Suggestie betreffende de invoering van 'themaparlementen'
 

In het huidige België kan men enkel stemmen op een geheel van ideeën en niet op een deel daarvan, terwijl het slechts zelden gebeurd dat eender wie een partij vindt waar hij/zij het overal mee eens is. In deze situatie kan een meerderheid binnen een parlement ongestoord wetten goedkeuren over zaken waarvoor zij niet verkozen zijn.

Daarom stel ik een stelsel van themaparlementen voor. Deze themaparlementen hebben ieder hun eigen domein waarbinnen zij wetten kunnen stemmen, daarbuiten hebben ze geen macht. Buiten de echte themaparlementen is er ook een 'Parlement voor de overige wetten' nodig, hetwelk over wetten stemt die buiten de themaparlementen vallen, en een 'Parlement voor de themavorming' of iets dergelijks. Dit laatste parlement kan stemmen over welke themaparlementen er bij de volgende verkiezingen verschijnen en wat hun bevoegdheden zijn en moet per periode een minimum aantal themaparlementen invoeren om ervoor te zorgen dat de kiezers veel inspraak hebben.

Iedereen kan bij verkiezingen per themaparlement een keuze maken en een aparte keuze voor het 'Parlement voor de themavorming'. Bij dit laatste kies je best voor de partij die dezelfde prioriteiten stelt als jou, aangezien ze hun prioriteit gestelde onderwerpen een belangrijke plaats zullen willen geven in een themaparlement.

Het voordeel dat ik hierin zie, is dat de beslissingen meer overeen zullen komen met de wensen van het volk en minder met de wensen van de gekozen partijen, m.a.w. meer democratie en minder particratie.

Een nadeel is dat de themaparlementen minder leden zouden tellen dan het voorgaande, opgesplitste 'eenheidsparlement' en er dus ook zeer weinig zetels per kieskring verdeeld zouden worden. Dit is een nadeel omdat hoe minder zetels er in een kieskring verdeeld worden, hoe groter de onevenredige vertegenwoordiging kan zijn.

Dit probleem kan op meerdere wijzen behandeld worden:
1° Helemaal niet behandelen, aangezien het verlies aan democratie gecompenseerd wordt door de themaparlementen en omdat er dan sneller een beslissing genomen kan worden.
2° Het verhogen van het aantal parlementsleden, wat wel inhoudt dat er meer parlementsleden betaald moeten worden.
3° Het verhogen van het aantal parlementsleden in combinatie met een vermindering van hun inkomens.
4° Het verhogen van het aantal parlementsleden op Belgisch niveau met als compensatie het afschaffen van enkele deelstaatparlementen.
5° De kieskringen vervangen door één enkele, grote kieskring.
6° Uitbreiding van het voorgaande: De stem per partij evenredig maken met het aantal stemmers en niet met het aantal zetels, waarbij elke partij die de kiesdrempel haalt één zetel krijgt en de overige zetels via een systeem van evenredige zetelverdeling verdeeld worden.
Z° Het probleem kan wellicht nog op andere manieren aangepakt worden.

Ben je voor- of tegenstander van themaparlementen? Waarom?

Zouden deze themaparlementen eventueel in een andere vorm ingevoerd moeten worden? Waarom?

Op welke wijze wil je het bijkomende probleem aanpakken?

Zie ik nog dingen over het hoofd?


Opmerking: Dit handelt over de staatsinrichting, maar de beschrijving van dat themaforum beperkt zich enkel tot een deelaspect van de staatsinrichting, waarin deze thread niet thuishoort.

Ik denk dat als ge nog een uurke diep nadenkt, dat ge het nog ingewikkelder kunt maken.

Maar ge moogt ook buiten gaan spelen, als ge dat liever doet.

Als je iets niet begrijpt, dan mag je ook gewoon vragen stellen.

Tegen.

Te duur, te omslachtig, niet democratisch.
Maar bovenal: inefficiënt. Geïntegreerde oplossingen worden moeilijk haalbaar, omdat er dan moet samengewerkt worden over partijgrenzen heen in verschillende thema's. Resultaat is dat er altijd en overal een consensus over moet gevonden worden met alle partijen, anders blokkeert de ene partij de andere enzovoort.

Beter is het het volk te raadplegen met niet-bindende referenda per dossier dat belangrijk genoeg is. Zo vind ik de manier waarop het Lange Wapper-referendum afgedwongen werd een goed voorbeeld van hoe zoiets kan werken. Als de regerende partijen dan nog steeds oordelen dat in dit voorbeeld een brug beter het algemeen belang dient dan een tunnel (nogal simplistisch uitgedrukt) dan is dat hun recht, maar mogelijk zullen ze dan met de kiezer geconfronteerd worden als het weer verkiezingen zijn.

Welke reden heb je om aan te nemen dat dit duurder zou zijn dan de huidige situatie?

Dat moet je me ook eens uitleggen. Naar mijn weten houdt meer keuze bij het volk net meer democratie in.

Het is niet noodzakelijk dat binnen elk themaparlement dezelfde partijen regeren. Niemand is het met iemand over alles eens, maar wel over bepaalde onderwerpen, dus lijkt het mij dat binnen zo'n themaparlement eerder makkelijker een regering gevormd kan worden. Bovendien, wanneer zo'n themaparlement vastloopt, dan kunnen de anderen nog verder werken, terwijl in de huidige situatie alles vastloopt wanneer men ergens over struikelt. Meer efficiëntie dus lijkt me.

Meer parlementen staat gelijk met meer kosten, dat lijkt me duidelijk.
De huidige situatie is mogelijk niet eens goedkoper, maar ik ben dan ook voorstander van een confederatie waarin elk zijn eigen zaakjes regelt, want met het wanbestuur beneden de taalgrens wil ik liefst zo weinig mogelijk te maken hebben.

U probeert voor het verlies aan democratie dat door kleinere parlementen veroorzaakt wordt oplossingen te geven, maar deze brengen allemaal hun eigen problemen met zich mee.

1. Geen oplossing: wat heeft snelheid van beslissen met democratie te maken?
2. Alweer, te duur.
3. Maw parlementariërs moeten in meerdere parlementen gaan zetelen om hetzelfde inkomen te kunnen krijgen. Dat haalt soort van het hele idee achter meerdere parlementen weg, niet?
4 en 5. Het lijkt me duidelijk dat we op die manier geen doortastend bestuur meer kunnen verwezenlijken, met zo meteen 6 federale regeringen in 7 jaar tijd, of wel soms?
6. Begrijp ik niet helemaal, maar als het een uitbreiding is van 4 en 5 zegt het mij niets.

We hebben het hier over 2 soorten efficiëntie.

1. Besluitvorming:
U zegt dat besluitvorming sneller gaat omdat themaparlementen kunnen blijven doorwerken als er 1 niet tot een beslissing komt. Ik zeg dat themaparlementen elkaar door partijpolitiek zullen blokkeren. Een crisis in het ene parlement zal voor spanningen zorgen in een ander. Zeker met asynchrone coalities.

2. Doortastendheid van de besluiten:
Problemen in een land zijn niet altijd in themahokjes te verdelen, en er zal dus over thema's heen moeten samengewerkt worden. Dat lijkt mij moeilijk, aangezien er asynchrone coalities bestaan en er dus ook nog eens over partijgrenzen heen moet worden gewerkt. Vergeef mij als ik daar enigszins sceptisch tegenover sta.

Hoe kan je in dit systeem het overheidsbudget beheren?

ik ben gedeeltelijk tegenstander van het idee van themaparlementen, tenzij je het opvoeren van het aantal politieke benoemingen in functie van het te bereiken kiezerspubliek (lees te bedienen kiesgerechtigden die in aanmerking zouden komen per thema-parlement waarvoor zij hun stem uitgebracht zouden hebben) kan reguleren ten opzichte van de in totaliteit verkozen parlementsleden die dan ook effektief hun mandaat opnemen en eveneens bereid zouden zijn om zich beschikbaar te houden ten behoeve van het aanvullen van het nodige aantal thema-parlementsleden al naar gelang de belangrijkheid van het thema en uiteraard de hoegrootheid van de stemmenaantallen waarvoor de kiezers geinteresseerd zijn en hun stem laten gelden hebben, zoniet ben ik gewoon voorstander om de bestuurorganen die het land draaiende moeten houden te vereenvoudigen door ervoor te zorgen om met een zo klein mogelijke ploeg van politieke mandatarissen de boel te runnen teneinde de werking niet te remmen door oeverloos gepalaver en nodeloze inmenging van talloze nietsbeduidende politieke heethoofden die absoluut al dan niet beredeneerd de mening toegedaan zijn dat ze stokken in de wielen moeten komen steken teneinde aan hun kiesvee te bewijzen dat ze goed bezig zijn en zichzelf in de picture willen werken om de pers te halen tot meerdere glorie van hun alter ego.

Je zal maar premier zijn van een regering met...

...in het "belastingen"-parlement een VLD-meerderheid die lagere belastingen wil.
...in het "sociale zekerheid"-parlement een SP.a-meerderheid die hogere uitkeringen wil.
...in het "fraude"-parlement een MR-meerderheid die belastingontduiking wil legaliseren.
en in het "begroting"-parlement een CD&V-meerderheid die een begroting in evenwicht wil.

...in het "economie"-parlement een LDD-meederheid die meer ruimte wil voor bedrijventerreinen.
...in het "sociale huisvesting"-parlement een SP.a-meerderheid die meer ruimte wil voor sociale woningen.
...in het "milieu"-parlement een Groen!-meerderheid die meer ruitme voor bos en weide wil.
en in het "territorium"-parlement een UF-meederheid die het grondgebied wil inperken met 6 gemeenten.

als ge dan een voorzitter hebt in uw thema-parlement sociale huisvesting gaat dat dan een duo-baan zijn teneinde een vlaamse én een franstalige voorzitter te kunnen benoemen ??

Véééééééééééééééél te ingewikkeld.
Pure theorie !

Niet noodzakelijk. Indien dit even grote parlementen zouden zijn, dan is het juist wanneer we enkel naar het totale bedrag van inkomens van parlementsleden kijken, ook enkel indien die inkomens hetzelfde zouden zijn.

Themaparlementen zijn zowel mogelijk bij een federatie als bij een confederatie, dus weet ik niet wat dit aan de discussie bijdraagt.

Dat verlies aan democratie wordt niet veroorzaakt door kleinere parlementen, wel door kleinere kieskringen en dat is op verschillende manieren op te lossen. De oplossingen die ik geef zijn niet allemaal dingen waar ik zelf voorstander van ben, maar op het eerste na wel dingen die het verlies aan democratie oplossen. Ik probeer zo veel mogelijk mogelijkheden aan te bieden zodat iedereen voor zichzelf kan nadenken wat hij/zij de beste oplossing vindt en daarnaast is het niet verboden om zelf een eigen oplossing te bedenken.

Persoonlijk ben ik voorstander van het vervangen van alle kieskringen door één enkele kieskring, zowel op Belgisch als Vlaams niveau: de kieskring België voor het Belgisch parlement en de kieskring Vlaanderen voor het Vlaamse parlement. Dit vanwege de grote toevoeging aan democratie, omdat er niet veel parlementsleden nodig zijn om evenredig zetels te verdelen en in één adem ook omdat verkiezingsproblemen in BHV dan opgelost zijn.

Ook ben ik voorstander van echte evenredige vertegenwoordiging binnen deze nieuwe kieskring. Hiervoor is het noodzakelijk dat de stem in een parlement niet afhangt van het aantal zetels, maar wel van het percentage van de geldige stemmen. Wanneer partij X dan 10% van de geldige stemmen heeft en 10/150 zetels, wat vaak gebeurt met onze onevenredige vertegenwoordiging, dan krijgen deze zetels 10% van de stemkracht, evenredig met hun aantal stemmen, i.p.v. 6,67% van de stemkracht, evenredig met hun aantal zetels.

Bij de zetelverdeling ben ik er voorstander van dat elke partij die minstens 1/150 stemmen haalt voor een parlement van 150 leden en minstens 1/124 stemmen haalt voor een parlement van 124 leden minstens één zetel krijgt. De overige zetels worden dan evenredig verdeeld. De kiesdrempel van 5% dient dan ook verlaagd te worden tot respectievelijk 1/150 en 1/124 van de stemmen of, beter, hij kan helemaal afgeschaft worden.

Dit alles zijn wegen naar meer democratie en hebben niets te maken met Belgisch-nationalisme of iets dergelijks.

Die partijen kunnen niet zo maar eender welk ander themaparlement blokkeren, omdat ze niet overal even veel stemmen hebben en/of onderdeel zijn van de meerderheid, in tegenstelling tot de huidige situatie waarbij een partij alles kan stilleggen.

Volgens mij zal de besluitvorming al op korte termijn vooral sneller gaan vanwege de 'arbeidsverdeling' en op lange termijn ook vanwege het niet stilvallen van het hele parlement door een ruzie over één onderwerp.

Het moet vooraf zeer duidelijk zijn welke bevoegdheden welke themaparlementen toekomen. Wanneer iets niet aan de omschrijving van een themaparlement voldoet, dan is het een opdracht voor het 'Parlement voor de overige wetten'.

Aangezien het 'Parlement voor de themavorming' de beslissingen kan nemen over welke themaparlementen er bestaan en over hoe die in elkaar zitten, is het ook een taak voor dat parlement om te beslissen hoe veel het maximaal gebruikte budget binnen elk themaparlement mag zijn. Dat had ik inderdaad moeten vermelden.

Wat ook zou werken is dat de zetels niet uitgedeeld worden aan partijen, maar wel aan de personen met het meeste aantal stemmen, waarbij de afschaffing van de lijststem noodzakelijk wordt. Wanneer een verkozene dan beslist om zijn mandaat niet (meer) op te nemen, dan mag hij niet zelf kiezen naar wie de zetel gaat, neen, dan gaat die zetel naar diegene die het meeste aantal stemmen heeft van zij die nog geen zetel hadden. Op die manier wordt het minder aantrekkelijk om jezelf ergens kandidaat te stellen en dan uiteindelijk je mandaat niet op te nemen.

Wel moet het niet per se verboden zijn om in meerdere parlementen te zetelen wanneer de stemmer en de verkozene dat zo willen. Wie in meerdere parlementen zetelt, mag dan wel geen hoger inkomen krijgen, zodat hij/zij het niet doet voor het geld. Ik ben er sowieso voorstander van dat politici allemaal een gelijk inkomen krijgen dat gelijk is aan het mediaan inkomen van de staat waartoe zij behoren.

Het spreekt voor zich dat belastingen en sociale zekerheid, om maar één voorbeeld te noemen, onderdeel moeten zijn van hetzelfde themaparlement.

Dat er al een pak steden zijn met meer inwoners dan België en dat die het doen met een burgemeester en een schepencollege.

Het spreekt voor zich dat alle thema's altijd wel ergens gaan gelinkt zijn of overlappen en dat één parlement genoeg is maar dat ze met veel minder parlementsleden beter werk zouden leveren omdat er teveel smoelentrekkers en onkundigen zitten die de tijd verdoen van de anderen. Overal in de maatschappij is er een tekort aan capabele mensen. Meer zitjes maken om nog meer apen op te zetten helpt geen zak. Doe zo voort en ik kan daar nog gaan zitten. Er moet worden werk gecreëerd voor mensen als ik en u, niet voor intelligente mensen om dan te de constatatie te komen dat we er geen meer hebben maar enkel papegaaien, luibreinen en egotrippers.

En daarbij, deelparlementen bestaan al, ze heten commissies en daar wordt het eigenlijke werk van het parlement gedaan ism de administratie. Het halfrond is een nutteloze poppenkast. Enkel om te stemmen is het soms nuttig wanneer niet iedereen de partijlijn volgt of een regeringspartij echt niet meewil.

Dat pak steden is onderdeel van een groter geheel, het gaat niet over onafhankelijke besturen. Bovendien, zijn dat de beste plaatsen om te leven?

Dat hangt van de beschrijvingen van de themaparlementen af en moest het toch overlappen, dan hebben we nog het Parlement voor de overige wetten.

Geen parlement is anarchie. Eén parlement is genoeg. Meer parlementen is mogelijk nog beter. Wanneer dit deelstaatparlementen zijn, dan is dit vaak dubbel werk. Wanneer dit themaparlementen zijn, dan is dit arbeidsverdeling, wat in de geschiedenis efficiënter gebleken is. Je kan dingen maken en je kan dingen verbeteren, beide processen leveren voordelen op.

Het probleem bij een klein aantal parlementsleden is dat de bevolking in die situatie niet evenredig vertegenwoordigd kan worden. Met minder parlementsleden zouden ze eventueel sneller kunnen werken, maar dit zou werk zijn dat niet goedgekeurd wordt door minstens 50% van de bevolking.

Wie bedoel je met die smoelentrekkers en onkundigen?

Het is niet mijn bedoeling om meer zitjes te creëren. Dat is niet noodzakelijk bij themaparlementen. Die zitjes beter inzetten kan ook werken.

U kan daar nu ook al gaan zitten, u moet enkel genoeg stemmen halen.

Die commissies worden niet democratisch verkozen, de themaparlementen wel.

Dit vind ik een zéér goed en scherpzinnig voorstel....

en vooral een zéér democratisch én uitvoerbaar voorstel met grote politieke impact en inspraak van de burger die er de verkiesbaren zou toe aanzetten om te bewijzen wat ze effectief waard zijn en zou er ook voor kunnen zorgen dat ze de hete patat niet kunnen doorschuiven naar een volgende (niet verkozen maar door de partij aangeduide) kandidaat. Ze zouden zodoende verplicht zijn om te "werken" voor hun kiezers ! én voor het plaatske dat ze door het volk toegewezen krijgen !

eigenlijk zou ik nog verder durven gaan en het zo stellen dat de persoon met het grootste aantal voorkeursstemmen premier moet worden en dat de partij waartoe hij behoort zich dan verder van alle andere ministerposten moet afzijdig houden en de rest van de in te vullen plaatsen toekomen aan de hoogste persoonlijke stemmenaantallen van de personen der overige partijen, ongeacht hoevéél of hoe weinig stemmen hun partij in totaliteit behaald zou hebben.... maar dat zal denk ik maar kunnen in het jaar dat de dieren terug beginnen te spreken of zo.....;-)