[size=6]De gemiste kans[/size]
(17/05/04)

In De Standaard beschrijft Bart De Wever enkele minder prettige ervaringen met Blok-militanten. Hij koppelt er een aantal conclusies aan vast.

"Gij komt hier niet levend buiten, stuk stront!", "smerige verrader", "postjespakker": het is een beknopte bloemlezing van wat ik de laatste weken zoal naar het hoofd geslingerd krijg op gelegenheden waar een mens de onderbuik van het Vlaams Blok tegen het lijf loopt. Het zangfeest in het Antwerpse Sportpaleis of de grote betoging voor de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde (in Halle) bijvoorbeeld.

Leuk is het niet - zeker niet als je met vrouw en kinderen op stap bent - maar wie politicus wil spelen, moet een heel dik vel hebben. Zulke incidenten beperken zich trouwens tot figuren uit de lagere regionen van het Blok, ze zijn zeker niet representatief voor het hele partijkader. Velen daarvan denken wellicht wel net hetzelfde, maar zijn te welopgevoed en te verstandig om dat soort gedachten openlijk te uiten. En daar is niets mis mee, hypocrisie is nu eenmaal de vaseline van de politieke omgang. Ik heb ook ideeën over sommige politici die ik reserveer voor tooggesprekken met gelijkgezinden.

Maar in het Blok is er meer aan de hand. De partij was de jongste jaren de weg ingeslagen van een zekere versobering in haar discours en propaganda. Af en toe waren er wel nog flinke uitschuivers. Zo verspreidde Dewinter bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 op eigen houtje nog een tamelijk vulgaire en spuuglelijke folder in Antwerpen. Maar men hoorde daar toen, voor het eerst, ook vrij openlijk gemor over in de rangen van het Blok. De folder paste als een tang op een varken op de softe campagne van toen. In de wandelgangen verklaarden sommige topfiguren van het Blok dat ze zowaar een kans zagen in de verstrenging van de verfoeide anti-discriminatiewet. Met name dat het een perfect alibi was om de hardliners tot meer redelijkheid te dwingen. De ambitie om het cordon sanitaire te doorbreken klonk steeds luider.

Op 21 april jongstleden eindigde deze evolutie abrupt. De veroordeling van het Blok was nochtans een uitgelezen kans voor de partij om de bocht te versnellen. Men had de terechte kritiek op de wetgeving die het arrest mogelijk maakte, kunnen koppelen aan een definitief afscheid van een bepaalde manier van optreden. De figuren die daarvan bij uitstek het symbool zijn, hadden zichzelf in één beweging naar het achterplan kunnen bewegen. Het tegendeel is gebeurd. De lijn Dewinter heeft uit het arrest kennelijk de conclusie getrokken dat versobering toch niets oplevert.

Het Blok sprong opnieuw diep in zijn loopgraven. De retorische oorlog tegen de gehele samenleving laait weer in alle hevigheid op. Voorzitter Frank Vanhecke hengelt nog wel pro forma naar potentiële coalitiepartners, maar in het jongste Blok Magazine verklaart hij onomwonden dat ,,ze allemaal één pot nat'' zijn, het gaat hen alleen maar over ,,postjes, postjes en nog eens postjes''. Dat laatste allicht in tegenstelling tot de verruimingskandidaten op zijn eigen lijsten.

De traditionele beledigingen aan het adres van alle andere partijen zijn terug van nooit weggeweest. Geen blaadje van het Blok of de anderen worden erin met de grond gelijk gemaakt.

In die context is het geen wonder dat Vlaams Blok-militanten die niet op de eerste rij stonden toen het verstand werd uitgedeeld, zich geroepen voelen om de aangewakkerde woede te botvieren als ze een politicus van een andere partij kruisen. Er wordt nu zelfs een webstek opgestart - zogezegd door een zogenaamde 'Welkomgroep', maar met een domeinnaam geregistreerd door het Blok zelf - waar een schamele tiental overlopers het beste van zichzelf geven om hun oude partij zwart te maken. Toch wel een unicum dat een partij zoiets doet, zeker terwijl ze officieel naar de geviseerde partij de hand blijft uitsteken.

Ook initiatieven zoals de verklikkingsactie tegen progressieve leraars, waarmee het Vlaams Blok destijds berucht werd, zijn weer helemaal terug. Zo startte Dewinter een kliklijn tegen illegale vreemdelingen. De terechte kritiek op het optreden van het Centrum voor Racismebestrijding, met name als een geprivatiseerd Openbaar Ministerie voor één bepaald misdrijf, werd daarmee in één slag totaal ongeloofwaardig.

Dat de media de parallel zouden maken met het aanzetten tot verklikking in totalitaire regimes als nazi-Duitsland lag zo voor de hand dat Dewinter het ongetwijfeld incalculeerde en dus wenselijk achtte. De actie werd - voorspelbaar - snel afgeblazen en herleid tot een Uilenspiegelstreek. Een vreemde analogie, want Uilenspiegel was zelf een illegaal. Acties die naar hem verwijzen zijn doorgaans gericht op het te kijk zetten van de machtigen, niet op het viseren van de zwaksten. Maar dat doet er niet toe.

Het punt dat duidelijk moest worden, is gemaakt: de hardste lijn regeert het Blok. Misschien moeten alle conservatieven en Vlaamsgezinden daar eens goed aan denken op 13 juni.

Bart De WeverOndervoorzitter N-VA

Dergelijke ervaringen met Vlaams Blokkers zijn legio voor iedereen die zijn nek uitsteekt tegenover het Blok.
Laatst nog een paar stevige stompen gehad van een Vlaams Blok-kamerlid op een debat, omdat ik het onzalige idee had Marijke Dillen te wijzen op het toch vrij inconsequente stemgedrag van de Blok-fractie bij de stemming van de kieshervorming in februari.
Na het debat ging de stevig aangeschoten Blokker nog eens wat duwen en trekken tegenover een andere aanwezige, die dezelfde vragen stelde...

Het uiterlijk is al wat opgepoetst, het personeel daarentegen...

Ze zijn ervoor gekend he!

Ik vraag me af welke partijleden ze nu weer in elkaar gaan slaan tijdens het plakken op de borden.

nagel op de kop (weeral) van De Wever

Het was inderdaad dé kans geweest om het Vlaams Blok te profileren als de rechtse, brave partij waartegen een cordon nutteloos leek.

Maar neen, men koos direct om "zijn programma trouw te blijven", wat dus ook de idealen omvat van het Oranje Boekje van Karel Dillen: de installatie van de elitaire staat naar rechts-conservatief model.

Een gemiste kans voor het Vlaams Blok, die niet past in hun moderne strategie om zich zo salonfähig mogelijk voor te doen. Misschien maar goed ook, want met een groter schapevelleke zou je misschien niet zo makkelijk zien dat er een wolf onder steekt.

Net alsof de mensen op het Blok stemmen omdat het een brave rechtse partij is. Sommigen uiteraard wel maar velen ook niet. In de steden zeker de meerderheid. Op het platte land liggen de verhoudingen wellicht anders.

Het probleem van het Blok is dat het Vlaams Blok wel een sterke naam is en dat die naam een zeer trouw kiespubliek geeft. Wat zal er gebeuren als het Blok dit keer niet alleen van imago maar ook van naam veranderd. Wellicht zal die naamsverandering ook gepaard (moeten) gaan een 'personeelsverandering' en dan vraag ik me een beetje af wat hun kiezers zullen doen. Ik acht de kans dan groot dan er een nieuwe extreem-rechtse partij opstaat die de 'traditie' van het oude Vlaamse Blok in ere wil houden. Een aantal oude 'krokodillen' van het Blok hebben al vrij lang hun mond kunnen houden om het 'nieuwe' imago niet te verprutsen. Hoe lang zullen ze dat nog volhouden?

Ik bedoel. De CD&V is al jaren van naam veranderd en toch kom ik regelmatig (oude) CVP stemmers tegen die dat nog niet weten. Vraag me niet waar die dan op stemmen. :wink:

het zou bv. goed zijn volgens mij mocht er een gorpje rond Annemans zich kunnen losscheuren van de clan-De Winter. De Winter kan dan alle marginalen meenemen in zijn partijtje, Annemans zou het met een nieuwe naam een "deftige" rechtse partij kunnen oprichten die echt een alternatief zou kunnen bieden....

Een deftige rechtse partij? Ik dacht dat die al bestond. De NVA! :lol: :wink:

NVA en CD&V willen zich niet in een kastje laten steken: soms is voor een bepaald probleem een "linkse" oplossing beter (bv. ethische kwesties), soms een "rechtse". Dit in tegenstelling tot het Blok die absoluut als "rechts" willen bestempeld worden er zelfs hun argumenten aan aanpassen

Wat is er dan verkeerd aan "rechts"? Blijkbaar past dit ook al niet meer...

niets, zolang je niet zonder nadenken je standpunten per sé "rechts" wil maken uit pure profilering, iets wat het Blok toch vaak iets teveel doet (ziemaar naar hun ethische standpunten)

Wat is er mis met hun ethnische standpunten? Volgens mij helemaal niets. Bij mij bepalen die trouwens in de eerste plaats mijn stemgedrag. Daarom kan ik als christen bijvoorbeeld helemaal niet voor de CD&V of de N-VA stemmen.

Annemans is even inacceptabel voor de belgische (waalse) politiek als Dewinter. Hij is immers ook vlaams separatist. En eender wie met een greintje verstand heeft ondertussen wel door dat met het kiessysteem in België het bijna onmogelijk geworden is om nog een volledig nieuwe partij
te beginnen.


En hier bestond trouwens al een topic over in politiek binnenland waar de essentie imo al gezegd is.

kan u mij bv. één geldig argument geven waarom homo's niet voor de gemeente zouden mogen trouwen (traditie is geen argument, en het gaat hier niet over adoptie door homo's waar wal degelijk goede argumenten voor bestaan)

Eens te meer gebruikt het Vlaams Blok de Vlaams-nationale schaamlap om de aanvallen op zijn racistische standpunten af te weren... En dan vragen ze zich nog af waarom ze de objectieve bondgenoot zijn van de belgicisten :roll:

Seba, ik ben niet tegen het homohuwelijk, maar ik besef wel dat er mensen zijn die dat maar niets vinden. (Ik ben wel tegen de overdreven media aandacht en profileringsdrang van sommigen onder hen :p *). Binnen CD&V zijn er trouwens heel wat mensen tegen. Misschien eerst eens eendracht in de eigen partij proberen te krijgen? :p

Veel 'rationeel' sterke elementen tegen homohuwelijk heb ik ook nog niet gehoord. Dat neemt niet weg dat je de veelal geloofs- of emotionele argumenten van tegenstanders niet zomaar onder tafel kan schuiven, want voor die mensen zijn dat wel geldige argumenten.

volledig akkoord, je kan je echter afvragen of "emotionele" argumenten en traditie wel zo onschuldig zijn als ze lijken. Als ik Filip de Winter als een kip zonder kop op tv hoor zeggen dat hij zéker de abortuswet wil verstrengen (zonder enige nuancering of uitleg), dan stel ik mij toch vragen

Ach als ze pamfletten uitdelen aan de dokwerkers gebruiken zelfs die van het Blok 'kameraden' als aanspreektitel. In die zin is het Blok even opportunistisch als iedere andere partij.

PS. Wat is de N-VA. Niet links, niet rechts maar averechts. Tiens waar hebben we dat nog gehooord. :wink:

Ik ben geen specialist in het abortus dossier, maar komt het er gewoon niet op neer of je de prioriteit geeft aan het nog niet geboren leven of aan het al bestaande? (Met daarnaast ook voor een stuk een houding die zegt dat mensen moeten leren de verantwoordelijkheid voor hun daden te dragen (ie geen vrijheid zonder verantwoordelijkheid)) Volgens mij hebben beide overtuigingen hun verdiensten, en kan je moeilijk beweren dat het ene 'slechter' is dan het andere.

Edit: persoonlijk vind ik dat abortus eigenlijk beperkt moet worden tot 1. verkrachting 2. levensgevaar voor de moeder 3. minderjarigen en 4. wanneer vaststaat dat het kind bvb zeer zwaar gehandicapt zal zijn.

Andere mensen hoeven voor mij deze optie eigenlijk niet te krijgen. Er is altijd de mogelijkheid om het kind te laten adopteren (desnoods zelfs door homo's :twisted:). Abortus is een noodoplossing en mag imo nooit vanzelfsprekend worden. Een toekomstig kind is geen blindedarm die je even weg laat halen. Geen idee ervan wat het VB standpunt ter zake is en zelfs niet wat de huidige wetgeving is. Anyone?

De Wever mag nog van geluk spreken dat hij niet afgeknald is.

Drugsdealers, pedofielen, negationisten, moordenaars. Je vindt ze bij de partij van de zero tolerance.