De persvrijheid en het recht op informatie worden bedreigd
 

Behalve akties door het OM tegen de vrijheid van meningsuiting van Gregorius Nekschot en Geert Wilders worden er in Nederland ook journalisten en anderen door justitie gewaarschuwd, ondervraagd en gedagvaard omdat zij zaken openbaar maken die in strijd zouden zijn met het wetboek van strafrecht. Zo ontstaat langzamerhand een situatie waarbij alleen nog personen die er een strafvervolging voor over hebben het aandurven een kritisch geluid te laten horen; en dat men aan justitie gaat vragen of een bepaalde publicatie toelaatbaar is.

Dat vind ik een gevaarlijke ontwikkeling. Via censuur ontstaat een dictatuur.
Het O.M. heeft niet het recht om over de politieke, ethische en filosofische kwesties te oordelen. In de EU heeft elke burger en rechtspersoon de vrijheid om de rechter te verzoeken voor hem schadelijke publicaties te verbieden of wel om een rectificatie van een bericht te eisen met eventueel een toekenning van een schadevergoeding.

Ik illustreer dit met twee recente berichten>

Het verbod op de openbaarmaking van Mein Kampf in een aantal landen, waaronder Nederland, is 65 jaar na de Tweede Wereldoorlog ronduit belachelijk; zeker nu dit boek op internet vrij toegankelijk is. Door nu ook nog de NSB-bladen te verbieden gaat men voort op de weg van de infantilisering van de samenleving. Het verbieden van publicaties is ook nog eens een aanslag op de democratie. Dat gebeurt volop in totalitaire staten en in oorlogstijd. Is dat in een vrije samenleving dan niet strafbaar?

Justitie dient een totale vrijheid van publicatie te waarborgen.

Tis inderdaad nogal stom om de verspreiding van een idee proberen tegen te gaan door de uitdrukking ervan te verbieden.

Ja, Ik verbied mijn kinderen ook niet te roken of in kontakt te komen met mensen die roken maar leg hen de gevaren uit en geef het goede voorbeeld. Zo creeër je gezonde volwassenen.

O.P. haalt belangrijke punten aan. Jammer alleen dat de voorbeelden steeds over Wilders gaan. De censuur gaat in veel richtingen. Persoonlijk wordt ik meer geconfronteerd door de censuur in de Europese pers mbt internationaal nieuws. Na een half leven buiten Europa geleefd te hebben en dikwijls uit eerste hand de werkelijkheid te kennen, besef ik ongeveer hoe het systeem werkt en hoe diepgaand die censuur is. Op gebied van internationaal nieuws durf ik zeggen dat er geen persvrijheid meer is in Europa maar slechts indoctrinatie, op het internet na (tot nu toe) als een van de weinige uitzonderingen.

Ik heb niet de indruk dat de perscensuur in de grote landen van de EU verder gaat dan een beperkte vorm van zelfcensuur bij de redactie van kranten. Wel ben ik met u eens dat het internationaal nieuws in tv- journaals zeer karig en eenzijdig is. RTL4 vind ik beter maar niet goed genoeg. Maar ik ben benieuwd naar voorbeelden, ook van indoctrinatie.

Inderdaad : het is nuttig de nieuwskanalen te vergelijken : overal vind je massaal "binnelands nieuws" met dikwijls een on gelofelijke voorkeur voor banaliteiten.
=Een gevolg van de commercializering ? Serieus nieuws is voor velen gewoon een "ver van mijn bed show"

Censuur is een middel voor hen die niet kunnen of willen argumenteren en zich niet de tijd en/of moeite willen getroosten om anderen door overtuiging van gedachten te doen veranderen. Een boek kan niet fysiek kwetsen, met een hamer en een sikkel op een vlagje kan je niemand de kop inslaan of scalperen, een hakenkruis stinkt niet naar gas, vunzige extremistische theorieën hoeven bij een kritisch publiek niet noodzakelijk dadendrang op te roepen.
Een ideeëngoed presenteren betekent niet noodzakelijk het realiseren ervan. Laat iedereen de grofste leugens onwaarheden en rotzooi openlijk publiceren, dan is er tenminste reactie mogelijk. Laat het links en rechts extremistisch crapuul rustig zichzelf ontmaskeren, zodat er geen mollenwerk latent onze maatschappij ondergraaft, om ze nadien te kunnen overwoekeren, wanneer we door onwetendheid danig in slaap gesust zijn. Voor ieders belang nooit censuur!

Je vergist je. Het gaat om een goed georganizeerd netwerk met een politieke doelstelling. De censuur is voorafgaand aan de individuele kranten. Het doet er dan ook niet toe of je De morgen, de standaard of de tijd koopt. Minimale verschillen.

voorbeelden. Er zijn er zoveel. De journalist Serano geeft elke maand een overzicht van de leugens in de internationale berichtgeving.

Twee dingen die me te binnen schieten: het doodzwijgen van de gruwelen van La Macarena in Colombia terwijl er ondertussen allerlei antichavez futiliteiten uit Venezuela aan bod komen in de Europese pers (Van de vrienden geen kwaad ook al gaat het om ongelofelijke gruwelen, van de vijanden pogen we een negatief beeld op te hangen die het slechte benadrukt en als dat er niet voldoende is vinden we het uit). Een ander voorbeeld: toen Israël Libanon binnenviel de laatste keer werd de Libanese nieuwszender (naam vergeten, iets in de zin van al Jazeera) in Europa uit de ether gehaald zodat er slechts 1 versie van de feiten de ronde doet.

Telesur kan in de VS niet eens uitzenden...

AMEN!

De geschiedenis toont ons dat het niet het kritisch publiek is waar we ons zorgen over moeten maken.

Ze staat vol van wat volksmenners met vunzige theorieën kunnen aanrichten.
Daarom zijn die dingen verboden, om niet terug in die val te lopen.

We zijn een van de landen waar het minste aan censuur wordt gedaan, maar ergens moeten er grenzen zijn, vooral daar waar de vrijheid van meningsuiting de vrijheid van anderen gaat aantasten.

Ik kijk met veel interesse uit naar de uitspraak van het proces van Wilders.

2
 

2

Ik herken dit niet. Wel is mij bekend dat het buitenlandnieuws van kranten en TV o.a. wordt verstrekt door persbureaus. Het is voor de media vaak ondoenlijk, wegens te weinig menskracht om alles bij te houden. Daarom maken ze gebruik van een voorselectie van de bureaus en ze publiceren het liefst de dingen die andere media ook presenteren.

De geschiedenis herhaalt zich, maar net even anders.

Het verbieden van nazistische lectuur heeft het nazisme niet uitgeroeid, maar het speelt nergens een rol van betekenis. De vraag is nu of dit door het verbod komt of omdat de omstandigheden waarin het Nazisme ontstond ontbreken. Overigens was de aard en de bedoeling van het Nazisme al enkele jaren voor de Tweede Wereldoorlog volkomen duidelijk. Toch bleef Duitsland een bevriende natie die de Olympische Spelen van 1936 mocht organiseren. Hij beloofde geen enkele toespraak te houden op de Olympisch Spelen". Het is dus geen goede zaak als wij het handelen van onze regeringen en de media destijds niet goed kunnen beoordelen doordat de Nazipropaganda uit die periode is verstopt.

Wat heeft de rechtszaak tegen Geert Wilders hier mee te maken? Volgens mij heeft hij geen bezwaren tegen Joden, is hij geen bloed en bodem fanaat en heeft hij geen voorbeeld genomen aan de bedoelingen van het Derde Rijk en de nazipropaganda. Ik bedoel, de PVV-stemmers zijn niet 'terug in de val gelopen'. Het zijn nu echt andere tijden en andere problemen.

Ik bedoel dat bv Hitler door zijn ongecontroleerd gespui van vreemdelingenhaat (inderdaad in een 'gunstig' klimaat) tot de gekende resultaten hebben geleid.
Er zijn inderdaad verschillen, maar mochten zijn toespraken toen verboden geweest zijn, wie weet hoe de geschiedenis zou zijn verlopen.

Het is natuurlijk geen zekerheid dat het iets zou veranderd hebben, maar hetzelfde terug toelaten is eigenlijk onaanvaardbaar en inderdaad terug in de val lopen.

We weten nu tot wat vreemdelingenhaat kan leiden, laat het ons niet opnieuw gebeuren.

Ik doe nu ook al aan zelfcensuur omdat ik weet dat mijn mening/visie niet aanvaard wordt door de grote deel van de bevolking. Van mijn part doen ze dus met hun persvrijheid en hun recht op informatie wat ze willen.

Bedoelt u dat u over geheime informatie beschikt of dat u bijzondere nieuwsbronnen heeft gevonden waarover u moet zwijgen. Of is het alleen maar uw mening die u censureert? Hier mag u uw mening plaatsen en dat durft u niet?

Niets geheime informatie. Gewoon mijn levensbeschouwing.

Ik ken iemand die verontrustende misstanden bij een aantal EU-instellingen in de internationale pers wilde krijgen. Slechts in Nederland en Duitsland kwam er enige, voorzichtige, respons: niet voldoende om het erop te wagen, vond deze persoon, en hij besloot de zaak niet te publiceren. Bij onvoldoende bijval zou hij zich erop stuk hebben gebeten. Dan maar niet dus. Maar van één ding was hij overtuigd: de EU is zo goed als ongenaakbaar.

De uitzondering vormt het Verenigd Koninkrijk, nee niet Nederland maar GB. Maar daar vormt het probleem dan dat EU-kritiek Brits-nationalistisch gericht moet zijn. Hoe erg het ook is dat de Britse pers in Amerikaanse handen is: qua vrije meningsuiting biedt dat nog betere garanties dan de vuile poten van de Europese Unie.

Ik denk niet dat er echt iemand omgeeft, dus verspreid je mening maar zoveel ge wilt.