Het politieke orangisme leeft op.
 

Orangisme is oorspronkelijk een term die slaat op de wil om het huis van Oranje-Nassau opnieuw te installeren op de troon in België. Deze beweging ontstond in 1830 na de splitsing van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Ruimer gezien is het de wens om Vlaanderen of België en/of Luxemburg te herenigen met Nederland, maar dan expliciet onder het Nederlandse koninklijk huis. Na 1830 bestonden de aanhangers van het orangisme uit drie groepen:

- de taalminnaren: dezen stelden het Nederlands als cultuurtaal centraal, en betreurden de afscheiding van hun Noordelijke broeders, zeker omdat deze gepaard ging met een ernstige sociale achterstelling. Voorbeelden zijn onder anderen Prudens Van Duyse en Jan Frans Willems;

- de economische orangisten: zij die economisch voordeel erbij hadden: onder het bewind van Willem I kende het Zuiden een ongekende bloei, door een sterk uitgebreid onderwijs, introductie van nieuwe industrieën en het aanleggen van nieuwe wegen. In de haven van Antwerpen kwamen goederen van de Nederlandse koloniën binnen en in Gent bloeide de textielproductie. Na 1830 ging het land economisch sterk achteruit en kende het vele orangisten uit deze categorie. Bijzonder is dat hier veel Franstalige fabrikanten bij waren;

- de staatkundige orangisten: zij die meenden dat de Nederlanden een legitiem land waren, geruggensteund door het Congres van Wenen in 1815: België kon slechts gelegitimeerd worden door een langdurig, stabiel bestuur.
De laatste groep verdween op enkele uitzonderingen na, de eerste, de taalminnaren, groeide uit tot de Vlaamse Beweging; de tweede groep ging over naar de liberalen (zoals in Gent).

De huidige ontwikkelingen laten zien dat het politiek gemotiveerde orangisme aan invloed wint. Steeds meer Vlaamse politici, van links tot rechts, komen ervoor uit om pragmatische redenen orangist te zijn. Zij koesteren hun idealen niet alleen, zij zetten deze idealen stilaan ook in daden om. Zij breiden hun netwerken uit en komen via de bestaande kanalen (o.a. de Nederlandse Taalunie en het Beneluxparlement) in contact met Nederlandse politici met wie hechte relaties worden opgebouwd. De Vlaamse en Nederlandse politici die elkaar op deze niveaus en echelons ontmoeten, vragen zich af wat hen nu eigenlijk zo lang gescheiden heeft gehouden en wat de mogelijkheden zijn om de bestaande contacten en structuren te intensiveren en uit te breiden.

Het politieke en pragmatische orangisme in Vlaanderen verdient ondersteuning!

Meer zelfs, het heeft ondersteuning nodig, anders zal het altijd een armtierig kasplantje blijven...

Landelijke kopstukken als Louis Tobback (S.PA) en Siegfried Bracke (N-VA) gingen hun voor, maar ook regionale en lokale bestuurders uiten hun orangisme. Dat weet ik eigener ervaring.

Het Orangisme zal hier in Vlaanderen, bijna onbewust, zijn weg wel vinden. Maar het zal vooral pragmatisch van aard zijn. Je kunt daar moeilijk een forcing in gaan doorvoeren. Ik ben ervan overtuigd dat een Vlaanderen dat over veel meer beleidsautonomie beschikt na een mega-staatshervorming, bijna vanzelf tot een veel nauwere samenwerking met Nederland zal komen. Tot grote frustratie van de reactionaire Belgicisten.

Louis is allang met pensioen en speelt alleen nog wat Burgemeester in Leuven.

U die alles weet zou dat ook moeten weten.

Zeggen dat je wel iets voelt voor het Orangisme, is eigenlijk een exhibitionisme van "zie eens hoe grens- en tijds-overschrijdende intelligentie hier uit mijn broek hangt".

Er zijn er ook heel wat die gerust noord en zuid willen bijeenbrengen zonder "orangist" te zijn hoor.

Ik vrees dat het er niet zoveel zijn die wilen samengaan met het noorden.

En al helemaal niet als het naar 'inlijving' ruikt.

Cfr. Bill Bryson in Neither Here Nor There die zich een hoedje schrok van de hollanderhaat in Antwerpen.

waarom zijn er dan in antwerpen veel cafés met oranjewimpels waar nederlanders en vlamingen samen supporteren voor nederland?
die 'hollanderhaat' zal er niet zijn behalve enkele geïsoleerde gevallen die ultrabelgicisten en -flaminganten zijn (samen nog geen 10e van de Vlaamse bevolking)

Omdat de Antwerpenaren geld willen verdienen aan de Hollanders.

Samen naar een voetbalmatch kijken stel jij gelijk met een zekere Anschluss ?

ben je weer daar met je Anschluss?
ik noem dat verbroedering.

Precies! Wanneer iemand voorstander is van een toenadering tussen Nederland en Vlaanderen, dan is de term "Orangist" eigenlijk fout. Dat streven is niet gebonden aan de Oranje-monarchie.

Wat jij wil is geen verbroedering maar een Anschluss.

Verbroederen is wat het VB met de Alte Kameraden doet.

heb jij niets beters te doen dan mensen zwart te maken en paniek te zaaien?

En de waarheid te verkondigen.

je verkondigt leugens, geen waarheid.

btw moet je niet op tijd gaan slapen?
het is zes uur al door hoor.

Persoonlijke aanval.

Als jij mij waart zou je op het driehoekje geklikt hebben zoals je met De Waal hebt gedaan.

Er is in de politiek geen waarheid, enkel argumenten ter discussie. Voor waarheid moet je je richten tot de exacte wetenschappen, niet de politieksociale.

Correctie: ze zouden orangist geweest zijn anno 1830, wat helemaal iets anders is! Blijkbaar ben jij ook in die tijd bleven steken...

Er is geen enkele reden om te denken dat Belgische politici die behoren tot regeringspartijen (Toback én Bracke) ook maar iets zouden doen om het statuut van België als wingewest van de Saksen-Coburgers en de Belgische burgerij te veranderen.

Tobback komt daar nochtans gemakkelijk voor uit hoor.