Subculturen en sektes stimuleren
 

Bij deze roep ik op:

De jongste jaren is de aandacht voor non-socialen aanzienlijk gegroeid. Dat is vooral te danken aan hun acties: een gewapende raid door Antwerpen, een steekpartij in een crèche en heden ten dage een Jackyll & Hyde-figuur die zijn eigen tv-serie heeft gemist. Het probleem hiervan is dat alleen dié non-socialen in beeld komen die tegelijk ook a-sociaal zijn, en nog specifieker zich op gewelddadige wijze laten gelden.

Nu is dit land mijns inziens vergeven van de "stille" non-socialen, de "slumber people". Je ziet ze niet, je hoort ze niet, maar je vermoedt dat ze er zijn omdat je niet gelooft dat er zich tussen de excessen en de "normalen" een niemandsland zou bevinden. Het gaat om lieden die om de meest uiteenlopende redenen uit de kom zijn geslagen. Lieden die niet passen in de puzzel, zich buitengesloten voelen, niet strak genoeg in het sociale weefsel zijn gestikt, sociaal kapitaal ontberen, of zelfs sociale vermogens.

De schuldvraag is daarbij niet aan de orde. Normaliter socialiseert de samenleving de mens, en vermenselijkt de mens de samenleving. Kwaad opzet vooropstellen is al te makkelijk. Soms gaan dingen niet (meer) samen, zoals spaghetti en chocolade niet samengaan ofschoon ze op zichzelf wel lekker zijn. Een relatiebreuk kan een belangrijk deel van je sociale kapitaal wegmaaien, een wankele primaire socialisatie bij een echtscheiding of een ongelukkig huwelijk kunnen blijvende krassen nalaten, een autistoïde stoornis maakt communiceren met de buitenwereld en het aanleggen van intieme relaties moeilijk. Het is, helaas, niet anders.

Het niemandsland-dat-er-geen-is kan echter ook een buffer zijn. Mensen die in subculturen of sektes terechtkomen hebben zich, soms ten dele, soms geheel afgekeerd van "de maatschappij". Ze zorgen vaak voor een tegenschepping. Geen kunstmatige, zoals weleens wordt beweerd, maar wel een marginale. Ze bieden een wereld waarin een andere betekenis wordt gegeven aan de tekorten, mislukkingen en uitsluitingen die de integratie in de "grote" wereld hebben getorpedeerd. Ze bieden een nieuw paradigma, dat de eigenwaarde herstelt; ze bieden geborgenheid, een gemeenschap die op haar beurt een vorm van socialisatie bedrijft.

Natuurlijk zijn sommige van deze uitmiddelpuntige gezelschappen een slechte zaak, bijvoorbeeld als ze hun organisatie gebruiken voor geweldpleging of wanneer ze geleid worden door gehaaide goeroes die hun leden vooral een bom geld afhandig willen maken. Maar evengoed voorkomen ze dat mensen, gefrustreerd in de "grote" maatschappij, blijven rotten tot de stoppen doorslaan. Om die reden zou ik toch voor een zekere tolerantie en zelfs stimulans willen pleiten ten aanzien van gemeenschappen die zich (al dan niet ten dele) "buitensluiten", of beter: de buitengeslotenen een thuis biedt.

Overigens zijn subculturen en sektes vaak bronnen van ongebreidelde creativiteit. Het kunnen laboratoria zijn van levenswijzen, die de "grote" wereld, met zijn toenemende eenheidsdenken, een alternatief voorhouden.

Aldus pleit
Den Duisteren Duikboot

Ik vind marginalen niet zo tof. En ze houden een maatschappij zeker niet draaiende.

Weg dus met de marginalisering! Eendracht maakt macht!

Aldus pleit
yassine

Denk je nu dat mocht de "Ronny" nu bvb bij de Bagwan , Mormonen of Jehova`s zou geweest zijn, hij niet aan het killen zou zijn geslagen, ...

Pipo`s zoals hij zien meestal hun eigen persoontje enorm graag, en als er nu iets een eigenschap is van een sekte, is het wel dat ze hun leden een superioriteitsgevoel aan praten. "Wij zijn beter als die ongelovigen en gaan straks naar het paradijs, ding... "

Trouwens deze gast was actief in het verenigingsleven, kwam onder de mensen, gaf les, en als ingenieur van opleiding zal hij ook wel een creatieve geest gehad hebben...

misschien wel iets te creatief.

'non-socialen' zijn van alle tijden en worden trouwens louter gedefinieerd door wat op dat ogenblik als norm wordt beschouwd om tot de grote sociale groep te behoren. An sich is die norm de laatste jaren niet veel veranderd, maar toch. Als 'niet-katholiek' was je nog niet zo heel lang geleden ook een non-sociaal.
Onze olijke buurman was trouwens helemaal geen non-sociaal, als je er zijn 'sociaal leven' op nabeschouwd: kwam onder de mensen, was getrouwd, leraar. Dat mensen hem achteraf gaan beschouwen als 'zonderling' is typisch. Bepaalde karaktertrekken worden plots uitvergroot.

Subculturen zijn een vorm van opgroeien. Buiten een harde kern lopen er vooral mensen rond die zich een identiteit zoeken (vooral jongeren).

Neem nu zijn nachtelijke wandelingen, ...

wat is daar nu verkeerd aan, ... ik zou dat ook durven doen, heb vroeger trouwens dikwijls in het donker door het bos gefietst , dan is het daar tenminste rustig, komt ge zo goed als niemand tegen.

Interessante gedachte. Zit iets in ...

Ze geven zeker een ego-boost waar het ego initieel geknakt is, maar dat hoeft niet ipso facto te betekenen dat ze zich superieur gaan wanen, en nog minder dat die superioriteitsgevoelens per definitie "schadelijk" zijn.

Het begrip "sekte" is natuurlijk een erg beladen begrip omdat we het associëren met een aantal uitwassen (collectieve zelfmoorden, Scientology e.d.). "De" maatschappij staat daar wantrouwig tegenover omdat ze bepaalde aspecten van die maatschappij verwerpen en een potentieel gevaar kunnen betekenen, maar het is te kort door de bocht om er alleen dysfuncties aan te koppelen.

De vraag is dus of groepen buiten de samenleving ook functioneel kunnen zijn. De Amish staan ook buiten de samenleving. Hebben die al veel aanslagen op hun geweten? Vormen ze een gevaar? Is het christendom, dat als sekte begon, altijd en overal zo verschrikkelijk geweest?

En toch pleegt hij on-/anti-maatschappelijke daden. Janssens was een typische crypticus: diep vanbinnen, mentaal, stond hij al buiten de maatschappij; de rest was schijn, of misschien een dappere poging om de maatschappij niet helemaal los te laten, of angst om er definitief uit te stappen, of gewoon noodzaak om te overleven. De mate waarin hij geïntegreerd leek zegt dus niet zoveel over de mate waarin hij het ook effectief was. Je ziet dat ook bij begaafde autisten: die ontwikkelen dankzij hun intelligentie heel wat "trucs" om hun handicap te verdoezelen. Daardoor lijkt alles in orde. Voor de buitenwacht dan toch. Soms doen ze er beter aan het niet te verdoezelen; dan wordt er (misschien) een beetje rekening mee gehouden. Alleszins voelen ze zich meestal een stuk beter als ze zich af en toe in een subcultuur kunnen terugtrekken waarin de ietwat afwijkende betekenis die ze aan de dingen toekennen gedeeld en aanvaard wordt.

Vind ik overdreven. Janssens maakte 100 pct. deel uit van onze maatschappij, in alle opzichten, zijn duistere hobby niet te na gesproken uiteraard.

Wat bewijst dat je zowel perfect geïntegreerd kunt zijn in de maatschappij èn tegelijkertijd een psychopathische moordenaar kunt zijn.