De gucht en fortis
 

Volgens een bevoorrechte getuige was er stront aan de knikker

verrassing?

Letermes woorden worden gewoon weer eens expres slecht geïnterpreteerd. Hij zegt toch gewoon dat die uitspraak van De Gucht kan zijn ingegeven door het feit dat hij aandeelhouder was net zoals Leterme indertijd ook gezegd heeft dat hij de spaarders heeft beschermd en dat hij daardoor ook zichzelf beschermd had (wegens ook spaarcentjes daar). Hij doelde volgens mij helemaal niet op die aandelen van Karels madam die op dat slechte moment verkocht zijn. (De Guchts eigen aandelen zijn toen niet verkocht trouwens)

Daar is veel gebeurd wat wij niet mogen weten. En de antwoorden zijn te zoeken bij de CD&V en de MR

Maar we zullen het nooit te weten komen vrees ik, waarom Fortis kost wat kost zou moeten verkocht worden aan BNP Paribas voor een sjiek.

Ik zou het eens moeten uitvlooien (gesteld dat ik tijd zou hebben), maar Franse banken en kapitaalgroepen expanderen al langer in de voormalige kolonies, maar ook in bvb België. Suez GDF is wellicht het bekendste voorbeeld, maar er zijn er nog meer significante fusies en overnames. In dat proces kopen ze zowel banken als bedrijven op. Ze verschillen daarin niet wezenlijk van Italiaanse, Spaanse of Duitse banken die exact hetzelfde doen: banken en bedrijven opkopen in de voormalige kolonies en in het geval van Duitsland in eigen land of in Centraal- en Oost-Europa. De belangengroepen die zo gevormd worden zijn al bij al in Europa relatief homogeen en regionaal. Daarmee bedoel ik: Duitse banken kochten Duitse bedrijven (bvb het vroegere Daimler-Benz) op en slaagden er zo in om buitenlandse kapitaalgroepen buiten te houden. De lobbygroepen van een enkele bank worden machtiger in dat proces, aangezien ze meer kapitaal en meer banken en bedrijven vertegenwoordigen, maar kunnen tegelijkertijd lobbyen voor bvb Duitse aandeelhouders van verschillende banken en bedrijven. Wat er met de positie van spaarders en werknemers gebeurt hoef ik u niet te vertellen. Als het een troost kan zijn: het kan slechter.

Angelsaksische kapitaalgroepen hebben eveneens een gigantische schaalvergroting gekend de afgelopen decennia, waarbij ook zij massaal buitenlandse bedrijven en banken opkochten. In tegenstelling tot die continentaal-Europese expansie, gaf dat geen aanleiding tot meer homogene belangengroepen: hun zuster- en dochterondernemingen zitten in Zuid-Oost-Azië, China, het Midden-Oosten, Afrika en de 'uitgebreide Benelux' (België, Nederland en regio Oldenburg in NW-Duitsland). Hun lobbygroepen in ons land hebben relatief gezien veel minder belangen in bvb de industriële sector.

Het is tegen die context dat je de overname van het Nederlandse Fortis+ABN Amro door de Royal Bank of Schotland moet zien, die daarmee een meerderheidsparticipatie verwierf in Fortis en ABN Amro. De Britse overheid heeft op haar beurt een meerderheidsdeelneming verworven in de RBS, wat maakt dat de Britse overheid (of de lobbygroepen van aandeelhouders die daarin actief zijn) wellicht een enorme macht verworven heeft in 'onze' bankwereld.

Ik weet niet of Leterme dat soort van machtspelletjes heeft doorzien toen hij onderhandelde met BNP Paribas over de overname van Fortis. Maar als die bank niet door onze overheid overgenomen kon worden (o.m. omdat zeker Open-VLD daar erg tegen gekant was), dan lijkt het mij alsof Leterme per ongeluk voor de minst slechte optie gekozen heeft. De antwoorden waarom BNP Paribas Fortis kon overnemen moet je volgens mij niet gaan zoeken bij de MR of bij CD&V, maar vooral bij BNP Paribas. Ik vermoed dat dat - naast het koopje - vooral ging om strategische controle. Zolang Frankrijk in de eurozone zit, en zolang banken in ons land niet genationaliseerd mogen worden van hun loopjongens, lijkt me dat één van de minst slechte situaties waarin je kan belanden. Het lot van je financiële en bedrijfswereld ligt daarbij in Franse handen, maar die Franse handen hebben ook veel belangen in onze economie en zullen ons dus hopelijk niet zo snel afschrijven als kleinere aandeelhouders.

Zolang onze publieke opinie (en dus ook de media en de politici) niet stil staan bij dat soort economisch-strategische belangen blijf je gewoon de speelbal van een ander. In ons geval: de speelbal van de Franse kapitaalgroepen.

mvg,

Andy

-