u. Ge zult oogsten wat ge zaait. En daar zal PBL-RKT voor zorgen!
:cheer: PBL-RKT rules :cheer: |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
;-) en uw kiekens wat eten geven, nu moogt ge die al nie meer houden als uwen haan een beetje te hard kraait... langs nen andere kant staan die linkse ***** garrant voor loads of fun natuurlijk... maar dat kan nog altijd niet op tegen het feit dat ze enorm vrijheidsbeperkend werken... |
Hoe simpel is jullie wereldbeeld, eigenlijk?
|
Citaat:
Hoe simpeler hoe eenvoudiger te managen, uiteindelijk is het dat ook , als je met een aantal basisregels werkt, en rekent op wat zelfdecipline en gezond verstand, dan is al die kommaneukerij voor niks nodig. Ik hou rekening met mijn geburen, steek geen onozelheden uit of maak niet nodeloos lawaai en ik verwacht van hem hetzelfde. dat 2000 pagina tellende wetboek met alle zeverregelkes die er maar bestaan is voor mij niet nodig. ik zal wel efkes iets vragen als ik iets wil doen, of het zodanig doen dat er niemand last van heeft. Als ik moet kiezen voor een oplossing die het dubbel kost om geen last te veroorzaken, doe ik dat. Ik woon niet op een terrein met niks of niemand rondom mij, dat is alleen een utopisch idee van hoe ik het zou willen, omdat ik dan met zo goed als niemand rekening moet houden, nu moet ik dat helaas wel. ik zeg helaas, omdat ik dat niet prettig vind, maar ik doen het wel. |
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zal depressie in het jaar 2020 de ziekte zijn die het meest voorkomt in de geïndustrialiseerde wereld.
http://www.gezondheid.be/index.cfm?f...art&art_id=394 Dat is wat er gebeurt wanneer je geen middenweg kent tussen het materialisme en spiritualiteit, tussen welzijn en welvaart, tussen het geloof in dit leven en het geloof in het hiernamaals, tussen jouw rede en jouw hart, tussen jouw gevoelens en jouw geweten. Je zal nog meer zien want de profeet Mo7ammed saws zei het zelf en duidelijk: "een brede verspreiding van ontucht/overspel en riba leidt tot een zware straf", deze straf kan een ziekte zijn of iets anders waardoor de maatschappij ondergaat, zeker als het een moslimgemeenschap is, dan komt deze straf sneller en in dit leven, in een niet-moslimgemeenschap komt deze straf ofwel relatief trager en dan in dit leven, ofwel in het hiernamaals ofwel in beide. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 20:35. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be