Persvrijheid in Turkije: een schijnvertoning!
 

Op 3 mei 2010 is het de internationale dag van de persvrijheid. Een goed moment om EU kandidaat- lid Turkije wat de persvrijheid betreft in de schijnwerpers te zetten. Een belangrijk obstakel bij de toetreding van Turkije tot de Europese Unie is Artikel 301 van het Turkse strafrecht. Dit wetsartikel vermorzelt en staat haaks op de persvrijheid.


Precies twee jaar geleden, eind april 2008, ging het Turkse parlement akkoord met de versoepeling van de persvrijheid. Artikel 301 van het Turkse strafrecht werd hervormd. Dit artikel stelde dat iedere belediging jegens de Turkse nationale cultuur een grove aantijging zou zijn tegen de republiek Turkije, haar president, het leger en de civiele overheden. Een kritisch geluid kan als een belediging worden opgevat en zelfs de nationale eenheid en veiligheid ‘ in gevaar brengen’ .

Op 2 mei 2008 wijde het Nederlands Dagblad twee artikelen aan deze positieve hervorming rond artikel 301 in haar krant. Peter Bergwerff zag de wijziging van artikel 301 als een positieve verbetering omdat het beledigen van de Turkse staat zo minder snel strafbaar werd gesteld. Wel voegde Bergwerff eraan toe dat waakzaamheid moest worden betracht onder meer in verband met de behandeling van de Koerdische minderheid. En juist deze Koerdische minderheid heeft nog steeds geen echte persvrijheid!


Turkije wil laten zien dat het nu menens is

In oktober 1923 werd de Turkse republiek uitgeroepen door Atatürk. Dit bevorderde de nationale eenheidsstaat. De heterogene samenstelling van het Osmaanse Rijk werd hierdoor aan het wankelen gebracht. Er was voortaan alleen sprake van een nationale identiteit : “De Turkse wel te verstaan!” Het voormalig artikel 159 van het Turkse strafrecht bood uitkomst voor het Turks fanatiek patriottisme; Want dit artikel kwam overeen met artikelen in het Poolse en Spaanse strafrecht die het schenden van de nationale vlag strafbaar stellen. Het feit dat de Koerden voor hun culturele en politieke rechten opkomen doormiddel van de pers wordt door regering in Ankara steeds opnieuw als beledigend ervaren en gepubliceerde citaten van de gevangen PKK -leider Abdullah Öcalan zouden de nationale veiligheid in gevaar brengen.

In 2004 werd artikel 159 van het Turkse strafrecht voor een groot deel vervangen door artikel 301. Turkije wilde aan de EU laten zien dat het menens was met de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid. Maar artikel 301 heeft niet geleid tot meer persvrijheid. De EU heeft zich door Ankara zand in de ogen laten strooien. Zowel de Turkse regering als de rechtelijke macht koppelen artikel 301 aan artikel 26 van het Turkse strafrecht. Artikel 26 is altijd heilig geweest voor zowel de uitvoerende als rechtelijke macht.

Artikel 26 biedt de rechter nog altijd de ruimte om de persvrijheid aan banden te leggen mocht de openbare orde en veiligheid van de Turkse staat in gevaar komen. Blijkbaar wordt de nationale veiligheid ook in gevaar gebracht als de onafhankelijke Koerdische pers kritiek uit op de van staatswege uit opgedrongen doctrine dat men trots is om Turk te zijn. Het nationalisme wordt Turkije nog altijd boven de persvrijheid geprevaleerd. Voorbeelden genoeg.

Zo kreeg Koerdische hoofdredacteur Vedat Kursun van de krant Azadiya een gevangenisstraf van 3 jaar opgelegd alleen maar omdat hij wilde opkomen voor persvrijheid. Op grond van artikel 301 in combinatie met artikel 26 werd Kursun veroordeeld wegens banden met de PKK en het afdrukken van citaten van Öcalan.


‘ Koerden zien TRT 6 als een soort NSB –zender’

In verband met mijn onderzoek rond artikel 301 en de persvrijheid in Turkije sprak ik deze week met de Koerdische Journalist Serhad Sidar die werkt voor de Koerdische krant Politika, de Koerdische ROJ TV en bij de Evangelische Omroep. Sidar komt tot de conclusie dat de persvrijheid in Turkije een schijnvertoning is. Met veel ophef werd in de lente van 2009 officieel de Koerdische TV- zender TRT 6 in gelanceerd door de Turkse regering. Alleen mag volgens Sidar op de zender TRT 6 zender niet gesproken worden over politiek. Geen woord over Öcalan! De Turkse president Erdoğan vond het juist een toegift dat er eindelijk in zender kwam waar Koerdisch op mocht worden gesproken. Maar de Koerden beschouwen TRT 6 als een soort NSB – zender [1] aldus Sidar.

Daarentegen wordt juist de Koerdische satelliet zender ROJ TV door de Koerden als een soort Radio Oranje gezien. ROJ TV zend vanuit Brussel uit en heeft 20 miljoen kijkers waarvan twee tot drie miljoen Koerden in de Europese diaspora. Helaas ontkomt ROJ TV in Brussel niet aan artikel 301 van het Turkse strafrecht . Want op 4 maart 2010 haalde de Belgische staatsveiligheid met de hulp van een gemaskerde Turkse politie-eenheid ROJ TV uit de lucht en werd alle software geconfisqueerd. Uit deze daad mag blijken dat de persvrijheid in Turkije een schijnvertoning is. Zeker als Ankara artikel 301 ook in Europa wil laten gelden. De EU moet er voor zorgen dat Turkije Artikel 301 schrapt! Wat ROJ-TV betreft!
Ik was er in de Brusselse theebar van ROJ-TV getuige van dat de Koerden de persvrijheid bevochten en zich niet door Artikel 301 lieten vermorzelen. Binnen twaalf uur wisten de Koerden weer zelf ROJ- TV in de lucht brengen. Het was een enerverend moment waar ik op de dag van de persvrijheid aan terug zal denken zoals ook aan de vele Turkse en Koerdische journalisten die op grond van artikel 301 zijn vermoord door het leger of de geheime dienst.

Een interessant verhaal - de Belgische flikken die voor een buitenlandse vreemde mogendheid een zender uit de lucht halen. Had er nog niet van gehoord.
Ook niet erg verstandig om in Brussel te gaan zitten. Je weet dat je te maken hebt met een uiterst onbetrouwbare politiek en politioneel/justitieel netwerk.
Je moet dit soort zaken beter voorbereiden en ervoor zorgen dat je juridisch niet aan de paal genageld kan worden. Dus kies een land uit zonder al te heftige banden met Turkije. En zorg dat je een officiële bevestiging hebt dat je vanuit plek X je satelliet mag bedienen.

Enig idee waarom ROJ TV niet vanuit het zogeheten Vrij Koerdistan zendt ?

Het is logisch dat een Koerd de Turken als slechteriken wil afschilderen. Ik begrijp dat. Maar de werkelijkheid ligt vast ergens in het midden, zoals altijd.

Bijna elke rationele mens, die tenminste kan denken, beseft dat Kurdistan een droom is. Want, de Koerden zijn zodanig ingeburgerd dat je geen verschil ziet tussen Koerd en Turk. En daarbij, Turkije is een mozaïek van culturen; iedereen is vrij om z'n taal te gebruiken in dat land, je mag je cultuur en tradities belichamen, wat wil je nog? Ik, als Belg voel me discrimineerd hier in België waar in nochtans geboren ben.

Mijn advocaat sociaal recht is Marokkaan.
Wat draag jij bij aan "onze" maatschappij?

Weleens een aleviet gesproken, gezien of gehoord ?

Nee, toch niet. Roj TV werd wel degelijk uit de ether gehaald door een gemaskerde groep Turkse agenten, mét steun van de Belgische autoriteiten.

Hoe rijm je dat? Dat zal de Turken een aardig centje gekost hebben. Als dit verhaal waar is begint België VS trekjes te krijgen.

Lees dit artikel over hoe crapuleus die inval bij Roj TV was: