Vraag en aanbod van 'werkgeverskracht'
 

Vaak hoor je mensen zeggen dat een werkgever gerust veel meer mag verdienen dan zijn werknemers; de werkgever levert de grootste bijdrage aan de welvaart, dus mag hij er ook een groter deel van in ontvangst nemen. Het is echter niet zo dat in het huidige systeem het inkomen van de werkgever evenredig is met de welvaart die hij creëert. Er is daarom een grondige wijziging nodig van het systeem van werkgevers en -nemers.

Het systeem dat ik voorstel is er één dat in het productieproces een extra schakel van vraag en aanbod installeert; vraag en aanbod van 'werkgeverskracht'. Bij het nieuwe systeem zal iedereen in het productieproces zowel werkgever als -nemer zijn. Het is echter niet zo dat de huidige werknemers samen allemaal werkgever worden, dat is een ander systeem.

Wat het inhoudt is dat om een bepaalde tijd de werknemers mogen stemmen of ze al dan niet een nieuwe werkgever wensen en welke werkgever ze wensen van diegenen die het bedrijf graag zouden willen overnemen. Dit gebeurt op basis van een soort 'verkiezingsprogramma' dat de werknemers van de werkgevers mogen lezen en waaraan de werkgevers zich moeten houden nadat ze verkozen zijn. Eén van de dingen die daar onvermijdelijk zullen moeten instaan is het inkomen van de werknemers. De taak van de werkgevers is dan om 'een beleid te voeren' dat zo veel mogelijk 'te verdelen welvaart' oplevert.

Wanneer de werkgever geen grotere 'te verdelen welvaart' oplevert dan zijn voorganger, terwijl hij wel een groter inkomen aan de werknemers beloofd heeft, dan schiet er minder over voor investeringen in het bedrijf, geld voor aandeelhouders dus, en voor hemzelf. Wanneer er minder geld naar de aandelen gaat, dan zouden aandeelhouders hun geld wel eens elders kunnen investeren, wat desastreus zou kunnen zijn voor het bedrijf. Ook wanneer de werkgever de aandeelhouders tevreden kan houden, maar zelf amper kan rondkomen, zal het beleid moeten veranderen.

Wanneer de werkgever alle anderen tevreden kan houden en zichzelf daarbovenop nog eens de flinkste beloning van iedereen kan geven, dan is die beloning helemaal verdiend.



De belangrijkste voordelen die ik hierin zie:

1° Werknemers zullen hierdoor een hoger inkomen krijgen, waardoor de welvaart gelijkmatiger verdeeld wordt. Gelijkere inkomens betekent een hogere gemiddelde welvaart, aangezien een wijziging van een cent van het inkomen minder hard gevoeld wordt naarmate het inkomen hoger is.

2° Doordat werknemers een hoger inkomen krijgen, ontstaat er een kloof tussen het inkomen van de werkende en van de niet-werkende bevolking, zonder dat om dat te bereiken de werkloosheidsvergoedingen verlaagd moeten worden. Deze kloof stimuleert mensen om hun steentje bij te dragen aan de welvaart.

3° Selectie van de werkgevers door zowel werknemers als aandeelhouders (doordat ze aandelen kunnen intrekken) zorgt ervoor dat werkgevers gekozen worden op basis van de totale te verdelen welvaart die ze creëren i.p.v. op basis van de tevredenheid van slechts één groep.



Kort samengevat: Meer te verdelen welvaart en een betere verdeling van die welvaart in elkaar, wat voor een grote gemiddelde welvaart van alle mensen zorgt.

en wie gaat nog werkgever willen worden (investeren dus) als je het jaar erna kan weggestemd worden of is dat dan met teruggave van de hele investering?

U simplificeert de bedrijfskunde tot een kinderspel. Er kunnen veel meer en ook minder factoren van invloed op de winst van een bedrijf dan u noemt. U gaat uit van aandeelhouders. Veel bedrijven zijn in handen van de oprichter en dienst familie. Als het bedrijf een NV is dan heeft de directeur een vast salaris en hij steekt niet de winst in zijn portefeuille. U vraagt zich niet af in welke verhouding de investering van de eigenaar en zijn risico staat tot de opbrengst. Het is natuurlijk onzin om werknemers een stem te geven in de bedrijfsvoering en de strategie van een bedrijf. Daar hebben zij geen verstand van. Heeft u wel eens gehoord van een ondernemingsraad? en de wet op de ondernemingsraden? Hoe ver bent u gevorderd met uw studie bedrijfskunde?

Die werkgever die geïnvesteerd heeft en weggestemd wordt, krijgt alles terugbetaald door de volgende werkgever.

Zijn er geen aandeelhouders, of is de werkgever de enige aandeelhouder, dan beslissen enkel de werknemers over wie werkgever mag zijn.

Bedrijven die nu in handen zijn van oprichter en diens familie zullen ook overgenomen kunnen worden.

Ik realiseer mij dat werkgever zijn risico's inhoudt, maar met mijn systeem zal uiteindelijk iedereen werkgever kunnen worden en zullen daarvan de bekwaamste geselecteerd worden.

Werknemers krijgen geen stem in de strategie e.d. van het bedrijf. Zij beslissen vooral op basis van het inkomen dat ze zullen krijgen indien het werknemers zijn die van de rest niets afweten.

Wat houdt u tegen?

Is die vraag aan mij gericht? Zo ja, wat bedoel je met die vraag, dan kan ik erop antwoorden? Zo nee, wat bedoel je met die vraag, dan kan een ander erop antwoorden?

Ik gok dat je bedoelt "Wat houdt u tegen om een bedrijf op te starten en de werknemers te laten stemmen over een nieuwe werkgever indien ze niet meer content zijn?".

Als 17-jarige kan ik sowieso geen geld lenen om een bedrijf op te starten. En daarna is hetgeen dat me tegenhoudt het gebrek aan garantie dat mijn opvolgers zich daar ook aan gaan houden. Om het systeem te laten werken zijn er een paar veranderingen van wetten nodig.

Beste Robinus, waar je in zekere zin op aanstuurt is een wereldfabriek die zorgt voor een gelijkmatige verdeling van welvaart, en dat op een duurzame manier. Een en ander ligt besloten binnen het globalisatieproces dat finaal een natuurlijk proces is. Wanneer dit natuurlijke proces niet ten volle begrepen wordt zoals dat veelal het geval is, dan wordt de weg daar naartoe er eentje van veel trekken en duwen. In een wereld die nog slechts gedreven wordt door een bikkelharde concurrentie louter om het geld, is je voorstel gedoemd om te mislukken aangezien de verkozen werkgever bijzonder alert moet zijn op wat z’n vijanden doen. Hij zal dan ook steeds moeten bijsturen waardoor hij het plan waartoe hij verkozen werd niet kan uitvoeren. Op die manier (cfr politiek) zal hij snel vervangen worden tenzij alle werknemers achter hem staan en andere bedrijven opslokken. En dit laatste is dan wat nu ook gebeurt omwille van het natuurlijke globalisatieproces zelf. Echter, de wijze hoe we dit globalisatieproces vertalen is nu niet wat je een getuigenis van gezond zou kunnen noemen, de gevolgen zijn dan ook schrijnend zichtbaar in onze maatschappij. Het lijkt er dan op of er geen boek geschreven werd omtrent deze materie, en dat is in de 21ste eeuw nog pijnlijker om te moeten vaststellen. Nochtans een mooie poging, waarlijk. Dat er iets fundamenteel dient te veranderen, daar zijn we het denkelijk allemaal over eens, misschien volstaat een mentaliteitsverandering.

Je hebt een punt.

De slaagkansen van dit 'project' zullen klein zijn wanneer dit slechts in een deel van de wereld, België, wordt ingevoerd. Minder mensen zullen geneigd zijn om in België een bedrijf op te bouwen indien ze elders zelf meer kunnen verdienen. Dat is zo'n beetje hetzelfde als hoge loonkosten; dat maakt België ook minder interessant. Er zijn echter nog bedrijven in België ondanks de hoge loonkosten, dus er is zeker nog een kans op slagen.

Om de vraag en aanbod van 'werkgeverskracht' met volle zekerheid te laten slagen, is het nodig om dat wereldwijd in te voeren. Om dat te doen is er een bestuurlijk niveau nodig dat wetten kan stemmen die overal geldig zijn en dat zal moeilijk te realiseren zijn.

Terwijl economische globalisering zeker een natuurlijk proces is, is politieke globalisering, evenals sociale globalisering trouwens, geen natuurlijk proces. Of, ten minste, dat denk ik toch. Dit omdat volgens mij politiek en sociale wetten helemaal niet natuurlijk zijn. Die dingen zullen dus via de politiek gerealiseerd moeten worden.

Een werkgever is:
iedere natuurlijke of rechtspersoon die wederpartij is in de arbeidsverhouding met de werknemer en die de verantwoordelijkheid draagt voor het bedrijf en/of de inrichting / is een bedrijf of organisatie die mensen in dienst neemt om tegen betaling werk te verrichten.

De werkgever en de werknemer hebben wederzijdse wettelijke verplichtingen die niet gemengd of verwisseld kunnen worden. De werkgever is in principe de eigenaar van een bedrijf. Niemand kan een eigenaar verplichten zijn bedrijf aan een ander over te doen. Men kan u ook niet zomaar uit uw huis zetten of uw fiets, boot of auto afnemen.

Hoe wilt u een beoordelingssysteem opzetten dat kan vaststellen dat de eigenaar van een bedrijf (1) schuld heeft aan slechte prestaties van het bedrijf (2) dat een personeelslid het bedrijf beter kan leiden. De eigenaar zal het recht hebben om het afpakken van zijn bedrijf juridisch te bestrijden. Wie oordeelt over de waarde van het bedrijf? Dat kan alleen een zakenman zijn die deskundig is in de betreffende branche. Bovendien zou een partij ook geld over moeten hebben voor het slecht functionerende bedrijf en voldoende geld in kas hebben, anders gaat het plannetje niet door.

Bedrijven met 100 of meer personeelsleden hebben vaak een personeelsfunctionaris en een beoordelingssysteem voor de prestaties van personeelsleden en het toekennen van periodieke salarisverhogingen. Dat werkt top down. Het personeel beoordeelt niet zijn leidinggevenden.

Dus vergeet uw voorstel maar snel.

Dat kan contractueel; dat is geen enkel probleem. Daar heb je geen verandering van wetten voor nodig. Dus; wat houdt u tegen? Overtuig investeerders van de vele voordelen en ga ervoor.

Grotendeels mee eens, kleine nuancering, globalisering is ten allen tijde een natuurlijk proces, net zoals bewustwording of een verruiming van visie dat is. Politiek speelt inderdaad een cruciale rol in dit proces, zij hebben de verantwoordelijkheid de bevolking correct in te lichten alsook wordt er van hen verwacht iets van economie (ea) te kennen. Om het kort te houden, we hebben een soort van kwantum politiek nodig. En zolang een dergelijke mentaliteitswijziging zich niet doorzet, zullen we veel mooie en realistische plannen kunnen opperen, ze zullen ergens belanden op een hoopje ‘voor later als we eens tijd hebben’. België kan echter wel het voortouw nemen, net zoals anderen dat kunnen doen aangezien het een mondiale oefening is. Het bespreekbaar maken van de menswaardige alternatieven is dan op zich al een eerste stap, veel mensen zijn helemaal niet op de hoogte van de oplossingen die er reeds op de tafel liggen dus hoe zouden ze dan het vertrouwen kunnen herstellen om er vervolgens aan mee te helpen ?

We zijn nu wachtend op een antwoord van de bank, en dat is nu eens geen grap Adrian.

Wettelijke verplichtingen kunnen heel zeker wel gemengd of verwisseld worden. Dat kan door de wet en daarmee de wettelijke verplichtingen aan te passen.

Een mens kan wel degelijk uit een woonst gezet worden. Dit wanneer de huisbaas niet tevreden is of wanneer je zeer grote schulden hebt en daardoor verplicht jouw huis moet verkopen. De aandeelhouders zijn die huisbaas waarvan je iets leent en de schulden zijn loonsverhogingen voor werknemers die er nog niet van gekomen zijn. Die werkgever moet wel degelijk uit zijn woonst gezet kunnen worden wanneer die een slecht beleid voert en dan kan die naar het OCMW gaan of beter gezegd als werknemer gaan werken na gefaald te hebben.

De werknemers (met stemmen) en de aandeelhouders (met aandelen waarvan ze er meer of minder kunnen nemen) zijn de beoordelaars. Wanneer de eigenaar het slecht doet voor de werknemers, dan worden zijn slechte prestaties afgestraft en analoog voor de aandeelhouders. Wanneer de opvolger het niet beter kan, dan zal die ook afgestraft worden en dan kan eventueel de vorige eigenaar terugkomen indien die dat wenst.

Het is niet zo dat personeelsleden het bedrijf overnemen in mijn systeem. Dat is echter wel mogelijk. Als een personeelslid het beter kan dan de huidige werkgever, dan kan die een ‘programma’ schrijven en daar eventueel mee verkozen worden. Dat is echter niet zonder risico, want als hij schulden maakt, dan moet hij daar zelf voor opdraaien en zal hij vele overuren moeten kloppen als werknemer om die schulden te betalen.

Robinus, je idee en het positieve toekomstbeeld dat het ons biedt, strekt tot de aanbeveling en induceert een ruimere visie. Het realiseren hiervan is dan ook sterk afhankelijk – en in de eerste plaats – om het maatschappelijk bespreekbaar te maken. Hoe denk je deze bespreekbaarheid te initiëren ?

Blijkbaar heb je er al verder en ernstig over nagedacht, heb je dan ook ergens criteria aan dewelke een ‘goede huisvader’ (ic de verkozen werkgever) zou moeten voldoen en/of welke doelstelling het bedrijf zelf zou moeten nastreven ? Lijkt me interessant om ons een beter beeld te kunnen vormen van die ruimere en verruimende visie.

Waarom zou de wereld eigenlijk niet in die richting evolueren als zelfs trollen klaarblijkelijk evolueren? Lees meer berichten van Robinus V met grappige nonsens.

Ben je zodanig gefrustreerd dat je enkel nog vijanden ziet misschien ? Wat een trol ook moge zijn, deze mensenwereld is nu niet bepaald wat je een uiting van gezond verstand kan noemen, zelfs niet als we het proberen te ontkennen. Evolutie ? Wat bedoel je daarmee ?

U heeft mij overtuigd.

Deze eenvoudige vaststelling en het aanschouwen van deze mensonterende wereld is voldoende om zelfmoord te plegen, het lijkt dan zelfs op een uiting van gezond verstand, niet andersom.

Misschien kan het posten op forum.politics.be een start zijn. Gewoon enkele mensen ermee bekend maken en hopen dat de boodschap zich verspreid. Wat ik verder kan doen weet ik niet.

Een goede werkgever creëert een zo groot mogelijke welvaart, niet alleen voor zichzelf en voor zijn aandeelhouders, maar ook voor zijn werknemers. Een grote te verdelen welvaart die op een zo goed mogelijke manier verdeeld wordt, zou de doelstelling moeten zijn van zowel het gehele bedrijf als van de hoogst in rang zijnde werkgever daarvan. Dat alles kan op meerdere manieren bereikt worden en de werkgevers hebben dan ook de vrije keuze.

In de concurrentiestrijd die geleverd moet worden zullen er nog steeds winnaars en verliezers zijn, maar het aantal winnaars zal toegenomen zijn.

Dat zou een start kunnen zijn, traditioneel zal je dan wel heel wat verzet moeten trotseren. Dat was toen de aarde nog plat was ook, mensen werden voor een dergelijk idee op de brandstapel gelegd. Nu, we hebben tegenwoordig wel een voordeel, iedereen heeft onderwijs genoten en kan zelf deze dynamieken bestuderen, zelfs op het internet. Het zou dus, positief denkend, sneller kunnen gaan dan we voor mogelijk achten. En hier is ook het spel van vraag en aanbod belangrijk, is er vraag naar de overstijging/opwaardering van een destructieve economie ? Het aanbod is er ook, het gaat nu dus enkel om de vraag of een menswaardiger en duurzame economie acuut is en door genoeg mensen gesteund kan worden.

Samenwerking is de weg van de minste energie en schept ook welvaart voor meer mensen, zoiets ? Is er iemand die daar tegen kan zijn ?