| licht |
17 februari 2010 19:25 |
De islamist Sami Zemni
In een interview met Rondas op Klara omzeilde Sami Zemni de vraag toen Rondas hem zijn mening vroeg over de uitspraak van Tariq Ramadan “zolang we in de minderheid zijn moeten we de seculiere wetten respecteren, tot we in de meerderheid zullen zijn”.
Net als Ramadan is Sami Zemni van het CIE (centrum voor de islam in Europa), verbonden aan de VRIJZINNIGE universiteit van Gent, een sluwe wolf in schapenvacht die ijvert voor een institutionalisering van de islam in België. Doorheen zijn werk, waarbij hij van zichzelf een gematigd beeld poogt op te hangen, doet hij aan moslimproselitisme. Door het gebruik van taqiya en een verbloemde taal, die zogenaamd een genuanceerd beeld van de islam geeft, probeert hij elk obstakel dat de verspreiding van de islam in de weg staat, te elimineren, daarbij gebruik en misbruik makend van termen zoals ‘discriminatie’, ‘mensenrechten’, ‘godsdienstvrijheid’ om aldus de eisen door te drukken van een in de grond extreemrechtse ideologie die zelf geen godsdienstvrijheid, noch wederkerigheid kent. In alle landen met een islamitische meerderheid is het verboden om zich te bekeren of om afvallig te zijn, ook zendingswerk is er verboden en grond kopen om er een kerk te of ander religieus gebouw te zetten, is niet mogelijk. In naam van de islam gaat men steeds verder in het opeisen van rechten en voorrechten die men anderen niet gunt.
Het (onderhuids) zendingswerk van Zemni bestaat eruit om onze instellingen aan te passen aan de islam en ligt in het verlengde van het discours van de islamisten in Marokko (hoewel hij zelf Tunesische roots heeft). Zemni spreekt echt met een dubbele tong als hij in zijn interview in DS stelde dat ‘vrouwen in Marokko zouden verwijzen naar de universele mensenrechten om de hoofddoek te dragen’. Daarmee ondersteunt hij de politieke islam in Marokko (die vrouwen al dan niet subtiel onder druk zich te ‘verbergen’ onder de hoofddoek) wat ingaat tégen het .moderniseringsproject van de Marokkaanse regering. In Marokko mogen vrouwen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg en in het toerisme (vb suppoost in een museum) geen hoofddoek dragen. De overheid werft na staatsexamens bijvoorkeur ongesluierde vrouwen aan. De Marokkaanse minister van religieuze zaken stelde in een interview dat er een beweging is die alle vernieuwing afwijst en probeert om het geloof te ‘zuiveren’. Hij voegde eraan toe dat het malekisme (rechtsschool gevolgd in Marokko) verzwakt ten voordele van het wahabisme, dat hij een ‘extreme doctrine’ noemt. Verder zei de minister: “Marokko wordt geïnfecteerd door het wahabisme. De sluier en achterlijke ideeën worden nu toonaangevend.”. De Marokkaanse regering is zich bewust van de dreiging die uitgaat van de radicale en politieke islam die gewone mensen in haar zog meesleurt en doet radicaliseren waardoor ze sneller aansluiting vinden bij terreurgroepen zoals de GSPC.
Sami Zemni , hanteert een dubbel discours dat er eigenlijk op gericht is om de minste weerstand die de verspreiding van de islam in West-Europa in de weg staat, hoe dan ook, te elimineren, dit in het kader van de wereldwijde moslimzending. Zendeling Sami Zemni zei eerder al dat ‘België een aanpassing dient te ondergaan’. Hij wil naar eigen zeggen de islam ‘inpassen en organiseren binnen de Belgische constitutionele orde en grondwet’. Dan staat België wel voor een dilemma: Hoe kan men een religie waarvan een deel van de grondteksten (koran en hadith) strijdig zijn met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de Belgische grondwet zelf, inpassen binnen het kader van de grondwet, zonder die grondwet zelf te wijzigen? Mogen we ons in de toekomst verwachten aan grondwetswijzigingen in functie die éne religie, die zelfs geen godsdienstvrijheid toelaat en daarmee alleen al artikel 19 van de Belgische grondwet overtreedt.
Daarenboven predikt Sami Zemni de politieke islam, die haar plaats opeist in de ‘politiek’. Scheiding van kerk (moskee) en staat zijn voor hem van geen tel. Op termijn kan dit tot ernstige conflicten en een ontwrichting van de maatschappij leiden, want niet ieder zal het opleggen van islamitische richtlijnen en de evolutie naar de dhimmitude zomaar ondergaan. Integendeel, daartegen zal steeds meer verzet kopen, vooral door de vele niet-islamitische nieuwkomers die niet akkoord zijn met deze gang van zaken.
Sami Zemni kreeg voor zijn laatste boek over de islam een publieksprijs (gekozen door een beperkt en naïef publiek). Bij de voorstelling van het boek dat ongeveer een kwartier duurde nam de uitgever geen enkele keer het woord ‘religie’ in de mond, maar des te meer het woord ‘politiek’. Hij had het over de ‘politieke kwestie van de islam’, de politieke uitingen en de uitdagingen van de islam’, verder kwam het woord politiek er nog een viertal keren aan te pas. Ook toen Sami Zemni zelf het woord nam, ging het vooral over ‘politiek’. Dit bewijst enkel dat islam geen religie is maar een politiek systeem dat alle facetten van het maatschappelijk en openbare leven wil ordenen. Bovendien gaat het om een uiterst rechts systeem dat steeds verder gaat in het opdringen van haar richtlijnen en eisen aan andersdenkenden, zonder enig respect voor anderen. Het spreekt vanzelf dat daartegen verzet komt, aangezien men raakt aan de vrijheden en de privé-sfeer van anderen, dit in tegenstelling tot de zovele andere religies, die hun religie beleven op een serene manier en in alle vrijheid, maar zonder iets op te dringen aan anderen en aan de openbare leefruimte. Bovendien wordt éénieder die er een andere mening op nahoudt door islamisten zoals Sami Zemi, Nadia Fadil en Meryem Kanmaz, de mond gesnoerd door gratuite scheldpartijen. Een van de hoofdstukken in het laatste boek van Sami Zemi is trouwens één stuk scheldproza aan het adres van al degenen die een andere mening hebben dan hijzelf, van intolerantie gesproken.
|
