PP: Neen aan het confederalisme !
 

Confederalisme lijkt de laatste weken wel het toverwoord. Vlaamse en Waalse politici gebruiken het slag om slinger, en ten onrechte. Want, confederalisme is niets anders dan een gemaskeerde splitsing. *


De Wever, De Croo, Dedecker, Moureaux, … en vele anderen verklaren zich akkoord met het confederalisme. Nochtans is confederalisme een staatsstructuur welke uitgaat van volledig soevereine regio’s, waarna ze in een internationaal verdrag onderhandelen om bepaalde bevoegdheden gezamenlijk uit te oefenen.

Confederalisme veronderstelt onafhankelijkheid van de geconfedereerde Staten. Concreet wil dit zeggen dat confederalisten en separatisten hetzelfde doel voor ogen hebben : een onafhankelijk Vlaanderen. Enige minimaal verschil is dat de confederalisten ervan uitgaan dat de Belgische regio’s van voorheen zich onder mekaar akkoord verklaren om een verdrag tot stand te brengen, terwijl voor pure separatisten zelfs dat al teveel gevraagd is.

Rudy Aernoudt, lijsttrekker van de PersonenPartij - PP - Parti Populaire (Franstalig kiescollege), verwerpt iedere vorm van confederalisme, en is er zeker van dat een ander België mogelijk is. « Ik behoor niet bij hen die geloven in de goede afloop van een Vlaams separatistisch avontuur”. Vlamingen en Walen moeten elkaar opnieuw leren kennen. Vlamingen kunnen stemmen op Walen en omgekeerd. Vandaag ben ik de uitzondering, maar ik hoop dat bij de volgende verkiezingen dit de regel zal zijn. Ik heb dan ook het geluk dat ik aan beide kanten van de taalgrens heb gewerkt en aan separatisme of steriele communautaire perikelen geen boodschap heb.

Sedert haar voorstel voor een federale kieskring, werd de PP daarin gevolgd door andere politieke formaties, met op de eerste rij Ecolo en MR, Groen! en Open VLD.

« Indien deze partijen consequent zouden zijn geweest ten aanzien van hun pleidooi voor een confederale kieskring, dan zouden nu tal van kandidaten van Groen! op lijsten van Ecolo hebben kunnen staan, of kandidaten van MR op deze van Open VLD, of omgekeerd. » vult Aernoudt aan.

« In plaats van samen het menu te bereiden, blijft iedereen in de eigen keuken. In plaats van een bijna perfecte maaltijd wordt er een diner van geconfedereerden voorbereid. Dat ligt mij zwaar op de maag. Ik heb nog steeds het gevoel dat alle Belgen dezelfde schotels graag lusten, maar dat af en toe een andere kok aan de over moet staan » besluit de co-voorzitter van PP. PP is overigens de enige partij die aan de federale verkiezingen deelneemt met een federaal programma.

Contact : Rudy Aernoudt, co-voorzitter PersonenPartij

Bron: politics.be

We kennen de walen nu al zo ongeveer 180 jaar nietwaar? Je moet ze ons niet leren kennen.

Rudy Aernoudt? Is dat niet die vent die door de partij die hij zelf had opgericht aan de deur werd gezet...? Niemand die hem ernstig neemt m.a.w. :D

De beweging naar separatisme heeft niks te maken met interpersoonlijk contact, en alles met politieke arrogantie. "Mekaar opnieuw leren kennen" zal daar geen blaas aan veranderen.

Aernoudt heeft er niks van begrepen.

PersonenPartij? 8O Wat een klotenaam.
parti populaire = "volks"partij toch?

Ja, nadat hij een "kartel" had gesloten met de MR dat ervoor moest zorgen dat hij een gegarandeerd verkiesbare plaats kreeg. Gelukkig was er Maingain om duidelijk te maken dat een lid van het minderwaardige Vlaamse ras niet thuishoort in een fatsoenlijke rexistische partij :twisted:

Lees: Parti Populiste.

Wel grappig dat men het populisme aan de andere kant van de taalgrens herkent voor wat het is, om dan met veel enthousiasme het Vlaamse populisme aan te hangen.

In binnen-& buitenlandse analyses over de problemen van België, staat nu vaak juist dat sinds het verder federaliseren van Belgie, dat dit nu juist (gemiddeld!) minder is geworden.

Ik geloof eigenlijk sowieso al niet dat Walen en Vlamingen tijdens de unitaire periode wel veel contact met elkaar hadden. Zelfs in de 19e eeuw, toen de Vlaamse (en Waalse) natievorming nog in zijn kinderschoenen stond, liepen veel breuklijnen grotendeels langs de taalgrens.

Nee, nee: PersonenPartij: ik, ik, ik... lees maar:

Nooit "wij, ons, de PP..", behalve op het einde één keer.

Ja, ik zit hier te schuddebuiken.

Populisme is een fijn woord. Zonder enige argumenten kan je daarmee een ideologische tegenstander de grond in boren.

Natuurlijk lusten we allemaal Tomaat-Garrnaal, Gentse Waterzooi, Vlaams konijn met pruimen en Mattentaart na. Het enige probleem is dat de Vlamingen op restaurant iedere keer opdraaien voor het betalen van de rekening van de Walen. En dat de Walen in ruil daarvoor ook nog willen dicteren wat er op de menu mag komen. En dat mag vooral geen vette vis in de pan zijn.

2

Vertel mij waar die mijnheer Aernoudt ook maar enig argument naar voorbrengt. Hij beweert tegen het confederalisme te zijn. Maar waar is hij dan zelf voor? Dat weet hij blijkbaar ook niet, en verbergt hij achter wat emotioneel gedoe. Alsof "mekaar beter leren kennen" na 180 jaar nog nodig zou zijn. Vandaar dat ik er bij blijf dat het hier om de Parti Populiste gaat. Ze appelleert alleen maar aan vage gevoelens van angst en misnoegen, zonder ook maar enige realistische oplossing naar voor te schuiven voor de echte problemen van dit on-land.

Ik ben de eerste om het populisme aan te klagen van Vlaamse partijen die de pensioenen met 200€ per maand gaan optrekken zonder te zeggen hoe ze dat gaan financieren. Of beweren dat je de kerncentrales kunt stopzetten en er ondanks dat toch nog electriciteit zal blijven vloeien aan voor de normale mens betaalbare tarieven.