Niets is zo communautair als het sociaal-economische
 

De NVA stelt haar partijprogramma (dat is geen direkt kiesprogramma) inzake sosiaal beleid voor.

Solidariteit staat haaks of foefelarij;
niet wentelen in de hangmat van de sosiale zekerheid;
iedereen moet zijn verantwoordelijkheid opnemen.


Punt van diskussie: Eindelijk wat moed, eindelijk duidelijkheid !!
Akkoord of niet ?


link: http://www.standaard.be/artikel/deta...Q&subsection=3


titel: Arbeidsethos staat centraal bij N-VA


tekst:

Deze houding die de NVA aanneemt en nu zeer strak naar voren brengt maakt het idd meer een rechtsliberale partij dan een centrumlinkse.
geen problemen voro deze jongen in elk geval.

De invloed van Bracke is toch iets minder socialistisch dan je zou denken he? :lol:

Straffer nog;
het boek van de Pieters is al langer uit;

het Vlaams Strikske wist heel goed wat voor vlees hij in de kuip ging vinden bij de NVA. (daarom heb ik ook enige tijd terug dat draadje opgestart, dat eens polste of dat beeld van de linkse joernalist op de vrt eigenlijk wel klopt).
(en eigenlijk idem dito, maar nog geen draadje: dat beeld dat de loge anti-flamingant zou zijn .. Wie weet er eigenlijk iets van de loge ? Buiten die zes forummers hier, die alles weten over alles.)


En dan zeg jij 'rechtsliberaal'.
Maar is het niet eer 'linksliberaal' ? Want men pleit voor meer werk; garansie op werkervaring; ruime begeleiding ... allemaal in een kader: wie hulp nodig heeft, moet ze ook krijgen; alleen geen profiteursschap aub.

voor deze verkiezingen is dit voor mij geen probleem, vanaf een volgende wel.

Hoe moet ik bovenstaande begrijpen ? Betekent het dat bijv. periodes van werkloosheid niet meetellen bij de "loopbaan" ?
Stel dat je 35 jaar loopbaan hebt op je zestigste en je word afgedankt. Niet ondenkbeeldig...
Hoeveel zestigjarigen zullen nog een baan kunnen vinden voor 5-10 jaar ?
Dus, al die zestigers krijgen nog een paar jaar werkloosheidsuitkering en dan niks meer ?

Het probleem in deze thematiek is dat de N-VA blind Danny Pieters achterna holt. Er is, bij mijn weten, binnen de N-VA nog nooit een discussie ten gronde geweest hierover en als ik mij niet vergis, is het congres over sociale zekerheid gepland voor in het najaar. Nu doen alsof de partij een standpunt ter zake heeft, is niet meer of niet minder dan te proberen Danny Pieters een open forum te geven.
Dit heeft niets te maken met Bracke, alles en alleen met Pieters.

Voor mij is links geen synoniem voor "goed".
Ik zeg rechtsliberaal omdat de nadruk wordt gelegd op afschaffen van hulpsystemen als stimulator van alles, uitkeringen beperken in tijd, variabele sociale zekerheid afhankelijk van bijdrage.
Het enige dat nog ontbreekt is de vlaktaks.

Wat wel aanwezig is is het aftasten van specifiek beleid voor de situatie. Beetje uitgebreid Keynesiaans. Dat maakt het weer iets conservatiever dan rechtsliberaal. Ik bedoel: NU rechtsliberale maatregelen, maar later misschien anders.

Daarentegen bepleit de NVA wel rookverbod en hoger kindergeld.
Dat is wel weer linksliberaal. Maar niet op het gebied van structureel economische factor van de overheid.

Natuurlijk betekent het feit dat als je 5 jaar niet hebt bijgedragen, dat je voor die 5 jaar ook geen pensioen krijgt.

Iemand die vrijwillig stopt voor een bepaalde tijd, die heeft nu toch ook geen bonus daarvoor (maar de foefelaar zorgt natuurlijk wel dat hij het sisteem een voetje licht)!

Iemand die een bepaalde periode naar het buitenland gaat werken, die heeft toch ook geen pensioenrechten opgebouwd in het binnenland.

En op het einde van je hele loopbaan, betekent dit dan dat je vb. 1400 € pensioen hebt, in plaats van 1500 €, die je buurman heeft omdat hij niet bij de pakken bleef zitten.
De levenslange dopper ... die staat aan de ocmw natuurlijk, wat had je gedacht ?



post skrotum: deze draad stond aanvankelijk in 'binnenland', omdat ik vond dat hij niks met de huidige verkiezingen te maken heeft.
Ik zette het er in de openingspost zelfs letterlijk bij.

Nu maar wachten dat de mod er zijn vizie bijplaatst.

De gewone werkmens laten opdraaien voor de crisis veroorzaakt door het grootkapitaal.

N-VA verschilt dus op sociaal-economisch vlak niet van de andere partijen.

Wat heeft het grootkapitaal te maken met iemand die niet wil werken en zich liever in het sociaal vangnet wentelt ?
De gewone [b]werk[b]mens zou juist blij moeten zijn dat de profiteurs aangepakt worden.

Wie heeft het hier over de krisis ? Of wie heeft het hier over de krisis oplossen ?

Het gaat hier over wie er senten stort in de solidariteitskas, en wie er van terug kan trekken. En vooral: wie er niet uit mag stelen.

Een klein nevenprobleemke zou nog zijn: wie mag de kas beheren, wie is schatbewaarder, en welke vergoeding krijgt die daarvoor. (oei, de vakbonden voelen zich in hun Brugs kruis getast nu ...)

Je bent dus niet helemaal correct ingelicht over de samenstelling van een beroepsloopbaan.
Loopbaanonderbreking is toch vrijwillig stoppen met werken voor een bepaalde tijd.

Ik lees nochtans:

met welke jobs?

inleveren dus, voor de kleine garnaal.

zeer cynisch in tijden waarin werkvolk massaal op straat wordt gezet.

http://www.vacature.com/
http://www.jobat.be/
http://www.monster.be/lngPages.aspx
http://vdab.be/werkzoeken/werkzoeken.jsp
http://www.stepstone.be/

+ alle mogelijke advertenties in lokale bladen.

Het lijkt me dat heel wat werkonwilligen weinig excuus hebben om niet aan de slag te gaan.

Ten eerste: en gij denkt dat zomaar iedereen in het "statuut" loopbaanonderbreking kan stappen.

Ten tweede: het gaat niet over de aktuele toestand van sosiale wetgeving, het gaat over het projekt "nva".

Ten derde: mijn direkteur-generaal-portefeuillehouder met vermelding op mijn trouwboekje, bevindt zich in dat geval, met een gemengde loopbaan van bediende/ambtenaar niet statutair/zelfstandige/werkloze werknemer/vrijwillig werkloos zonder statuut of wat dan ook.

Er zijn er nog velen die niet werken maar die eigenlijk wel zouden willen werken. Dat zijn in mijn ogen geen profiteurs.
Men ondervangt dit wel voor een stuk met herscholingen met (volgens de NVA) "werkzekerheid als afsluiter" maar bij 55 plussers ligt dat toch echt niet zo simpel hoor. Vooreerst leer je niet zo gemakkellijk meer bij en vergeet je gemakkellijker. Als ik vergelijk wat ik KON opnemen tien, twintig jaar geleden tov nu dan weet ik zeker dat, mocht ik zonder werk komen te vallen, niet zomaar weer een nieuwe job leer. Nochtans zou ik wel willen blijven werken (thuis zitten zonder iets om handen is veel erger). En eerlijk gezegd ... ook fysiek gaat men er niet echt op vooruit met de jaren hé.

Je hebt gedeeltelijk gelijk.

Je mag mijn persoontje als voorbeeld nemen.
Als ambtenaar ben ik op pensioen gegaan, ruime tijd voor mijn 65°.
Omdat ik een mooi pensioen heb, o.a. omdat ik vanaf dag 1 als ambtenaar ben kunnen beginnen.
Het laatste jaar heb ik zelfs vrijwillig 4/5 gewerkt (en werd dan ook 4/5 betaald).

Mocht ik, door dat vroeger pensioen, zwaarder afgestraft geworden zijn, dan had ik wel voortgedaan tot mijn 65°.

In mijn laatste job was er een behoorlijke porsie stress enz. Maar ik had perfekt de mogelijkheid om een vakante plaats op een ander nivo te postuleren.
Om me in een nieuwe job in te werken, zou ik niet zoveel problemen hebben.

Fiziek ben ik geen 5 maal 7 meer, maar ik help nog (heel af en toe) op de bouwwerven van mijn kinderen, een verhuiske van familie; .. ik rij nog rond met de moto ... ik ben nog gezond als een vis ...


Kom dus niet af met het argument dat je op 55 versleten zijt.
Als het je aangeboden wordt om op je 55° met amper 10 prosent loonverlies op brugpensioen te gaan, ja dan zoudt ge knettergek moeten zijn om dat niet aan te nemen;
maar als dat niet aangeboden wordt, dan lukt het goed genoeg.

Echt zware beroepen (vb. in de bouw, maar dan niet als alleen maar sjoffeur van een buldozerke ...), dat is wat anders. Voor die mensen gaat iedereen akkoord dat er een uitzondering moet zijn.
Maar zelfs die mensen kunnen pakweg vanaf hun 50° een werkinvulling als klusjesman voor klusjes die niet zo direkt zwaar fiziek belastend zijn ... (ik ken zo ene die in aanloop naar zijn pensioen, met aftrek van de belastingen, zijn alaam deftig aan het vernieuwen is, zodat hij na zijn pensioen nog professioneel kan klussen voor hemzelf en zijn kinderen ...)

Hola .. het woordje "versleten" heb ik hier niet gebruikt hé. Ik rij ook nog met de motor en klus af en toe eens bij op bouwwerken. Daar gaat het niet over hé.
Waar het wel over gaat is dat men op een bepaalde leeftijd niet zomaar een nieuwe job leert. Ik doe al heel mijn leven bijscholingen, al was het maar om bezig te zijn. De laatste bijscholing dateert nu wel al van een jaar of vier, vijf terug en wat constateerde ik ... dat ik steeds meer moeite moest doen om "mee" te zijn met de gegeven stof.
Eén van de laatste cursussen (Acces) heb ik zelfs niet lang volgehouden omdat ik de week nadien steeds was vergeten wat de week voordien gezegd is geweest. Goed ... ik had het niet echt nodig dus heb ik (tegen mijn eigen principe in) maar afgehaakt.
Momenteel gaat het op mijn werk ook niet echt goed meer eerlijk gezegd. Ik moet steeds meer inspanningen leveren om "mee" te zijn met die jongere bende. Ik neem ook steeds meer werk mee naar huis (in mijn vrije tijd) om "mee" te kunnen. Ik vrees dus dat er een bepaald moment zal komen dat het niet meer zal gaan en ik zonder werk zal vallen (want bij ons zijn ze onverbiddellijk ... niet mee is onslag) en dat zal zeker niet op mijn 65e zijn.


Wat ik ook weet is dat de arbeidsmarkt eigenlijk vrij hard is. Iemand die heel zijn leven met jongeren heeft gewerkt (zoals ik) maar op een bepaald moment er is "uitgegroeid" doordat hij nu eenmaal te oud geworden is (onomkeerbaar) die zal in een andere branche niet zo veel kans meer maken vermits hij daar geen ervaring kan voorleggen (zowat de enige troef van ouderen als ze ander werk zoeken).

Er zijn veel meer werkzoekenden dan jobs. Dat fabeltje over werkonwilligen gaat dus niet op.

Dat is het huidige systeem. 35 jaar carrière is in principe 35/45 ste van een vol pensioen dacht ik.
In het citaat van de persmededeling staat duidelijk : met pensioen gaan, kan pas na een loopbaan van 40 tot 45 jaar.
Letterlijk gelezen betekent dat géén pensioen (zelfs niet gedeeltelijk) voor 40 jaar loopbaan.

Als perioden van opleiding en werkzoekende dus niet meetellen voor de opbouw van de loopbaan dan zullen er veel zijn die nooit van hun leven aan 40 jaar loopbaan komen, zelfs al worden ze 100 jaar.