Het plaatsje op de trein
 

Als pendelaar maak je het geregeld wel es mee: een overbezette trein, je meent nog een plaatsje vrij te zien, maar net als je er wil gaan zitten zegt het meisje ernaast dat dit plaatsje voor haar vriend(in) is, die dan een halte verder opstapt, of helemaal achteraan het perron stond.

Eén keer was ik met een vriend en die zei heel beleefd dat dit niet het moment was voor dergelijke "reservaties" en ging er toch zitten. Hoewel dit misschien hard kan overkomen vind ik dat hij wel gelijk heeft, wie eerst komt, eerst maalt, lijkt me een logisch principe, maar zelf heb ik het zo nog niet durven doen.

Wat denken jullie?

ik mijd de trein.

ik heb na 5 jaar pendelen tussen hasselt en antwerpen genoeg trein gezien voor de rest van m'n leven.

maar die vriend van u heeft groot gelijk natuurlijk.
wat denkt dat wijf wel. :roll:

Heb ik nog nooit meegemaakt eerlijk gezegd. Mijn studenten-OV beschermt me daar zeker tegen. ;)

Als eerste JA gezegd.
Als ik moet ophoepelen dat ze mij dat dan vriendlijk vragen op het moment dat het nodig is.

Ik gebruik haast nooit de trein (missch éénmaal per jaar). Maar ik denk dat ze dat nooit tegen me zou durven zeggen. Ze moest es proberen. Trouwens, in eerste klas is weinig kans dat die gelegenheid zich voordoet eh.;-)

Bij grote drukte ga ik ook voor eerste klasse, en in Duitsland heb ik steeds gereserveerd in de IC en ICE. Kon ik beleefd vragen op te krassen als er iemand op mijn plaats zat (en er verder geen plaats was).
Voor de rest vraag ik ook wel eens aan reizigers die hun bagage in de weg staat om te gaan zitten, of ik hen kan helpen hun bagage in het rek te leggen. Kortom, ik zoek het conflict niet echt op, maar als er vrije zitplaatsen zijn, dan wil ik zitten.

WTF moet je met een trein als je een auto kan gebruiken?

Gent - Brussel, in de spits?8O:?

Ik heb daar als schoolgaande jongere eens iemand voor vastgeschaard, echt gebeurd:lol:.

Ik hijs me de bus op en zie een 4 zit waar 1 iemand zit. Ik beleefd dat ik ben zeg tegen die mens: "Lot me ne keer passeren jounk."
"Nee spast, hier zit al iemand".

Toen was ik al lichtelijk gepikeerd en zei: "Ja ikke".
Op dit moment maakte ik aanstalten om te gaan zitten.
Maar ineens duwt die mens mij. Ik enigszins verwonderd, blijf simpelweg staan. Vervolgens nam hij mijn hemd vast, met zijn twee handen. Toen heb ik die mens met een hand aan zijn nek vast genomen en tegen een bankske geduwd.
Ik moet wel zeggen die mens zat in het 3de jaar geloof ik en ik in het 5de jaar.

Op die zelfde bus stapte ook nog een homo op die ook op het school zat. Een heel beleefde mens, sympatieke kerel. Die reserveerde ook een 4zit voor zijn vriendinnen, maar daar heb ik nooit lastig over gedaan.

Nostalgie alom natuurlijk, maar ik neem niet meer zoveel het openbaar vervoer.

Zo heb ik ook een keertje stampei getrapt in een stampvolle bus. Een oude man van in de 80 (schat ik) stapt in en er is welgeteld één plekje vrij in een vierzits. Een mannetje van een jaar of 13, 14 zit met zijn voeten op de bank en doet net alsof ie hem niet ziet of hoort. Een paar mensen (waaronder ik) roepen naar de jongen dat'ie z'n poten van de bank moet halen. Nog geen resultaat. Toen was ik het zat en pakte hem bij z'n enkels en gaf er een enorme snok aan... BOENK! 'Gaat u maar zitten meneer :mrgreen:'

Je was blijkbaar een ahum, licht ontvlambaar gastje vroeger.:-)


Ochja, en eentje dat graag de kleine zwakkere aanpakte.:twisted:

Gelijk hebt ge.

Nee, die viel mij aan.

Gij stoeferke!:-P

Sommige van die kleintjes vragen er gewoon om. Ik heb dat twee keer meegemaakt, een ukkie dat dacht de stoerste van de klas te kunnen worden door mij als oudere leerling de baas te zijn. De ene was een bruggertje, echt zo'n schattig kleintje, een van zijn vrienden was door zijn enorme schooltas achterover van een bankje gekukelt ofzo en het zag er zo grappig uit dat wij in de lach schoten, dus die ene komt op ons af en zegt er wat van, behoorlijk bijdehand. Gevolg is dat we alleen maar harder in een deuk liggen. Niet aardig, maar het was op dat moment zo humoristisch, en dat hadden zij zelf enkele jaren later vast ook gedacht. De andere was echt een eikel in de dop (of kwam op dat moment in ieder geval zo over), hij begon ook echt met mij uit te dagen, omdat ik naar zijn smaak niet snel genoeg van mijn plaats opstond zodat hij daar kon zitten. Ik heb hem vrij snel een duw terug gegeven, maar gezien het verschil in formaat ging hij er behoorlijk bij liggen. Dus ik loop de klas uit en dat ettertje komt achter me aan, en krijgt dankzij zijn formidabele timing en een lichte beweging van mijn hand de deur van het lokaal op zijn neus (of ergens waar het een harde bonk laat horen). En alsof dat nog niet erg genoeg was komt de leraar net op dat moment uit een naastgelegen deur gestapt, en die haalde meteen vocaal uit naar de jongen. "Naar binnen!" Zomaar een deur slopen, durft hij wel. Ik had bijna medelijden met hem gehad, maar hij had het echt ongelooflijk hard over zichzelf afgeroepen.

8-)

Maar eigenlijk meende ik het hoor.:-(

Dat weet ik en die kleine ettertjes hebben er deugd vaan eens een standje te krijgen. Mijn reactie naar from vlaanderen was om te zeveren, en hij heeft gehandeld zoals ik zou gehandeld hebben.;-)

Ik ga er mij zelfs zitten als die officieel gereserveerd is... als ik al moet uitstappen nog voor die groep opstapt ;-)

Voor de rest zit ik liever alleen op den trein, maar als iemand naast me wil zitten, zal ik wel plaats maken om het die nie te moeilijk te maken.
Anderzijds zet ik me nog liever tussen 2 rijtuigen dan me naast iemand te moeten zetten...of ik ga in eerste zitten nadat ik toelating heb gekregen van de treinbegeleid(st)er.

"ze mag op mijne schoot zitten wanneer ze opstapt" ? met een heel vriendelijke kleffe glimlach erbij ? :D