De school doodt creativiteit
 

Zelden heb ik zo genoten van een speech, als die van Ken Robinson op de TED conferentie in Californië.
Met veel flegma en onevenaarbare Britse humor weet hij het publiek te boeien en brengt hij zijn boodschap dat scholen een eenzijdige academische en bedrijfsgerichte opleiding bieden en dat creativiteit en lichamelijke activiteiten grandioos worden verwaarloosd.
Werkelijk immens grappig !
Ken Robinson op TED

Het is feitelijk niet grappig maar doodserieus en juist.

Filmpje die zeer veel waarheid bevat. Bedankt daarvoor.

Prachtig.

Uiteraard. Maar dat is net het meesterlijke. Hij verpakt zijn belangrijke boodschap in een toespraak vol 'witty jokes' zodat je geconcentreerd blijft luisteren.

Enerzijds wordt dan toch wel het bericht gegeven dat scholen (en zelfs opvoeding) een belemmering zijn voor de creativiteit maar anderzijds wordt dan weer de boodschap gegeven dat de opvoeding en de scholen falen wegens hun gebrek aan discipline ... ja jongens en meiskes .. ge moet weten wat ge wilt hé

Educationists should build the capacities of the spirit of inquiry, creativity, entrepreneurial and moral leadership among students and become their role model.
Avul Pakir Jainulabdeen Abdul Kalam

Ik hou van dat woord!
In Amerika schrijven ze Inquiry en Enquiry in GB. Oorspronkelijk in het Latijns zou dat "de waarheid nastreven" moeten betekenen, maar vandaag zal het meer gebruikt worden in de zin van ... Questioning.

Er is een culturele revolutie nodig, niet gewoon de kerk omdat de ouders zo waren, en gewoon het atheïsme en geen bepaalde religie volgen of er niet wakker van worden omdat het de mode is, maar er is een revolutie nodig in de cultuur die verder het onderwijs kan laten beïnvloeden.

"De Koran vraagt geen blind aanvaarden, maar moedigt een dynamische verhouding aan tot de werkelijkheid en schrijft daarvoor bevraging en observatie voor." schrijft Linda Bogaert .. "Tradities mag men niet zomaar verder zetten. Er wordt herhaaldelijk gesteld dat het feit dat een vorige generatie er een bepaalde opvatting op nahield, op zich geen voldoende reden is om die opvatting te blijven huldigen.".
Bevraging en observatie

Het hoeft hier geen 'of-of' varhaal te zijn, maar zou een 'en-en' verhaal moeten zijn. Ik denk dat men er eerst alles aan moet doen om kinderen/jongeren voldoende 'bouwstenen' te geven, d.w.z. degelijke kennis (vb. goede taalbeheersing, wiskunde, maatschappijleer, geschiedenis, aardrijkskunde, natuurwetenschappen, politiek bewustzijn, ...). Deze kennis moet men er desnoods lekker ouderwets 'inrammen', dat onthoudt goed. Vervolgens kan men de jongeren met deze bouwstenen motiveren om een 'designhuis' neer te zetten (dus de creatieve inbreng). Creativiteit is belangrijk, maar is vrijwel waardeloos als ze niet gebaseerd is op een degelijke kennis.

Hear ! Hear !

Geen religie op de scholen !!! Dat is al het belangrijkste begin. Want religie zal altijd trachten het lessenpakket te vormen naar diens idealen en opvattingen.
Wie in vraag stelt zal tot nieuwe kennis komen, maar wie in vraag stelt zal tevens vroeg of laat op de meedogenloze wetten van de heersende religie stoten.
En dan sneeft de kennis.

Hebt gij dat filmpke eigenlijk wel bekeken?

Is die 'kennis' er bij u ook zo lekker ouderwets ingeramd ?
Voor de afgemeten wijsheid van deze ravissante opmerking, kan je steeds hier terecht:
http://www.waaromonderwijs.nl/index....d=43&Itemid=72

Dat er tegelijk iets is 'uitgeramd', spreekt voor zich.

Ik denk dat je daar een pertinente vraag stelt.
Ze hebben dus niet gekeken want dat hebben ze niet nodig om hun eigen gelijk hier te verkondigen.

Jammer, want het is mijn een van mijn favoriete speeches.
Trouwens, Heftruck en de anderen die van dit filmpje hebben genoten, ik kan jullie alleen maar aanraden de website www.TED.com eens grondig te verkennen. Het is er vergeven van dergelijke juweeltjes over de meest diverse onderwerpen.

Mijn reactie was er geen op dat filmpje (dat ik overigens geniaal vind), maar op een reactie hier gepost door één of andere forummer. Mag het effe ?!

Hier kan ik niet veel op zeggen. Ik constateer alleen in de realiteit: bij ons op den unief zie ik studenten, vrijwel allemaal met een 'keurig' ASO-verleden uiteraard, die op een paper van 3000 woorden er in slagen 17 DT-fouten te integreren ! Dat hebben we bereikt met 'ons creatieve onderwijs' ! Iets aanleren is bijna een vies gegeven geworden, want het zou per definitie dodend zijn voor het creatieve denkproces en de spontane vaardigheden van de leerlingen. Als zelfs bij ons zogenaamd 'goede studenten' een rekenmachientje nodig hebben om een aanvoudige optelling uit te voeren of bij elk moeilijk woord een spellingcorrector moeten raadplegen, dan zitten we met een probleem. Dat probleem vindt zijn kiemen al in eht basisonderwijs, waar vele kennis naar de achtergrond is verschoven. Ik stelde het een beetje extreem met dat 'inrammen', maar ik denk dat het duidelijk was. En voor het overige: 'I rest my case'.

Tja, ik heb ook een keurig ASO-verleden en ik heb ook geen oog voor DT-fouten.
Ik moet echt bij elk werkwoord stoppen dat eindigt op d of t en actief (luidop)
gaan vervoegen om te controleren of de uitgang klopt, het gaat niet automatisch.

Het vreemde is : na het basisonderwijs spelde ik perfect. Pas nadien in de eerste 3 jaar latijn hebben ze die regels herhaald op een andere manier en sindsdien vind ik het een lelijke soep, idem met de tussen-n.

Spellingscheckers zijn een zegen.

DT fouten zie je overal, men zou het eens moeten vervangen door iets anders. Gedaan met dat eeuwig gezeik.

kennis kan ook een vereiste tot creativiteit zijn.

Daar ben ik het niet mee eens in de meeste gevallen. "Creativiteit" en "ouderwets inrammen" zijn twee tegenpolen. Persoonlijk ben ik van mening dat men voor "leervakken" nog steeds best is met de ouderwetse conditioneringsmethode oftewel zoals bovengenoemd het "inrammen".
Eigenlijk herinner ik me vooral het tweede middelbaar op dat gebied en specifieker het vak frans (waar ik een bloedige hekel aan had omdat ik er geen woord van verstond). De leerkracht had de gewoonte om IEDERE LES een overhoring te geven. De opdracht was doodsimpel de vertaling van enkele woorden uit de vorige les. Hij gaf het woord in het Nederlands ... wij moesten het neerpennen in het Frans. Ontsnappen er aan kon men niet. Eerlijk gezegd ... (na eerst enkele nullen en enen op het rapport) was dat het jaar dat ik heel veel franse woorden geleerd heb. Eigenlijk heb ik op dat jaar meer Frans geleerd dan op alle andere vijf jaren tesamen. Echter ... van enige creativiteit kan men met zo'n methodes toch echt niet spreken.

Anders ligt het natuurlijk met vakken als "tekenen", "muziek", "lichamelijke opvoeding" enz... Daar gaat men nu best wel uit van de creativiteit van de jongere (onder deskundige leiding uiteraard)