Klassenstrijd in Thailand.
Geen Thailand topic gezien, zal er dan zelf een starten.
De huidige situatie in Thailand ontstijgt de Thaksim anti Thaksim polarisatie en is verworden tot een klassenstrijd.
Voor mensen die de situatie niet goed kennen een korte samenvatting van de laatste jaren:
Thailand is traditioneel een klassenmaatschappij met een elite die het leger de economie, de politiek, het koningshuis en justitie beheerst, voornamelijk in Bangkok, en een arme boerenbevolking, voornamelijk in het Noordoosten (Isaan genaamd, nabij grens met Laos, waar het grootste deel van de bevolking woont). Thaksim stamt zelf uit die elite en is van Chinese afkomst, maar hij beloofde iets te doen voor de boerenbevolking en deed het ook. Hij voerde algemene sociale zekerheid in, goedkope leningverstrekking en schuldbemiddeling voor dorpscooperatieven, en spendeerde veel geld aan de ontwikkeling van het platteland. Daarnaast breidde hij de bilaterale betrekkingen met buurlanden als Laos, Cambodia, Myanmar alsook met China, de VS, Latijns Amerika (vooral Venezuela) en Rusland, fors uit. Hij trok steeds meer macht naar zich toe, en voerde een genadeloze oorlog tegen drugs en de islamitische opstandelingen in het zuiden. Hij legde de prostitutie ook aan banden en probeerde zijn aanhangers te benoemen in leger en justitie, traditioneel bolwerken van de elite. Dit alles viel niet in goede aarde bij de elite, die in hem een bedreiging zag. Er volgden demonstraties van geelhemden (geel is de kleur van het koningshuis) en uiteindelijk een militaire coup die thaksim afzette in 2006. Hij vond achtereenvolgens asiel in Londen, Nicaragua (dat hem politiek asiel verleende) en Dubai. Maar zijn aanhangers bleven niet bij de pakken zitten en vormden een nieuwe partij, de people's power party, die de verkiezingen glansrijk wonnen in 2OO7. Samak werd de nieuwe premier en beloofde de hervormingen door te zetten. Dit viel niet in smaak bij de geelhemden, die zich verenigd hadden in de people's alliance for democracy. Ook justitie, nog steeds een bolwerk van de elite en de gelen, startte procedures tegen talloze PPP leiders. Samak werd uiteindelijk uit z'n functie ontzet omdat hij een gastoptreden maakte in een kookprogramma, z'n partij ontbonden en werd opgevolgd door Samchai, schoonbroer van Thaksim die een nieuwe partij oprichtte "for Thai". PAD was echter nog niet tevreden en eiste ook het ontslag van Somchai, en bezette verschillende overheidsgebouwen en alle luchthavens. Het leger weigerde het bevel van de regering om de bezetting ongedaan te maken, op te volgen. Ondertussen zette justitie de strijd tegen de regering verder en verschillende parlementairen werden uit hun functie ontzet en uiteindelijk werd ook de nieuwe partij ontbonden en de nieuwe premier uit z'n functies ontzet. Omdat een groot deel van de rode parlementairen ondertussen hu burgerrechten waren kwijtgespeeld, kon Abhashit met zijn (gele) democratische partij een regering vormen, hoewel hij slechts 15% van de stemmen behaalde bij de laatste verkiezingen. De bezettingen werden dan stopgezet.
Dit was niet naar de zin van de roodhemden,die leerden van de taktieken van PAD, en in 2009 bezetten ze het centrum van Bangkok en verstoorden een internationale top te pattaya. De leiders van de rode beweging werden in de gevangenis gestopt, maar nog legden de roodhemden, die een nieuwe partij hadden opgericht, zich niet bij de situatie neer, en ze werden steeds radicaler. Een paar maand geleden waren er zware spanningen tussen Cambodia en Thailand omdat Thaksim werd benoemd tot economisch adviseur van Cambodia. Vanaf maart tenslotte bezetten ze verschillende delen van Bangkok, waarbij ondertussen al meer dan 50 doden zijn gevallen, en eisten nieuwe verkiezingen. De regering bood eerst vervroegde verkiezingen aan maar trok dat aanbod, onder druk van PAD, opnieuw in.
De conclusie is eerst en vooral natuurlijk dat Thailand geen echte democratie maar een schijndemocratie is, dat kan ook moeilijk anders in een land met zo'n grote klassetegenstellingen. Maar nog interessanter is te zien dat de rode beweging radicaliseert en ondertussen de socialistische partij, die in de jaren 70 een populaire guerilla voerde in het noordoosten, zich bij de roodhemden heeft aangesloten, en ook bepaalde generaals. (een ervan werd onlangs vermoord door een scherpschutter). Er wordt ook verwacht dat veel soldaten sympathie hebben voor de roodhemden en dat er mogelijk wel eens eenheiden zouden kunnen weigeren op de demonstranten te schieten en zich er zelfs bij zouden kunnen aansluiten. Dat zou een groot probleem zijn voor Abhasit.
De boeren uit het noordoosten hebben Thaksim niet meer nodig om zich te mobiliseren, en willen nu zelf de macht, en er is zelfs een antiroyalistische stroming ontstaan. Ondertussen is de opstand overgeslagen naar het noorden en noord oosten, en als de regering doorgaat met de dreiging om de demonstraties en bezettingen met harde hand neer te slaan, dreigt een burgeroorlog en een gewapende revolutie. De radicalisatie van de roodhemden zal zich wellicht doorzetten en als ze opnieuw de macht verkrijgen is de kans reëel dat Thailand zal transformeren in een heel ander soort maatschappij, meer te vergelijken met China en Vietnam.
|
