Als ik me niet vergis is de CD&V bij monde van Marc van Peel van plan, naar Rotterdams model, inkomenseisen te stellen aan mensen die zich in bepaalde wijken willen vestigen (meer bepaald: een minimum van 120% van het leefloon).

Zou het niet zinvoller zijn de oorzaken i.p.v. de symptomen te bestrijden? Bijvoorbeeld:
a) Ervoor zorgen dat iedereen een inkomen of leefloon kan genieten dat volstaat om in een degelijke woning in goede omstandigheden te leven, al dan niet met kroost?
b) De strijd op te voeren tegen de verkrotting en tegen huisjesmelkers?
c) Meer mensen en middelen in te zetten om problemen in 'armere' wijken te detecteren en op te vangen?

En is dat betaalbaar volgens u of moeten we zulke denkpistes maar opgeven?

P.S. Kan ik als steuntrekker, kwestie van overal een 'sociale mix' te verzekeren, van de overheid misschien een 'incentive' krijgen om mij in een Brasschaatse villawijk te vestigen? :wink: