Armoedejaar: een maat voor niets
 

De Europese Unie heeft 2010 uitgeroepen tot het “Europees jaar tegen armoede”. De politici beweren op te komen tegen de armoede die samen met de werkloosheid aan een forse opmars bezig is in Europa. Europees president Van Rompuy slaagde er in om in dat Europees jaar tegen de armoede een oproep te doen aan de Griekse regeringsleiders om te doen wat hij in eigen land niet durfde: een hard besparingsbeleid opleggen dat een groot aantal werkenden en werklozen verder in de armoede zal duwen.




Sociale huisvesting rampzalig in Brussel
Een studie naar de sociale huisvesting in Brussel toonde aan dat er in 2008 welgeteld 12 sociale woningen waren bijgekomen om te eindigen op een totaal van 38.526 woningen. De wachtlijst voor de toekenning van een sociale woning steeg met 4.000 tot 30.207 huishoudens!

Op de private markt is huren quasi onbetaalbaar voor wie van een leefloon moet rondkomen. De gemiddelde huurprijs in 2006 bedroeg 508 euro per maand! Aangezien het aantal sociale woningen slechts 7,7% van het totaal bedraagt, is de impact van de sociale huisvesting bijzonder beperkt. De dure huurprijzen samen met de lage inkomens in Brussel hebben enorme sociale gevolgen. Uit een studie bleek dat 40% van de Brusselaars zich geen lange vakantie weg van huis kan veroorloven!
De aftrap voor het “Europees jaar tegen armoede” werd eind januari gegeven in het Spaanse Madrid. Spanje heeft met een werkloosheid van 20% overigens wel wat ervaringsdeskundigheid in huis. De meest “kritische” noot op de openingsconferentie in Spanje eind januari kwam van de Belgische staatssecretaris Courard (PS). Hij stelde vast dat de doelstellingen rond armoede “niet overal zijn gehaald.” Niet dat er daarom een glaasje minder werd gedronken op de receptie na de Spaanse conferentie.

De politici kwamen in Madrid tot enkele beloften in de vorm van vage afspraken. Armoede bestrijden moet volgens hen door “het publiek meer bewust te maken van de problematiek” en daarnaast moet de EU zijn “engagement rond armoede bijstellen.” Barroso verklaarde dat armoede “onaanvaardbaar” is en wees op de nood van een “sociaal Europa zonder armoede”. Niet dat er een Europees minimuminkomen zal tot stand komen. Neen, de Europese politici kwamen enkel overeen dat er duidelijk omschreven armoede-indicatoren moeten komen om een beter beeld te hebben van de problematiek.

Als de politici dan toch een beter beeld willen krijgen van armoede, dan moeten ze in de buurt van het Europees parlement in Brussel maar eens een paar wijken verder gaan zien en daar samen met de rest van de lokale bevolking proberen te overleven met een inkomen onder wat de “armoederisicogrens” wordt genoemd (878 euro voor een alleenstaande). 15% van de bevolking in ons land leeft onder die grens, in Brussel is dat meer dan 25%. Brussel is tegelijk een stad van enorme tegenstellingen: de 10% hoogste belastingsaangiften zijn er goed voor 35% van het totaal belastbaar inkomen.

Zowat 30.000 Brusselse huishoudens zijn afhankelijk van een leefloon, meer dan 100.000 Brusselaars krijgen een werkloosheidsuitkering. Het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn van Brussel-Hoofdstad stelde in haar rapport over 2009 vast: “De uitkeringen zijn te laag en bieden onvoldoende inkomensbescherming om menswaardig te leven. Ondanks recente inspanningen blijven heel wat minimumuitkeringen onder de armoederisicogrens.” Werk hebben, volstaat niet als oplossing voor de armoede. Zowat een tiende van de Brusselse werkende bevolking heeft een inkomen onder de armoederisicogrens. Voor veel jongeren is dit overigens al te hoog gegrepen, meer dan een derde van de Brusselse jongeren is werkloos.

Armoede en werkloosheid worden van generatie op generatie doorgegeven. Meer dan 10% van de Belgische kinderen leeft in een gezin zonder inkomen uit arbeid, in Brussel loopt dat onder baby’s op tot 28%! Kinderen uit arme gezinnen komen sneller in het TSO en BSO terecht of verlaten de school voortijdig, 44% van de jonge werklozen in Brussel heeft de school niet afgewerkt.

De afgelopen jaren is er ondanks economische groei een toename van de armoede geweest. De economische crisis zal die toename enkel nog versterken. De werkloosheid is al aan sterk aan het toenemen en dat creëert nieuwe armoede. Bij de voorstelling van het “Jaarboek Armoede en sociale uitsluiting” stelde professor Vranken (UA) in december dat de economische crisis de toekomst van velen bedreigt.

Als we willen strijden tegen armoede, kunnen we niet vertrouwen op de traditionele politici die eerst hebben bijgedragen aan de afbouw van de sociale zekerheid, vervolgens de grote banken hebben gered en nu ons daarvoor willen laten betalen door nogmaals te besparen op sociale zekerheid. Mooie woorden over de strijd tegen armoede wegen niet op tegen de praktijk van armoedecreatie die vandaag de norm is.

Juist en de rest ook.
Als ik prof. Coolsaet mag geloven dan begint de sociale zekerheid pas geld
te kosten tijdens de laatste 2 jaren van elke Belg.
Die zou zich eens beter bezighouden met de werkelijkheid i.p.v. erecties:)

Fortis Holding maakt € 1,19 miljard winst woensdag 10 mrt 2010 De financiële groep Fortis Holding heeft het voorbije jaar een nettowinst gerealiseerd van € 1,19 miljard. Het jaar voordien werd er nog een verlies van € 28 miljard opgetekend, maar de cijfers kunnen moeilijk worden vergeleken, aangezien dat grote tekort in belangrijke mate te wijten was aan uitzonderlijke verliezen als gevolg van de ontmanteling van bankverzekeraar Fortis. Een groot gedeelte van de winst van het voorbije jaar is afkomstig van de verkoop van een kwart van de Belgische verzekeraar AG Insurance aan de Franse groep BNP Paribas. De verzekeringsdivisie van Fortis Holding, de belangrijkste operationale activiteit van de groep, realiseerde een nettowinst van € 456 miljoen. Het jaar voordien kon daar een winst van amper € 6 miljoen worden opgetekend. De premie-inkomsten bedroegen vorig jaar $ 15,8 miljard. Dat is een stijging met 8 % tegenover het jaar voordien. (MH)

indien politici 'beloond' werden met eenzelfde inkomen als het minimuminkomen van de mensen waarvan politici toch zo graag verkondigen dat zij ze vertegenwoordigen, ze zouden het misschien menen.
Waarom wordt het inkomen van politici niet gelinkt aan de gemiddelde welvaart van het gebied waarvoor zij zich verkiesbaar gesteld hebben? Als ze toch willen doen alsof dat een gewoon beroep is dan zouden er ook gewone consequenties aan hun onkunde mogen hangen en zouden er meer evaluatiemiddelen mogen zijn dan louter een verkiezingkje om de zoveel jaar.

En nu gaan ze het trachten realiteit te maken " weg met die smerige NVA"

Waar zit het geld? juist ja ze geven het cadeau!!